Het is alweer enkele jaren geleden dat Wario nog eens kon uitpakken in zijn eigen game, WarioWare: Get it Together!. Ik was dan ook wel redelijk enthousiast om te horen dat er een nieuwe WarioWare titel aan zat te komen, maar ergens zat toch een kleine ongerustheid toen ik zag dat deze keer motion controls de noodzakelijke gimmick zou zijn. Tijd om te kijken of mijn ongerustheid terecht was! Pak je Joy-Con-polsbandjes alvast maar, want wij gaan stevig staan zwaaien met onze controllers.
Carefree on Caresaway
Zoals we ondertussen wel gewoon zijn van Wario zijn “avonturen” is er meestal weinig sprake van een diepgaand verhaal, en dat is hier natuurlijk ook niet anders. Na het winnen van een wedstrijd, mogen Wario en 20 van zijn vrienden (met heel wat tegenzin van Wario) op droomreis naar Caresaway Island! Bij aankomst krijgt ieder van hen een set “Form Stones”, die wel heel hard op Joy-Cons lijken, aangeboden die geluk zouden brengen aan de personen die ze vast hebben. Al snel komen Wario en zijn vrienden in heel wat doldwaze scenario’s terecht waar ze enkel aan kunnen ontsnappen door micro-games te spelen.
Joy-Cons required
De game bevat in principe twee modi, waarvan de eerste de Story mode is waarin het korte verhaal verteld wordt en je al de controls leert kennen en de andere is een Party mode waar je samen met tot vier personen kan spelen door alle micro-games in verschillende vormen. De Story mode kan je trouwens ook met twee personen samen spelen. Het lijkt me wat onnodig om te vermelden, maar de game is dus niet speelbaar in handheld modus, iets wat de game onmiddellijk duidelijk maakt als je opstart terwijl je controllers nog aan de Switch hangen. Mocht je over een Nintendo Switch Lite beschikken, dan zal hier dus ook tegen aan lopen. Toch kan je hier rondom, door met een extra set (losse) Joy-Con controllers te connecteren. Ergens ook wel logisch, want alle micro-games maken gebruik van bewegingsbesturing. Hierbij kreeg ik ook weer flashbacks naar WarioWare: Smooth Moves doe begin 2007 voor de Nintendo Wii verscheen.
Fun with Forms
Elk van de micro-games zijn gebaseerd op een bepaalde “Form” of beginstand waarin je moet klaarstaan en hoe je je controllers moet vasthouden (of neerleggen in een bepaalde Form) en hoe je moet bewegen. Tijdens de Story mode worden al deze Forms op een ludieke manier toegelicht door een duidelijke beschrijving te geven, een afbeelding te tonen en er dan wat luchtige flavor tekst aan toe te voegen om het te kaderen in de lore van dit eiland. Daarna is het aan jou om de Form te gebruiken in de micro-games. Deze geven echter, buiten een kort zinnetje zoals “Extinguish!”, geen uitleg over wat er van je verwacht wordt maar het is meestal wel gemakkelijk af te leiden uit de situatie. Het enige nadeel is dat je niet veel tijd krijgt om hier over na te denken, want de micro-games zijn, vandaar hun naam ook, al gedaan in enkele seconden. Geregeld verlies je de eerste keer een micro-game omdat je niet snel genoeg door hebt wat je moet doen, en win je ze meestal dan op goed geluk. Dit zorgt er ook voor dat het vrij moeilijk is om vrienden even uit te nodigen en uit te dagen om een potje mee te spelen zonder dat ze al kennis hebben van de Forms en de meer dan 200 micro-games.
Het leuke aan de games is wel dat ze heel creatief omgaan met de Joy-Con controllers, zo hou je bijvoorbeeld je twee Joy-Con horizontaal boven elkaar om de bek van een krokodil na te bootsen en in een micro-game open je de bek van een dier om zo voedsel te eten. Of wat dacht je van klaarstaan in een squat positie met de Joy-Cons vlak op je bovenbenen om een Sumo worstelaar te imiteren op het scherm. Je kan het zo gek niet bedenken. Maar helaas werkt de besturing toch niet altijd even optimaal en verlies je vaak een micro-game omdat een beweging niet goed geregistreerd wordt, of dat een bepaalde beginpositie vereist was die je niet snel genoeg hebt aangenomen waardoor de nauwkeurigheid ook verloren gaat. Er zijn ook micro-games die gebruik maken van de IR-camera op de Joy-Con, om je hand te registreren en om bijvoorbeeld te kijken hoeveel vingers je opsteekt. Dit werkt relatief goed, maar je moet je hand er effectief goed voor houden zonder fout, wat vaak niet zo eenvoudig is tijdens de hectische, steeds maar sneller wordende, gameplay. Dat gezegd zijnde speelt het merendeels van de micro-games wel zoals je zou verwachten en is de frustratie beperkt, maar het is toch best vervelend als je een record niet kan breken omdat bepaalde micro-games niet helemaal nauwkeurig werken.
Second Chance
Dat dit wellicht een gekend probleem is, lijken de developers ook te beseffen, want in de Story mode krijg je bij een Game Over een “tweede kans” (en zelfs meerdere) door een bepaalde pose aan te nemen. Al je levens worden dan ook hersteld en je gaat verder met de laatste micro-game waar je faalde, zonder dat je verder beboet of gestraft wordt. Gelukkig geldt dit enkel voor de Story mode en is het enkel in de single player mode van kracht. Als je toch de uitdaging er in wil houden, kan je ook gewoon de pose niet aannemen, de Game Over aanvaarden en opnieuw vanaf 0 beginnen in het level. Aan jou de keuze!
Fun with Friends
Ik wil toch nog even kort terugkomen op de Party mode vooraleer we naar de conclusie stappen, want er zijn hier nog vijf verschillende modi te vinden met elk hun eigen regels. Zo is er “The Who’s in Control Show”, “Galactic Conquest”, “Listen to the Doctor”, “Go the Distance” en “Medusa March”. Voor mij was de meest interessante Galactic Conquest, wat zowat speelde als een versimpelde Mario Party waar je allemaal samen de micro-games speelde. Meer ook de andere modi waren echt de moeite om samen te spelen en hebben voor heel wat gelach en hilariteit gezorgd. Toch was het soms wat moeilijk voor sommige spelers om in te kunnen pikken omdat ze de Forms en micro-games nog niet kenden.
Conclusie
WarioWare: Move It is een toffe game die helaas wel kampt met enkele vervelende en zelfs frustrerende problemen. Toch is het interessant om te zien hoe ze met de Joy-Cons enkele creatieve manieren hebben gevonden om je de micro-games te laten spelen en zijn de Forms die je moet aannemen altijd wel lachen, al zeker wanneer je met een groep samen aan het spelen bent. En dat is ook ineens weer waar deze game het meest schijnt, de multiplayer. Maar ook dit is niet helemaal zonder problemen, want medespelers moeten de Forms en micro-games wel wat kennen om niet onmiddellijk af te gaan als een gieter. Toch kan dat wat door de vingers gezien worden, want de chaotische beleving zorgt meestal wel voor hilarische taferelen. Hoe dan ook, WarioWare: Move It is desondanks de paar minpuntjes nog steeds een toffe game die gegarandeerd voor enkele leuke avonden kan zorgen.
