Uiteraard gaan niet alle games over een Italiaanse loodgieter die een prinses moet redden uit de klauwen van een gemene slechterik. Deze keer gaan we met een trio helden op pad om een prins te redden die wat te kampen heeft met nachtmerries (en persoonlijke problemen). Trine 4 is ondertussen (je raadt het al) de vierde in de reeks en ik heb telkens enorm genoten van deze games. Is dat ook zo bij Trine 4: The Nightmare Prince?
Back to work you three!
Uit goede oude gewoonte begin ik even met een tipje van de sluier te lichten over het verhaal. Na hun vorig avontuur dachten onze helden dat ze even rust hadden, maar uiteraard was dat maar van korte duur. Zowel Amadeus de magiër, Zoya de dief als Pontius de krijger kregen een brief om de prins van het koninkrijk te gaan redden aangezien deze al een tijdje zoek was. Zo gezegd, zo gedaan komen de helden bij elkaar en gaan ze op zoek naar de prins. Al snel komen ze hem op het spoor en blijkt dat prins Selius best wat daddy issues euh problemen heeft met zichzelf. Prins Selius zit namelijk wat in zijn eigen wereldje waar zijn nachtmerries hem achtervolgen en aangezien jij achter de prins gaat, zitten deze nachtmerries jou ook op de hielen. Maar dit is niets wat het zwaard van Pontius niet aankan!
Al van het begin van de game werd ik omver geblazen door de sfeer en graphics van de game, echt een heel leuke setting waarin alles gewoon bij elkaar hoort. Voor ‘maar’ een puzzel game en geen AAA-game te zijn, is dit best indrukwekkend! Ook de muziek past in elk level heel goed bij de omgeving. Ook wordt het verhaal op een heel fijne manier verteld door een narrator met een aangename stem. Het is alsof iemand je een sprookje aan het voorlezen is alvorens je gaat slapen! Niet dat ik hier gekend mee ben, hoor…
Use that (Game)Brain!
Zoals ik eerder zei het je drie verschillende personages waarmee je kan spelen die je kunt wisselen wanneer en hoeveel je maar wilt. Amadeus de magiër kan bepaalde objecten tevoorschijn halen zoals een kubus, bol of plank. Zoya heeft een pijl een boog waarmee je kan slingeren over bepaalde objecten en zelf bruggen kan maken door middel van touw. En Pontius heeft zijn vertrouwde schild en zwaard mee om de nachtmerries te verslaan die ze zullen tegenkomen op hun pad. Dus door deze drie helden te combineren, moet je je een weg banen doorheen alle levels om zo uiteindelijk prins Selius te redden. Naarmate je vordert in het spel leren je helden ook nieuwe trucjes die ze kunnen gebruiken. Zo kan Amadeus meerdere objecten tegelijk toveren, Zoya kan ijs- en vuurpijlen afschieten en Pontius kan stevige rotsen verplaatsen door zijn schouder er eens goed onder te zetten.
Wat vooral nieuw is tegenover de voorgangers van de Trine-reeks is dat er nu een skill tree is. Deze is redelijk beperkt maar geeft toch wat meerwaarde aan de game. Het viel me wel op dat hoe meer verschillende vaardigheden die m’n helden aanleerden, hoe moeilijker het was om de juiste controls te gebruiken. Zo had ik met Amadeus de skill vrijgespeeld op objecten horizontaal naar voor of achteren te werpen. Dat lukte mij maar niet omdat de knop die hier voor zou moeten dienen dezelfde knop was om van object te veranderen dat je wou toveren. Al een geluk kon ik deze skill resetten en mijn zuur verdiende skill points in een andere skill steken. Hoe krijg je juist deze skill points, vraag je? Best simpel! In elke level zitten talloze roze/paarse flesjes/hartjes die je kan verzamelen. Als je er genoeg hebt, krijg je één punt. Voor sommige skills heb je uiteraard meerdere punten nodig. Voor je bepaalde skills kan vrijspelen met deze punten moet je deze eerst nog ontgrendelen door sterren te verzamelen en dit kan simpelweg door nachtmerries te verslaan.
Conquer your own nightmares first
Ook onze helden blijken nachtmerries te hebben en ook zij zullen deze op een bepaald moeten overwinnen. En bij deze haal ik graag even de bossfights naar boven. Niet elk level heeft deze, wat ik persoonlijk wel goed vind anders kan het snel repetitief worden. Er zijn eigenlijk twee soorten bossfights. Je hebt diegene waar je kan afwisselen tussen de drie helden, wat niet altijd even simpel is, maar dit geeft des te meer voldoening als je de boss eindelijk met stijl neerkrijgt. En dan heb je nog de nachtmerries van onze vrienden waar je met één specifieke held dit gevecht zult moeten aangaan. Hoewel de eerste optie je wat meer ruimte geeft om te experimenteren is de tweede optie ook best leuk! Ook het design van de bosses is best indrukwekkend met bijpassende voice acting.
Last but not least kan je Trine 4 zowel alleen, met twee of drie in je luie zetel en zelfs online samen spelen! Persoonlijk speel ik dit soort games liever alleen want alles wat je zelf doet, doe je beter. Niet? Ondanks dat ik soms wat harder mijn kop moest breken ben ik uiteindelijk toch door de hele game geraakt zonder met mijn controller te gooien. Driemaal hoera voor mezelf!
Conclusie
Trine 4: The Nightmare Prince is een waardige opvolger in de Trine-reeks. Grafisch is het een pareltje met een sfeer om helemaal in op te gaan! Het verhaal wordt op een leuke manier verteld en is voorzien van goede voice acting bij zowel de personages waarmee je speelt als de NPC’s die je tegenkomt in de game. De puzzels zitten heel goed in elkaar en als je het niet alleen kan, is er nog steeds de optie om die tweede controller aan te zetten en een vriend(in) in te schakelen. Ze hoeven zelfs niet tot bij jou te komen, het kan zelfs online! Ze moeten natuurlijk zelf de game dan ook hebben. Het enige waar ik soms met worstelde waren de controls die niet altijd even stabiel aanvoelde maar ik heb toch steeds de weg gevonden! Deze game is zeker een aanrader voor gamers die een zwak hebben voor puzzelgames met een goed verhaal en een leuke en stijlvolle sfeer!
