Torment: Tides of Numenera

Een RPG zoals deze maken ze niet meer!

Torment: Tides of Numenera
Torment: Tides of Numenera

In een ver vervlogen verleden waar de grafische vormgeving van games nog in zijn kinderschoenen stond speelden een sterk verteld verhaal en de fantasie van de gamer de grootste hoofdrollen in een succesvolle game. Hoogvliegers zoals Neverwinter Nights en Planescape: Torment staan gamers van die generatie nog vers in het geheugen gegrift. Het is dan ook met die gedachte dat studio inXile Entertainment met een spirituele opvolger van Planescape komt. Torment: Tides of Numenara mag aan mij bewijzen dat games maken op deze manier nog steeds kan.

Het verhaal

Torment speelt zich miljoenen jaren in de toekomst af en mengt daar een beetje sci-fi met fantasy. Hun invalshoek is namelijk dat na zoveel tijd technologie zo ver gevorderd is dat het vergelijkbaar is met magie, zo niet indrukwekkender. In deze wereld bevindt er zich de Changing God, die onsterfelijkheid mogelijk heeft gemaakt door zichzelf nieuwe lichamen te creëren wanneer hij vermoord wordt, dood gaat of zijn huidige lichaam gewoon beu is. Wanneer hij zich verplaatst in een nieuw lichaam krijgt het lichaam dat hij verlaat een eigen bewustzijn, zodoende kom jij in de wereld terecht. Jij bent immers de laatste afwerpeling in de god zijn wispelturige en tirannieke bewind en daarmee is jouw verhaal dan ook rond. Je bent geen held die de wereld wil redden, je bent gewoon een nieuw persoon die rondloopt met het gezicht van iemand waar iedereen schrik voor had. Dat heeft zijn voordelen maar ook zijn nadelen. Oh, en er is een duister wezen dat alle afwerpelingen één voor één opjaagt, het doel is natuurlijk niet op zijn bord te belanden. In je omzwervingen kom je verschillende personages tegen die je afhankelijk van je keuzes vergezellen of vijanden worden.

Het moet gezegd worden dat het verhaal van Torment fantastisch is, ik heb met momenten met open mond de plotwendingen en diepgaande achtergrondverhalen in me opgenomen, maar besef je wel dat je vooral net dat zult gaan doen in deze game, lezen.

Gameplay

Tides of Numenera is namelijk net zoals zijn voorganger een gigantische bundel aan tekst. Goeie tekst, dat zeker, maar het zou net zo goed uitgeprint kunnen worden als een boek. Het helpt ook niet dat de game, ondanks een release in 2017, bitter weinig animatie of cutscenes met zich meebrengt. Al bij al voelde de game wat ouwbollig aan. Het grotendeel van de tijd kijk je naar karakters die in beeld staan en volgens de tekst geanimeerd met mekaar praten maar gewoon stokstijf staan zonder enig vertoon van emotie.

Vervolgens wil ik het even over de gevechten hebben. Zijnde een RPG verwacht je in Torment natuurlijk epische gevechten en spanning en sensatie. Hier moet ik een kleine stok in de wielen steken, want zoals zijn voorganger krijg je in deze game veel vaker de diplomatische optie dan er gewoon op los te slaan. En zelfs als je graag wat olie op het vuur gooit en de confrontatie uitlokt zijn de gevechten stijf en slecht geanimeerd. Ook is het bewegen en het selecteren van je aanvalsdoel vrij tegen-intuïtief en vaak onhandig. Het is duidelijk te zien dat de developers vechten als een last resort zagen.

Wat niet wegneemt dat de manier waarop je conflicten aangaat niet ontzettend intrigerend en goed uitgedacht is, ik heb er wel van genoten.

Waar Torment dan weer uitblinkt is hun Stats systeem. Bij het aanmaken van je personage kun je kiezen om je talenten te verdelen in 3 categorieën: Might, Speed en intellect. Deze statuspunten helpen je in conversaties, handelingen en beslissingen en je gebruikt ze dan ook op waar nodig tot je een dutje doet om ze weer bij te vullen. Zo is iedere speelervaring uniek en dat systeem zou ik graag in andere games terug zien.

Graphics

Voordat ik aan deze categorie begin wil ik graag nog even op mijn intro wijzen. Games uit dit genre, ook al zijn ze er al jaren niet meer geweest, hebben het nooit moeten hebben van hun graphics. Torment pakt hier dus al ontzettend sterk uit met zijn prachtige omgevingen, kleurrijke steden en uitzinnige locaties. Ik heb genoten van de uiteenlopende tonen in mijn omzeilingen, van middeleeuwse marktpleinen tot steden gemaakt uit vlees! Opvallend was dan weer dat de personages in die werelden er ontzettend detailloos uitzien en gewoonweg lelijk zijn om naar te kijken. Dit brak voor mij af en toe de immersie.

Ook is iedere omgeving bedekt met zwart tot je rondloopt en dan trekt het zwarte langzaam weg. Het probleem hiermee is dat de plaatsen die je zelf niet kunt bereiken altijd zwart blijven. Zo krijg je een lelijk plaatje in sommige ingewikkelde omgevingen.

Conclusie:

Torment: Tides of Numenera is niet alleen een mondvol om te zeggen maar ook om te spelen. Voor fantasy en sci-fi fans kan ik dit spel niet sterk genoeg aanraden, maar alleen als lezen je grootste hobby is. Persoonlijk vind ik dat een spel met zo een goed verteld verhaal best wat meer animatie en inkleding had kunnen hebben anno 2017. En misschien wat minder stroeve gevechten. Gewoon een gedacht.

Good

  • Diepgaand en fantastisch verhaal
  • Dungeons and dragons achtig roleplay systeem

Bad

  • Meer tekst dan animatie
  • Lelijke karakters
  • Stroeve en onhandige gevechten
7

Goed

Snapback is Rhythm game zot, dol op RPGs en fighting games en verslindt games met een goed verhaal. Met een uitgesproken mening gaat hij zijn reviews te lijf zodat jullie weten waar jullie aan beginnen.

Laat een reactie achter

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Lost Password