Als ik opnieuw begin over een ‘The legend of’ game, gaan meerdere lezers waarschijnlijk met hun ogen draaien en zeggen, “Kevin, ben je er nu weer over bezig?”. Wel, ik kan niet ontkennen dat ik de reeks ondertussen heel erg hoog in het vaandel draag. De games hebben een diepe indruk op me gemaakt met de uitgebreide ‘the legend of heroes’ games. Momenteel brengt het vermelden van een titel uit de reeks me nog steeds naar de zevende hemel. Kan je je dus al een beeld vormen hoe ik me voelde toen ik de game ‘The legend of Nayuta: Boundless Trails’. We moeten nochtans nog steeds onthouden dat, zeker in de gameindustrie, een slecht deel in een reeks zo’n gevoel van euforie kan vernielen. Laten we daar natuurlijk niet van uit gaan en kijken wat het avontuur van Nayuta ons kan bieden.
Standalone
We willen heel duidelijk zijn vanaf het begin, want dit was voor mij ook heel belangrijk om te onthouden. The legend of heroes games waren een indrukwekkende samenhangende reeks die qua combat en verhaal erg hoog scoren. Deze remake van een japan exclusieve titel uit 2021 heeft echter geen directe verbinding met deze reeks die ondertussen 7 titels direct met elkaar verbindt.
In deze game spelen we als Nayuta, een student die tijdens zijn zomervakantie terug naar zijn thuis komt om te genieten van wat vrije tijd. Samen met zijn beste vriend Cygna besluit hij om terug hun ‘handyman’ dienst op te starten, wat eigenlijk al vanaf de eerste minuut een excuus is om side quests te vinden en te ondernemen. Nayuta en Cygna zijn afkomstig van Remnant Isle, een plek waar, om onverklaarbare redenen, brokstukken uit de hemel vallen. Hierdoor zijn mensen ervan overtuigd dat er een wereld boven hun is die afbrokkelt, maar waarom, hoe, waar, en andere vragen hierover kan niemand antwoorden. Dit verandert echter al snel wanneer er een gigantisch gedeelte van een toren omlaag valt en er deze keer niet enkel monsters, maar ook een soort elf genaamd Noi, mee reist. Deze opent een poort om terug te keren naar haar eigen land/wereld genaamd Terra, maar vergeet de poort achter zich te sluiten. Nayuta en Cygna reizen hierdoor haar achterna, krijgen van haar te horen welke problemen en moeilijkheden ze ondervindt op dat moment waardoor er een samenwerking ontstaat om de 2 werelden te redden van Zechst en Selam, de verantwoordelijken voor de vernieling en problemen.
De zwaardvechter en de magische elf
Nayuta is doorheen het spel je bespeelbaar personage, maar na wat vrede te hebben gesloten met Noi, die aanvankelijk een hekel heeft aan mensen, sluit ook zij zich bij je aan om je te helpen in je avontuur. De verdeling tussen deze 2 is best simpel. Nayuta is de zwaardvechter en zorgt voor de fysieke aanvallen terwijl Noi magie bezit en dus afstandsaanvallen kan uitvoeren. Je loopt met Nayuta rond door een level dat is bezaaid met monsters, vallen en andere uitdagingen terwijl je je fysieke en magische aanvallen aan elkaar rijgt. Hierdoor loopt er onderaan je scherm een teller met combo hoger en hoger die je om de zoveel aanvallen een bonus kan bezorgen zoals extra schade, maar deze combo is heel makkelijk te verliezen want een enkele rake tegenaanval zal je terug naar 0 brengen. Gelukkig is je gameplay niet intens afhankelijk van deze combometer en voelt dit enkel als aangename extra.
Elk level is uit te spelen door het eindpunt te behalen waarna je een score krijgt van je reis er doorheen. Dit zorgt voor een aantal sterren die je op een stempelkaart zal krijgen die je kan inruilen bij Master Orbus voor nieuwe moves. Ook Noi zal tijdens het avontuur verloren krachten terugvinden en doen stijgen in level waardoor gameplay doorheen het spel op een aangenaam en gezond tempo blijft evolueren. Het aantal sterren dat je na een level zal krijgen is trouwens bepaald door het vinden van de schat in elk level en 3 verborgen kristallen.
Action, adventure en RPG
De game is rijk aan RPG-elementen zoals het stijgen in level, kiezen en verdelen van magische aanvallen voor Noi en meer, maar de game biedt een gezonde en aangename variatie in gameplay aan. Al snel zal je immers merken dat je niet al je levels van de eerste keer kan uitspelen zoals je dat wilt, aangezien je skills en mogelijkheden zal moeten vrijspelen die je aanzetten om terug te komen. Tegelijkertijd zijn er geen levels die je niet kan uitspelen op basis van gebrek aan skills, enkel het vinden van je kristallen en schatkisten wordt bemoeilijkt of tegengehouden. Daarbij is het aangenaam om een gezonde hoeveelheid puzzels en platformelementen tegen te komen zonder dat deze je verstikken of wegnemen van andere elementen in je gameplay die misschien meer je voorkeur genieten. Hier moeten we echter ook weer onthouden dat het gaat om een heruitgave van een oudere game aangezien gameplay en besturing niet zo strak of nauwkeurig aanvoelt als een echte nieuwe release. Tegelijk moet ik er tegenover zetten dat de game eigenlijk, zeker als je nog steeds zijn originele leeftijd onthoudt, enorm mooi is bijgewerkt om er nu toch gedetailleerd uit te zien. Ja, ook op dat vlak is er een verschil tussen een echte nieuwe game en deze titel, maar er is duidelijk liefde en tijd gestoken in het polieren van deze ruwe diamant.
Conclusie:
‘The legend of’-reeks blijft me entertainen en bezig houden. Hoewel deze titel met tot nu toe het minste raakt en misschien het laagste scoort van de franchise, hebben we hier een mooie en indrukwekkende game in handen. Opnieuw hebben we een game met diepgang en variatie in gameplay, hoewel het verhaal in deze game misschien iets meer recht door zee is dan andere delen uit de franchise. Uiteraard is hier niets mis mee en zorgt de titel ervoor dat het juist de meest luchtige en toegankelijke game is uit de reeks. De game is vooral leuk te noemen qua sfeer en bevredigend in de zin dat elk level uitspelen, zelfs als je het meermaals doet, een gevoel van voldoening geeft. Het spel moet het vooral daarvan hebben, niet zo zeer van de puzzels of platform elementen aangezien deze eigenlijk de lat relatief laag leggen qua moeilijkheidsgraad en algemene uitdaging. De game was ongetwijfeld meer tot zijn recht gekomen als we hem in 2012 hadden leren kennen, want zelfs nu merk ik tijdens mijn gamesessies dat ik de game heel graag veel eerder had leren kennen.
