Als er momenteel 1 franchise is waar ik omver van ben geblazen dan zal het wel de ‘Trail of’ reeks zijn. Deze prachtige RPG-games schitteren in mijn collectie en verdienen elk een eigen plek op een ereplaats. Het is ook niet de eerste titel uit de reeks die ik test en bespreek maar deze keer heb ik wat langer mijn tijd genomen om uitgebreid te genieten. Wie de reeks niet kent, maar fan is van RPG-games, en dan vooral story based RPG-games, raad ik zonder twijfel of aarzelen deze titels aan. We lopen echter al voor op de feiten en moeten nog eerst kijken of deze nieuwe telg in deze succesvolle serie een noemenswaardige aanvulling is. Het is immers niet mogelijk om games te blijven ontwikkelen die blijven samenhangen en elke keer opnieuw een pareltje zijn. Of slaagt NIS er toch in? Tijd om de controller aan de kant te leggen en het te verwoorden.
Legend of Heroes
Zoals ik al zei, hoor ik eigenlijk wat sceptisch te zijn tegenover deze nieuwe telg. We sluiten immers aan op 10 samenhangende games waarvan de laatste, Trails into Reverie, nog niet volledig door mij is uitgespeeld. Het bood echter wel een slot aan het verhaal van de trails of cold steel games dat samensmolt met trails from zero en trails to azure. Hoewel de reeks wat speelde met vormgeving, stijl en opties, bleef de basisformule van de games een uitzonderlijk succes. Stuk voor stuk waren het story driven RPGS met gelijkaardige opties qua battlesysteem. Zoals ik blijf verklaren kan het niet makkelijk zijn om hier op aan te sluiten zonder over te komen als ‘niet origineel’ of ‘niet trouw aan je source material’. Dus hoe heeft NIS dit opgelost? Door het bekende turn based battle system te combineren met de mogelijkheid om ook Real Time Battles uit te voeren. Een keuze die ik persoonlijk niet zag aankomen en waarvan gamers schijnbaar nog niet volledig beseften dat ze het wouden en nodig hadden. Bij het uitproberen van deze mogelijkheid, die overigens ongelooflijk natuurlijk en soepel overschakelt naar de turn based battles, was ik op slag verliefd. Zoals ik zei: niemand wist dat we dit nodig hadden, maar mijn god, wat een schot in de roos is, me dat. Al vanaf het begin durf ik te zeggen dat het, voornamelijk door deze keuze, een game is die een groter doelpubliek zal aanspreken en bekoren dankzij de indrukwekkende samenkomst van de action- en turn based RPG.
Van Arkride
Bij deze deel ik de naam van onze nieuwste protagonist. Van Arkride is een Spriggan, wat eigenlijk een beetje vaag te omschrijven is. Het is een helpende hand voor allerlei zaakjes in de omgeving. Zijn deze zaakjes te zwaar, te klein of vallen ze in een wat grijze zone qua zuiverheid naar het gevoel van politie en de Bracer guild. Enerzijds zou je dus verwachten dat geen job te vies of the smerig is voor deze man, maar doorheen het verhaal krijg jij als speler telkens de kans om, gedeeltelijk, je quests en hun afloop te kiezen. Hierdoor stuur je de toekomstige quests en reacties van NPC’s bij waardoor je toch impact hebt op het verhaal. Concreet krijg je regelmatig te zien welke impact je keuzes hebben op een verdeling tussen ‘Law’, ‘Gray’ en ‘Chaos’. Heb je de drijfveer om een zekere richting uit te gaan met je personage kan je dus strategisch keuzes maken.
Desalniettemin kan je de samenloop van bepaalde factoren niet tegenhouden. Je eerste avontuur tijdens de prologue leidt je al naar een confrontatie met de maffia, waarna er al wordt duidelijk gemaakt dat je zowel vrienden als vijanden hebt aan de kant van de wet, op neutraal gebied maar ook zeker in de schaduwen. Best intens dus maar, nogmaals, de ‘Legend of’ – serie zijn vooral story based RPGs. Het verhaal neemt, opnieuw zoals we gewend zijn van de serie, zijn tijd met op gang te komen en gaat diep in op de personages, hun achtergrond, visie, meningen en de algemene omgeving.
It’s a team
Natuurlijk gaat Van geen avontuur aan in zijn eentje. Oorspronkelijk wordt hij ingeschakeld door de studente genaamd Agnès Claudel die hem inhuurt om een gestolen item terug te vinden. Na wat onderzoek en verrassingen blijkt Quer meer achter dit item te schuilen dan ze wist waardoor ze een samenwerking met Van opstart om wat meer van de wereld te zien en zo meer antwoorden op haar eigen vragen te bekomen. Hierna wordt het duo benaderd door Feri Al-Fayed, een jaeger met haar eigen missie die hun inschakelt, maar tegelijk ook vergezelt. Systematisch leren we meer en meer personages kennen tijdens uitgebreide missies en hoofdstukken waardoor we de kans krijgen om iedereen deftig te leren kennen. Uiteindelijk zal Van zijn team uit 8 leden bestaan met een waaier van achtergronden, motivaties en persoonlijkheden waardoor diepgang opnieuw erg centraal staat. Geen enkele ‘Trails of’ – game heeft ooit een plottwist of verrassing geschuwd en opnieuw mag je zeker zijn van een boeiend en spannend verhaal.
That’s the way i like it
Ik blijf wel herhalen dat de game trouw blijft aan de succesformule van de vorige games, maar eigenlijk heb ik daar nog maar weinig informatie over gelaten. Kenners zullen ongetwijfeld bepaalde factoren en termen herkennen zoals het gebruik van een ARCUS, Arts, Crafts en S-Breaks. Voor degene die het als chinees in de oren klinkt wil ik graag even dieper op de opties in gaan. In deze reeks worden je personages eigenlijk voorzien van allerlei bonussen en aanvallen dankzij het gebruik van orbments. Deze toestellen zijn voorzien van een bepaalde opmaak en hebben slots waar je Quartz in kan plaatsen. Deze bepalen welke Arts en skills je ter beschikking krijgt op en naast de gevechten. Tijdens gevechten gebruik je je basisaanval, gecombineerd met je Arts en Crafts die eigenlijk speciale – en magische aanvallen zijn. Het strategisch gebruik hiervan is van essentieel belang omdat er al snel duidelijk wordt gemaakt dat niet elke vijand even vatbaar is voor elke soort aanvallen. Uiteraard is dit niet vreemd in een RPG en is de, al dan niet, vatbaarheid voor fysieke of magische aanvallen een gekende formule, maar deze franchise maakt er keer op keer een punt van om de impact overduidelijk te maken. Een speler die waant dat hij door levels en brute kracht alleen door het spel uit geraakt zal al snel van een kale kermis thuis komen. Het is daarbij enorm motiverend en spannend om te zoeken naar een perfecte samenstelling van je Quartz. Er zijn immers combinaties die nieuwe vaardigheden ontgrendelen en het zoeken en uitproberen hierrond enorm geeft enorm veel voldoening. Het gebruik van de orbments en de vele soorten Quartz kan echter overdonderend overkomen door hun kwantiteit. Gelukkig laat de game je alle kansen om je eigen weg te zoeken en te experimenteren.
Als laatste wil ik nog even praten over de extra mogelijkheden die je meestal kan vinden in de franchise. Zoals oude spelers wel zullen weten hebben we opnieuw de kans om te koken en onze gemaakte gerechten te gebruiken om te genezen of ons voor te bereiden dankzij tijdelijke stat upgrades. Wat we echter moeten inleveren is het vissen, iets wat me eigenlijk niet echt stoort. Tijdens het verkennen van de wereld of tijdens je vrije momenten op zoek gaan naar de vislocaties om zo ingrediënten voor je keuken of gewoon je encyclopedie vol te krijgen? Het heeft me nooit echt gestoord, maar hoeft voor mij anderzijds ook niet. Ik snap echter wel dat het voor andere gamers een leuke extra was en een bijkomende drijfveer om uitgebreid en grondig te verkennen. Wat nog meer ontbreekt, en me wel wat ontgoochelt, is het missen van een (nieuw) kaartspel. Dit is echter een persoonlijke keuze, aangezien ik vaak erg gemotiveerd ben om dergelijke minigames tot het uiterste te leren kennen en onder de knie te krijgen. Helaas is er geen beschikbaar en is het enkel maar hopen op een toevoeging bij het aangekondigd tweede deel van deze game.
Conclusie
Geen idee wie deze verhalen, personages en avonturen schrijft, maar ik ben fan. Alles is top aan deze game. De actie is een prachtig overlopend evenwicht van strategisch en actief wat een nieuwe dimensie creëert. Oude fans zullen verrukt zijn van de vele verwijzingen, overlappingen en (subtiele) hints naar de andere trails of games, terwijl nieuwe spelers volledig welkom worden geheten in dit diepgaand avontuur. Het is bijna ongeloofwaardig om te zeggen, maar opnieuw staat hier een prachtige game uit een reeks die, naar mijn gevoel, nog steeds geen enkele ‘mindere’ game in zijn reeks heeft staan.
