Stel je jezelf soms vragen over je huidige relatie? Of over wat je denkt over een relatie en liefde? Ik zit hier niet echt over na te denken, aangezien ik mij goed en gelukkig voel in mijn huidige relatie. Het is dan ook vreemd om een spel te spelen dat volledig de focus legt op voorgaande vragen, door middel van puzzels op rustige eilanden. Ontdek samen met ons of het de moeite is om Solo: Islands of the Heart te spelen.
In which way does love wrap your existence
Van zodra je het spel opstart, wordt je geconfronteerd met enkele vragen. Ben je een jongen, meisje of non-binair? Op welk geslacht val je? Daarna mag je een avatar kiezen uit een beperkt aantal. De bedoeling van het spel is om je te doen nadenken over monogamie, ware liefde en de uitdagingen van een relatie. Naarmate je verder vordert worden de vragen ook veel persoonlijker. De bedoeling is ook dat je eerlijk antwoord geeft op de vragen, om een zo persoonlijk mogelijke ervaring te krijgen. Helaas komt dit niet zo goed over als je zou denken, en blijf je op het einde vrij verward achter. Tijdens je tocht over de verschillende eilanden wordt je begeleid door een doorzichtige compagnon. Deze zal je keuzes in vraag stellen en je af en toe doen twijfelen over een keuze. Maar uiteindelijk maakt het weinig uit aangezien er geen consequenties hangen aan wat je kiest.
Je gaat dus van eiland tot eiland om een kleine lichttoren aan te raken die een totem ontwaakt. Deze totem zal je een vraag stellen en een volgend deel van het eiland openen. Om aan de totems en lichttorens te geraken, moet je vaak blokken puzzels oplossen. In het begin zijn deze heel simpel en leuk om te doen. Eenmaal je een magische staf krijgt om de puzzels mee op te lossen, beginnen de puzzels moeilijker te worden, maar ook minder leuk. De camera werkt vaak tegen wanneer je een puzzel wil oplossen. Op het einde begon ik mogelijkheden te vinden die niet bedoeld waren om de puzzel op te lossen. Spijtig natuurlijk, maar door de moeizame controls had ik het wel een beetje gehad.
De eilanden zijn verder vrij kaal en er valt niets te doen of te verzamelen. Je hebt optionele puzzels om bepaalde dieren te verenigen met hun geliefde, maar je krijgt hier dus ook totaal niets voor. Misschien dat je bij de PS4 of Xbox One versie trophies en achievements krijgt hiervoor, maar niets van dit alles op de Nintendo Switch dus. Uiteindelijk sloeg ik het dan ook gewoon over na enkele dieren geholpen te hebben. Je kan ook brieven vinden, en liedjes die je op je gitaar kan spelen. Maar alweer, het heeft weinig toegevoegde waarde. Gelukkig ziet het spel er wel mooi uit en helpt de rustige achtergrond muziek wel om de reis zo aangenaam mogelijk te maken. Ook al zag ik mijn einde na een 2 uur spelen. Wat dan weer niet zo tof was, waren de zware frame-drops en haperingen als je een nieuw deel van het eiland bezocht.
Conclusie
Ik snap wat Solo: Islands of the Heart wil doen, en ik merk de ambitie en liefde voor het project wel. Helaas schiet het spel tekort op meerdere aspecten en is het, zeker met de hoge prijs, een game die ik niet echt kan aanbevelen. Mocht het ooit goedkoop je pad kruisen en je bent nieuwsgierig, dan kan ik wel zeggen dat het een kans verdient. Maar voor 19,99€ in de eShop (tijdelijk 15,99€) is het wat te prijzig voor de paar uurtjes dat je er mee bezig zal zijn. Ik zag helaas ook geen meerwaarde om het spel nog eens te spelen, want andere antwoorden geven gaat je persoonlijke reis natuurlijk teniet doen.
