Er is vaak een grote ramp, boze schurk of nakende catastrofe nodig om een groep helden te doen samenkomen. In Silent Hope treffen we hiervoor een prinses aan die zichzelf tot een kristal heeft gehuild als reactie op de vloek die haar vader heeft opgelegd op het koninkrijk. Deze vloek is een vloek van stilte, wat uiteraard al de titel wat verklaart. Tijd dus dat er 7 helden komen opdagen die het koninkrijk, of wat er van over is tenminste, komen redden.
The abyss
Bij het bezoek aan de restanten van het koninkrijk treffen we, uiteraard, een hoop weerstand aan in de vorm van monsters van allerlei soorten en maten. Gelukkig beschik je over een gevarieerde groep met een even gevarieerd aanbod aan technieken, mogelijkheden en combinaties die je kan inschakelen om dit avontuur het hoofd te bieden. Zoals het een RPG beaamt is het aan jou om, door sterker te worden, nieuwe skills, aanvallen, spreuken en mogelijkheden vrij te spelen, zodat je verder en verder kan geraken in het spel. Deze gevarieerde groep dien je, voor strategische redenen, best verdeeld te doen stijgen in level aangezien het te veel investeren in je favoriete held je uiteindelijk meer kwaad dan goed zal doen. Het is aangewezen om verschillende, of indien mogelijk alle, helden hoog in level te krijgen om de latere fases van de game aan te kunnen.
Variatie en evenwicht
Naar mijn gevoel is de sterkte van de game dus vooral te vinden in het kiezen en investeren van je helden. De uitdaging zat hem voor mij in de zelfdiscipline om niet enkel met mijn favoriete(n) helden te spelen en deze met hoofd en schouders boven de rest uit te laten komen. Hoewel een sterk personage nooit een slecht idee is, is balans en evenwicht een absolute must voor de boss battles of Monster Rush Trials. Het moment dat je merkt dat je voorkeur je, misschien onbewust, te veel heeft doen investeren in één of twee helden in plaats van een gevarieerd aanbod, kan je de das omdoen.
Met andere woorden was het soms eens bewust kijken naar wat ik bezig was en van de traditie afstappen dat er een centraal persoon moet zijn in je party waar je de rest omheen bouwt. Het wisselen van het volledige team was dus vaak aan de orde zodat lasten konden worden verdeeld en iedereen werd gehard door de strijd. Gelukkig kan je daarvoor wat terugreizen naar eerder bezochte gebieden waar je wat kan grinden naar hartelust. Helaas heb je, eigenlijk altijd, zowat al het boeiende of spannende al gezien tijdens je eerste doorreis waardoor het herspelen van gebieden aanvoelde als een leeg gebeuren zonder veel voldoening. Natuurlijk moet je het voor de levels doen, maar dit kon wel eens een sleur worden. Hierdoor is het aangenamer om heel regelmatig te wisselen tussen je party members tijdens je eerste doorreis in een nieuwe omgeving.
Outfits en style
Door het stijgen in level en het behalen van nieuwe combat skills verhoog je niet alleen je stats of verdien je een nieuwe aanval of techniek, maar speel je ook wel eens een nieuwe outfit vrij. Dit is een leuke extra wat Silent Hope wel wat punten doet scoren. Natuurlijk moet de game hier niet enkel hiervan hebben en is het artwork van het spel bijna schattig te noemen. Van het artwork van de monsters tot de algemene vormgeving van het spel, alles voelt zo zacht en lief aan, terwijl we eigenlijk toch wel met een somber verhaal en gevaarlijke monsters te maken hebben. De ene gamer zal dit zien als een afbreuk van sfeer en verhaal, terwijl de andere juist een voorkeur heeft aan deze stijl. Deze keuze laat ik echter volledig aan jullie.
conclusie
Silent Hope is verrassend verslavend en is zo’n game die je doet denken dat je nog snel een laatste level of dungeon kan doorkruisen alvorens af te sluiten waarna je merkt dat je merkbaar langer hebt geïnvesteerd in je gamesessie dan je aanvankelijk bedoelde. Niet getreurd echter want het zal nooit aanvoelen als verloren tijd of slecht geïnvesteerde moeite aangezien de game je meer en meer uitdaagt en verder doet evolueren doorheen het verhaal. Het is de eerste game in zeer lange tijd die ik nog eens op de Switch speel en ik moet zeggen dat ik er geen probleem mee heb om het toestel van onder het stof uit te halen voor deze titel.
