Sakura Wars

Sakura Wars
Sakura Wars
Release Datum:Genre:, Platform:Ontwikkelaar:Uitgever:Getest op:

Het verre oosten deelt meer en meer van zijn schatten en geheimen met ons in het westen. Exclusieve games vinden daarmee steeds vaker hun weg tot op onze consoles. We hebben daardoor al vaker remakes zien passeren maar ook vaker het vervolg in een franchise. Menig hardcore gamers zullen hier dolblij mee zijn en kunnen afstappen van hun emulators en fanbase vertaalde games. En dan krijg ik nu de game ‘Sakura Wars’ in handen. Deze past perfect in dit plaatje. Gekend en geliefd in het oosten, onbekend en onbemind in het westen. Maar als er een game streeft naar bemind zijn, dan zal het toch wel Sakura Wars zijn zeker! Laten we eens kijken of ze hierin slagen.

Welkom Seijuro Kamiyama.

Jij speelt dus als Seijuro Kamiyama. Je bent de pasbenoemde kapitein van de ‘Imperial Combat Revue’s Flower Division’. Dit is een groepje vrouwen die vechten om Tokyo te beschermen tegen demonen. Deze hebben immers een weg gevonden naar onze wereld en verschijnen daardoor op onverwachte en onvoorziene plaatsen. Zodra je een melding krijgt dat demonen ergens zijn opgedoken, spring je in je mecha en trek je ten strijde. Dit is echter slechts een gedeelte van hun taak. Buiten het fysiek beschermen van de wereld wordt ook van hun verwacht om het moraal en sfeer van de omgeving op punt te houden. Dit doet iedere divisie op zijn eigen manier en de Flower Division doet dit als toneelgezelschap. Zij wonen daarom allemaal samen in het ‘Imperial Theater’. In het begin van het spel kom je als Seijuro hier aan en zal je de dames bijstaan in al hun dagelijkse bezigheden. Dit doe je door situaties met iedereen in je omgeving aan te gaan en hierin zekere gedragingen en dialogen te kiezen. Hiermee beïnvloed je je relaties en verstandhoudingen wat, hopelijk, ten goede komt van je samenwerking tijdens gevechten.

Toen ik deze setting meekreeg verwachtte ik een balans tussen dialoog, in functie van relaties en het bijkomend effect hiervan, en combat. Sakura Wars is echter meer gericht op het eerste. Deze game is meer een ‘dating sim’-game te noemen dan een echte RPG. Jij als personage groeit of verandert immers niet tijdens het spel. Het kan wel eens zijn dat er een (kleine) verandering volgt aan je mecha maar dit verloopt buiten je wil of keuzemogelijkheden om. Ik durf toegeven dat het me eerst wat stoorde, het gebrek aan klassiekere en bekendere RPG-elementen. Hier moet je wat voorbij (kunnen) kijken en je focus gooien op het ‘dating sim’-aspect. De actie, die eerder hack and slash dan RPG is, doet het spel al helemaal afwijken van wat we doorgaans gewend zijn van een RPG game. Zoals al gezegd: sommige fans zitten al jaren te wachten op zo’n game, anderen zullen onmiddellijk hun console uitschakelen en roepen: ‘rare jongens die Japaners.’

Go on a date with me!

Ja, dat is dus uiteindelijk het echte doel van het spel: minstens één van je vrouwelijke teamgenoten tot een date en/of een relatie overtuigen. Iedereen voelt de moed al in zijn schoenen zakken? Niet nodig, het was immers nog nooit zo gemakkelijk. Ik zeg niet dat de vrouwen zich aan je voeten zullen werpen maar het is er niet ver van af. Het verhaal vindt plaats rond 1940 in een alternatieve vorm van Tokyo maar je bent al voorzien van een soort smartphone. Hierop krijg je vaker berichten van je teamleden om je te spreken of met de vraag om hun te gaan helpen. Al snel valt op dat je keuzemogelijkheden, meestal 3, je doen kiezen uit terugkomende houdingen. Ofwel reageer je dom/onwetend; ofwel ongeremd en ongegeneerd door de vrouwen aan te gapen, mee op date vragen of probeert vast te nemen; ofwel heb je een antwoord dat duidelijk gepast is om je relatie te bevorderen. Dit schommelt tussen beleefd, charmant, standvastig, begripvol,… zoals ik zei, het overduidelijke juiste antwoord dus.

Het spel zal je dus het merendeel van je tijd doen besteden met je teamgenoten. Als je wat je best doet zal al snel opvallen dat bijna al je gesprekspartners wel een zekere chemie met je hebben en je dus, door het juiste gedrag te stellen in hun omgeving, wat kunt opbouwen met haar. Het spel toont je niet alleen heel vlot de weg door de overduidelijk juiste antwoorden aan te bieden tijdens gesprekken, het spel bevestigd je juiste houding ook al snel. Vlak na jouw antwoord hoor je een vrolijk deuntje wat aangeeft dat je indruk maakt op je gesprekspartner. Natuurlijk merk je ook aan de komende antwoorden en reacties dat je goed bezig bent. Daarbij komt ook dat je al snel je weg zult vinden naar de manual saves. Dit kan je op ieder moment doen waardoor je reflexmatig regelmatig zult saven zodat je ook eens wat kunt experimenteren met je houding en antwoorden. Het is immers ook niet altijd even makkelijk en voor de hand liggend. Vaak genoeg zit je in een situatie waarin je meerdere mensen rond je hebt staan. Op dat moment moet je kiezen wie je het meeste of beste kunt tevreden stellen met je houding. Dan heb je ook nog de momenten dat je je intensiteit moet bepalen. Op basis van een meter ga je bepalen hoe intensief en energiek je een zeker antwoord zult geven. Dit is met hetzelfde doel en effect maar iets moeilijker in te schatten dan de antwoorden. Al deze momenten gaan volgens een timer. Erg lang nadenken zit er dus niet in maar, zoals ik al zei, dit is eigenlijk ook niet nodig. Zeker met het vangnet van de manual save functie voelt dit niet vaak als een uitdaging.

Tête-à-tête

Op belangrijke punten in het spel zullen je teamleden een ‘tête-à-tête’ met je willen. Dit is een persoonlijker moment waarop ze iets delicaat of intiems met je willen bespreken. Op dit moment schakelt het spel naar POV-standpunt en neemt het spel meestal een romantischer sfeer aan. Deze gesprekken, die meestal een handvol minuten duren, schakelen over tussen kiezen van antwoorden maar ook rondkijken en zoeken naar gespreksonderwerpen. Op deze momenten moet je ook, al is het maar in kleine mate, laten merken dat je de rest van het spel hebt opgelet. Waarom is je gesprekspartner bijvoorbeeld zo down of afwezig? Zie je iets in de omgeving of schiet je iets te binnen wat ze je eerder heeft toevertrouwd? Door bepaalde elementen in je omgeving of aan je gesprekspartner te selecteren haal je bepaalde onderwerpen of vermoedens aan en trek je het gesprek op gang. Ook hier krijg je wel vaker de kans om, te pas of te onpas, fysiek dichter bij je teamgenoot te komen of je blik te laten afdwalen naar bepaalde lichaamsdelen. Het is natuurlijk aan jou om in te schatten wat je zal doen en te hopen dat de tegenpartij het zal waarderen. Het is en blijft gelukkig een spel. Je zult geen ongepaste of gewaagde beelden te zien krijgen. Onthou echter dat de game zijn roots in Japan heeft en dat de geanimeerde dames dus vaak rondborstig en kortgerokt door het leven gaan.

Koi-Koi!

De game bied dus een combinatie van dating sim en hack and slash elementen. Dit helt erg over naar het dating sim gedeelte maar probeert dit te compenseren door een battlebot toe te voegen waarin je gevechten kunt herbeleven. De gevechten zijn immers altijd gevoerd door jou en 1 of 2 teamgenoten. Dit is meestal verhaalgebonden. Vanaf een zeker punt in het spel kun je je gevechten terug opzoeken maar heb je de vrije keuze uit al je teamgenoten.

Om nog wat variatie te bieden heb je doorheen het spel ook de missie om ‘bromides’ te verzamelen. Dit zijn afbeeldingen van personages uit de game of vorige delen van de reeks. Fans van de oudere games zullen dit zeker apreciëren en veel van de oudere afbeeldingen kunnen plaatsen. Nieuwe fans zullen er echter niet altijd de meerwaarde in zien.

Als laatste heb je de mogelijkheid om het spel ‘Koi-Koi’ te spelen. Dit is een spel met een soort dominosteentjes dat je kan spelen tegen allerlei personages. Aangezien de uitleg en tutorial van dit spel in Sakura Wars wat ten wensen over liet wil ik bij deze het spel even deftig uitleggen: Bij Koi-Koi krijgt iedere speler een handvol domino’s en worden wat steentjes op tafel open gedraaid. Daarnaast ligt nog een stapel ongebruikte, verborgen steentjes. Om beurt kies je een steentje  om op tafel te leggen en wordt er een steentje van de ongebruikte stapel omgedraaid op tafel gelegd. Het is de bedoeling om koppels te maken met de steentjes op basis van de afbeelding die er op staat. Gelijkaardige elementen zoals dezelfde planten, lintjes, bloemen,… zorgen ervoor dat je die steentjes bij jouw verzamelde stukken mag leggen. In het spel is een scorelijst toegevoegd die je in het begin vaak zult raadplegen. Aan de hand hiervan kun je immers kijken welke steentjes je samen moet zien te krijgen aan jouw kant om punten te scoren. Zodra jij of je tegenstander een combinatie in de verzameling hebt die punten waard is krijg je de kans om het spel te stoppen of ‘Koi-Koi’ te doen. Koi-Koi wilt eigenlijk zeggen dat het spel gewoon verder gaat om nog meer punten te scoren. Dit doe je meestal als je inschat dat je nog een bijkomende set kunt scoren eer je tegenstander dit kan doen. Zodra iemand kiest om te stoppen gaat het verzamelde puntensaldo van de tegenstander zijn levenspunten af. Let wel, er kan maar 1 persoon punten van de tegenstander afnemen. Doe jij dus Koi-Koi en scoort de tegenpartij een combinatie, is de kans groot dat hij het spel zal stopzetten en jij die ronde verliest. Wie als eerste op 0 komt te staan heeft uiteraard verloren.

Conclusie

Dit is weer zo’n game die niet voor iedereen zal zijn. Ja, ik weet het. Ik zeg dat wel vaker. Maar meestal zeg ik dit omdat ik besef dat sommigen zwaarder zullen afknappen op minpunten en daardoor het spel zullen afschrijven. Dit is eerder een game dat qua genre niet echt bekend of populair is in ons werelddeel. Daarbij komt ook nogeens dat mensen die een stevige actiegame verwachten, al dan niet met RPG-elementen, zullen merken dat hun geduld erg op de proef wordt gesteld. Wie fan is van Japanse settings en sfeer zal wel gecharmeerd raken door het spel. In totaliteit is het een relatief onbekende genrecombinatie dat zijn plus- en minpunten heeft. Ik heb er zelf ook even aan moeten wennen maar zie er nu wel de charme en het plezier in. Bovendien wil ik, na mijn inspanningen en tijdsinvesteringen, wel weten en testen welke relatie ik met mijn teamgenoten kan opbouwen.

Good

  • onbekend genre met potentieel
  • japanse sfeer
  • grappige momenten en mogelijkheden

Bad

  • lange pauzes tussen actiemomenten
  • weinig uitdaging in relatie opbouwen door overduidelijke juiste keuzes
7.1

Goed

Kevin heeft de gamewereld pas verkend toen hij dit via weekend- en vakantiewerk zelf kon bekostigen. Hierdoor heeft hij enkele generaties gemist maar dit compenseert hij graag door regelmatig zowel zijn collectie retro als current gen games aan te sluiten. Kevin heeft energie met bakken op reserve staan! De enige gekende methode om hem langer dan 13,42 minuten stil te laten zitten is door hypnose op basis van vlotte gameplay, meeslepende soundtracks, betoverende storylines en een dosis flatterende graphics.

Laat een reactie achter

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Lost Password