Twee dingen zijn tegenwoordig enorm ‘in’: roguelike games en de 90’s retro vibe met veel blauw en roze in verwerkt. Bij RAD is niets minder waar. Is het de zoveelste game die een hippe weg wil inslaan of is het echt de moeite om te spelen? Awel, ik zal het je eens gaan vertellen.
Brütal RAD
Het verhaal van RAD is zeker niet ingewikkeld, eerder vrij simpel zelfs. Maar naar mijn mening heeft deze game geen gecompliceerd verhaal nodig. De wereld heeft de zoveelste apocalyps ondergaan en het is aan een bende jonge snotneuzen om de wereld weer om te toveren tot een mooie groene planeet. Tijdens de intro van de game viel me één ding meteen op, de voice acting. De stemmen passen echt goed bij de personages en ook de verteller heeft iets mysterieus wat een mooie toevoeging is aan de game. Ook wel interessant om te weten is dat deze game gemaakt is door Double Fine, de studio van Brütal Legend en Psychonauts dus eigenlijk niet helemaal onlogisch.
Een mysterieus figuur vertelt dat de wereld om zeep is en dat één van jullie dit zal moeten gaan rechtzetten. Met mijn dappere ziel sta ik op en ben ik de uitverkorene. Ik wandel met hem mee en hij geeft me de kracht om radioactieve stralen op te nemen met mijn lichaam door een gestoorde solo te spelen op zijn keytar. Dan krijg je een speciale baseball bat om het verderf in de wereld op de kop te gaan tikken. Dit verzin ik trouwens echt niet, zo grappig ben ik niet.
Mutaties, schmutaties
En zo begin je aan je avontuur in The Fallow Lands. Je wandelt door een portaal en wordt gedropt in een willekeurig gegenereerde wereld. Deze zit vol fauna en flora, de gemuteerde soort uiteraard. Het eerste dat ik ontdekte, was dat praktisch alles in de wereld vernietigbaar is. Dus logischerwijze ben ik meteen op alles beginnen meppen, gewoon omdat het kan. Door objecten en vijanden kapot te slaan, verzamel je ook cassettes en floppy discs. Volgens mij zitten we nu zeker in een 90’s game, ik ben niet zeker. Deze cassettes kan je gebruiken om items en upgrades te kopen in shops die je tegenkomt in elke wereld. Dit kan gaan van een healing item tot een extra leven krijgen. De floppy discs zijn dan weer sleutels om kisten of deuren te openen die je soortgelijke items kunnen bezorgen.
Bovenaan je scherm staat er een grote balk die zich stilaan vult als je vijanden verslaat. Eens deze balk vol is, krijg je een mutatie. Dit kunnen echt de gekste dingen zijn. Een slangenkop waarmee je je tegenstanders kan vergiftigen, een boemerang arm, een vlammende doodskop die je als bom kan gooien, een staart waaruit je eieren duwt en kleine monsters uitkomen die je helpen, … Dat laatste is best vies trouwens. Elke keer als er zo’n ei uit mijn staart werd geduwd, kreeg ik een koude rilling over mijn rug. Verder kan je ook nog andere soort mutaties krijgen. In ondergrondse kelders of grotten staan er vrij mysterieuze machines die je bijvoorbeeld immuun kunnen maken voor vuur of vergif of je sneller kunnen doen lopen. In totaal kan je drie mutaties hebben die je kan indelen hoe je dat zelf wenst en oneindig kleinere mutaties. Ook kan de ene mutatie invloed hebben op de andere wat voor vreemde taferelen kan zorgen!
Verder zijn de controls best simpel. Je kan springen, slaan en rollen. Verder krijg je eigenlijk amper uitleg over wat je moet doen. Het leuke is dat ik nieuwe combo’s ontdekte door de tips die je kon lezen tijdens de loading screens. Apart, maar het heeft wel zijn charme.
Totem hier, totem daar
Eens dat je wat mutaties hebt opgelopen, is het de bedoeling dat je enkele totems gaat zoeken in de wereld en deze activeert. Eens je alle totems hebt gevonden, gaat er een grote deur open. Daar kom je dan een baas tegen (of meerdere) die je moet verslaan. Als dat gelukt is, krijg je uiteraard een beloning en kan je verder naar de volgende wereld. Hoe verder je geraakt, hoe moeilijker de vijanden zullen worden. Je komt voornamelijk grotere versies tegen van de vijanden die je eerder tegenkwam, maar ook telkens nieuwe obstakels om te overwinnen. Ook de omgeving is volledig anders in elke wereld en is ook telkens willekeurig gegenereerd.
Aangezien de game stilaan moeilijker en moeilijker wordt, zou het wel eens goed kunnen dat je uiteindelijk kopje onder gaat. Dat wil dus zeggen dat je volledig opnieuw zal moeten beginnen en dat je alle mutaties die je verzameld hebt dus kwijt bent. Maar na elke dood krijg je wel experience points waarmee je andere zaken mee kan vrijspelen. Dit zijn voornamelijk nieuwe items die je dan in de shops zal kunnen kopen die ervoor kunnen zorgen dat je volgende keer nog verder zal raken. Zo zal je uiteindelijk de wereld beetje bij beetje kunnen verbeteren!
Indien je de standaard game modus even beu zou zijn, heb je ook nog een daily challenge die je kan doen. Om het simpel uit te leggen, heb je een beperkte tijd om een bepaald level door te spelen en is er een ‘quirk’ van toepassing. Zo heb je bijvoorbeeld Glass Cannon, hier heb je maar de helft van je leven maar doe je wel dubbel zoveel damage. Dit zorgt voor de nodige change of pace.
Conclusie
RAD is een roguelike game met een 90’s retro sfeertje wat best goed samengaat. Naar mijn mening is het niet ‘just another roguelike game’. Ik heb best genoten van deze game en zal er best nog wat uurtjes gaan inpompen. De hele hoop mutaties die je kan krijgen, maken de game telkens opnieuw weer interessant om opnieuw te proberen als je kaars uitgaat. Je ziet echt de gekste dingen in deze game! De voice acting en de muziek geven de game nog meer charme. Het enige waar ik me aan stoorde, is de lange laadschermen. Al een geluk kwam dit altijd gepaard met fijne retro muziek!