Net zoals heel wat andere Pokémon fans keek ik enorm uit naar deze game, de eerste echte open wereld 3D Pokémon game. Maar de eerste trailers waren toch iets minder hoopvol, met heel lege vlakten en erg instabiele framerates. Echter laat ik me niet snel ontmoedigen door trailers en wacht ik liever het uiteindelijke product af. Is Pokémon Legends: Arceus uiteindelijk dé Pokémon game waar we allemaal zo lang op hebben zitten wachten?
A breath of fresh air
Net zoals in Pokémon Sun & Moon doorbreken we het gebruikelijke stereotype verhaal waarin jij als jongeman/jongedame van de lokale professor je eerste Pokémon krijgt en hiermee op pad gaat om de Pokédex te vervolledigen, alle gym leaders te verslaan en tenslotte de nieuwe kampioen te worden. Dit allemaal terwijl je de wereld red van de zoveelste kwaadaardige organisatie. Ditmaal begint het verhaal met Arceus, de god Pokémon, die je toespreekt en je transporteert naar de Hisui regio. Hierna word je wakker in de buurt van Jubilife village waar je professor Laventon leert kennen en je eerste Pokémon krijgt naast heel wat uitleg over de allereerste Pokéballs die de mensheid heeft ontworpen.
Al vrij snel begint het te dagen, al zeker bij spelers die Pokémon Diamond & Pearl gespeeld hebben, dat we ons in de Sinnoh regio bevinden. Of althans, wat ooit de Sinnoh regio zal worden aangezien we in een tijdperiode terechtgekomen zijn waar mensen nog niet echt samenleven met Pokémon en de meeste mensen nog met veel angst naar deze beesten kijken. Jij vervoegt al snel het Team Galaxy Expedition Team om de allereerste Pokédex, een simpel schriftje, te vervolledigen en ondertussen onderzoek te doen naar de scheur in de lucht waar jij ook uit gevallen zou zijn. Tijdens dit avontuur kom je ook enkele “Noble” Pokémon tegen, die door de Diamond en Pearl clan als heilige beesten aanzien worden. Verwacht dus alvast wat coole referenties naar de Pokémon Diamond & Pearl games.
Wat het verhaal betreft is het dus een klein beetje anders qua opzet, en de focus ligt ook meer op het vangen van Pokémon en minder op het vechten met andere trainers. Op zich zeker en vast een welkome verandering, maar toch voel je soms toch dat er nog wat elementen missen om je voldoende afwisseling te geven en de soms wat lege vlakten met wat meer te vullen dan met een overvloed van vaak dezelfde Pokémon. Laten we ook alvast even de Donphan in de kamer benoemen, de graphics. Vanaf het eerste moment dat ik kon rondlopen en Pokémon kon vangen kreeg ik zowat een Monster Hunter en Zelda: Breath of the Wild gevoel, zeker als je de extra grote Alpha versies van de verschillende Pokémon vrij ziet rondlopen. Maar het valt ook onmiddellijk op dat de graphics vrij verouderd tonen en op sommige plaatsen ook gewoon er lelijk uitzien, vooral in donkere gebieden zie je witte pixels rondom je personage bijvoorbeeld. Af en toe dropt de framerate ook enorm en lijkt het alsof de Switch moeite heeft om alles mooi te tonen, wat een beetje raar is gezien Zelda: Breath of the Wild er heel wat beter uit zag en minder problemen had. Nu goed, het staat de gameplay niet in de weg en dat is het voornaamste aspect.
We’ve a Pokédex to complete!
Het hoofddoel, toch zeker in het begin, is om de Pokémon te bestuderen en dus de Pokédex aan te vullen. Dit gebeurt niet op de klassieke manier, waar je gewoon een Pokémon moest vangen om zijn entry in de Pokédex te vervolledigen. Ditmaal hoor je per Pokémon een deel doelstellingen te voltooien om je research zo nauwkeurig en gedetailleerd mogelijk te doen. In principe komt het er op neer dat je van elke Pokémon meerdere exemplaren moet vangen of verslaan, ze bepaalde moves zien gebruiken of speciale zaken laten doen zoals evolueren zodat je research level tot 10 geraakt voor die specifieke Pokémon. Een erg leuke manier als je het mij vraagt, maar na een tijdje kan het bij bepaalde Pokémon echt als een helse klus aanvoelen.
Gelukkig maakt de open wereld en de manier waarop je Pokémon vangt en bevecht het hele proces wel nog steeds enorm leuk en uitdagend. Zoals in voorgaande games kan je nog steeds Pokéballs en andere items kopen, maar je kan ze zelf ook maken. Een beetje zoals je in Monster Hunter ook zou doen, kan je zowat overal materialen vinden en verzamelen waarmee je dan, als je de recepten gekregen hebt, zelf je items kan gaan maken. Elk gebied waar je Pokémon en materialen kan vinden is fysiek afgescheiden van de andere, ook weer een beetje zoals bij Monster Hunter, en er zijn meerdere basis kampen waar je kan healen, items craften en je Pokémon uitwisselen. Nog steeds ben je gelimiteerd tot 6 Pokémon die je vergezellen op je reis, en elke extra Pokémon die je vangt gaat automatisch naar een weiland in Jubilife in plaats van naar een PC box aangezien deze nog niet uitgevonden zijn.
Om Pokémon te vangen gebruik je Pokéballs, die je zelf craft of koopt, die je kan gebruiken zonder eerst in gevecht te gaan met een Pokémon. Dat klopt, je kan gewoon in het veld een Pokéball klaarhouden met de ZR knop en dan loslaten om te gooien. Raak je een Pokémon langs achter dan heb je een verhoogde kans dat deze blijft zitten. Je hoeft trouwens niet te wachten tot hij is blijven zitten of weer vrij breekt, je kan terwijl al verder lopen of al andere Pokémon proberen te vangen. Erg leuk en handig als er meerdere Pokémon op een hoopje bijeen zitten. Maar als ze je opmerken kiezen ze ofwel het hazenpad of kiezen ze om je aan te vallen. In het laatste geval zal een Pokéball gooien niet meer werken en moet je eerst vechten door een van je bewoonde Pokéballs te smijten en de aanvallende Pokémon te verzwakken zoals we dat vroeger ook moesten doen. Of je verslaat de Pokémon, dat is uiteraard ook altijd een optie. Naast Pokéballs kan je ook eten of andere zaken gooien om Pokémon te lokken of te verdoven waardoor ze gemakkelijker te vangen zijn. Let er wel op dat deze wilde Pokémon jou in eerste instantie aanvallen, en als je een paar keer geraakt bent zal je bewusteloos vallen en weer wakker worden in het dichtstbijzijnde basiskamp. Deze zijn trouwens ook fast travel points, waardoor je toch snel en gemakkelijk tussen de verschillende locaties kan reizen.
Wat de gevechten betreft, spelen ze zich nog steeds turn-based af waardoor je genoeg tijd krijgt om je strategie uit te denken. Je Pokémon stijgen nog steeds in level en leren nieuwe moves gaandeweg. Ze kunnen echter ook bepaalde moves “masteren” waardoor je deze in de “Agile” of “Strong” style kan uitvoeren. De eerste is minder sterk maar zorgt er voor dat je Pokémon sneller opnieuw aan de slag mag en zo dus soms een tweede aanval op rij kan doen. De “Strong” style laat je dan weer meer schade doen, en verhoogt de kans om te raken, maar zorgt er voor dat je tegenstander mogelijks twee keer op rij mag na jou. Het is dus een strategische keuze die je kan maken, en ook eentje die met een kost komt. Het gebruiken van deze stijlen vereist namelijk 2 PP in plaats van 1 PP voor je move. Als er meerdere Pokémon agressief tegenover je staan zal je hun tezamen moeten bevechten, waardoor dat deze keuze eens zo belangrijk gaat worden. Je wil uiteraard niet dat er drie of meer aanvallen achtereen je kant uitkomen. Trainer battles zijn aanwezig in het spel, maar zijn eerder een zeldzame gebeurtenis die zich eens links of rechts in het verhaal of een van de vele side missions voor doen. Ze werken exact hetzelfde als de gevechten met wilde Pokémon. Een uniek aspect van deze game, is dat je de moves van je Pokémon kan kiezen uit al hun geleerde moves. Tijdens gevechten is de keuze wel beperkt tot vier moves, maar je kan ze vanuit het menu steeds uitwisselen.
One is the loneliest number
Pokémon games zijn over het algemeen in eerste instantie single player games waar het verhaal centraal staat, en dat is hier uiteraard niet anders. In elk gebied is er een “Noble” Pokémon die je moet zien te kalmeren en moet je de wereld redden, om daarna nog een hele hoop post-credit content vrij te spelen naast de grote hoeveelheid aan side quests. Deze bestaan vooral uit taken zoals een specifieke Pokédex entry te voltooien, een bepaalde Pokémon vangen of items te verzamelen voor iemand. Er is ook een vrij lange side quest waarvoor je in elk gebied een bepaald aantal “wisps” moet vinden.
Maar voor velen draait Pokémon vooral om andere zaken tijdens en vooral na het verhaal, en dat zijn de competitieve multiplayer gevechten. Deze zijn totaal niet aanwezig in het spel, het enige wat je online kan doen is traden en de rugzakken van gevallen spelers zoeken en terugsturen. Maar zelfs het traden heeft amper meerwaarde omdat er maar één versie van het spel is en we niet met versie-specifieke Pokémon zitten. Wat het nog nuttelozer maakt, is dat Pokémon zoals Kadabra en Haunter kunnen evolueren met een “Link Cable” item waardoor ze geen verplichte trade nodig hebben. Persoonlijk vond ik het minder erg, aangezien ik buiten het traden erg weinig de multiplayer gebruik in andere Pokémon games.
Conclusie
Dit is absoluut de Pokémon game die ik altijd al wilde hebben, of althans dat zou het geweest zijn als het bepaalde elementen niet had weggelaten of beter zou implementeren. Over de graphics ga ik niet vallen, hoewel ze zeker voor velen een doorn in het oog kunnen zijn, maar het ontbreken van de multiplayer gevechten is toch een bittere pil voor de competitieve scene. Zelf mis ik vooral wat meer trainers om tegen te vechten of andere zaken zoals puzzels om de wereld wat meer op te vullen. Dat er geen gyms of Pokémon League is valt te begrijpen gezien de setting, maar er waren wel andere mogelijkheden. De gevechten met de “Noble” Pokémon zijn wel een leuke toevoeging maar ook niet erg talrijk aanwezig.
En toch is dit een enorm goede stap in de juiste richting voor de Pokémon franchise, de vernieuwing die we al een tijdje nodig hadden. Zelf moet ik ook bekennen dat ik de game moeilijk kon neerleggen en steeds toch nog net die ene Pokémon wou gaan vangen of snel die side quest nog afhandelen. De minpunten wegen absoluut niet op tegen al de positieve veranderingen en de leuke mechanics die deze game absoluut de moeite maakt.
