Wanneer weet je of je acties de juiste zijn? Als gamer doe je bijna alles wat er van je gevraagd wordt in een spel zonder er over na te denken. Wanneer je door een storm van kogels heen moet vliegen, en proberen te overleven, denk je hier natuurlijk best niet aan. Maar toch knaagt het aan je, tussen je missies door. Of ik zoek er gewoon te veel achter. Echter roept Pawarumi wel zulke vragen op in deze arcade Shoot ‘Em Up game.
Nothing’s what it seems to be
Het Shoot ‘Em Up genre heeft eigenlijk zelden nood aan een verhaal. De chaos en actie zijn het voornaamste en staan dan ook centraal. Maar toch is er bij Pawarumi een verhaal aanwezig. Niet onmiddellijk het meest interessante verhaal, maar toch wel intrigerend op zich. Afhankelijk van de mode waarin je speelt, variërend van Easy tot Hard, gaat je verhaal er een beetje anders uitzien en zijn er andere eindes te bewonderen. De verhaal stukjes spelen zich af in een soort van comic-book achtige scenes met wat tekst. Voor alle drie de moeilijkheden is het basis verhaal hetzelfde. Jij speelt als Axo in een ruimteschip genaamd Chukaru. Met dit schip probeer je “The Council” te vernietigen. Je leert ook dat jij hier onderdeel van uitmaakt, ofja… uitmaakte.
Ik kreeg de indruk dat het verhaal er een beetje bij gehaald werd om de laadschermen op te vullen, iets wat ik wel meer kan waarderen dan staren naar een zwart scherm. En ja, het verhaal doet je al snel twijfelen aan je acties. Waarom vecht je tegen “The Council”, waarom noemen ze jou een verrader? Al snel wil je toch verder geraken om de waarheid te achterhalen, en te zien of je inderdaad iemand onder de knoppen hebt die de draad kwijt is en aan de verkeerde kant staat of niet.
Rock, Paper, Scissor, Lizard, Spock
Games zoals Ikaruga, Gradius en R-type, om er maar enkele op te noemen, zullen zeker bekend klinken voor fans van het Shoot ‘Em Up genre. Voor zij die niet weten wat een SHMUP is, het is een genre dat games beschrijft waarin je het opneemt tegen een schijnbaar oneindig leger van tegenstanders die het scherm vullen met kogels. Wanneer de actie zo hectisch wordt dat je bijna niets anders meer ziet dan kogels, spreken we ook wel van een “Bullet Hell” game. Er is ook een verschil nog tussen verticale en horizontale SHMUPS. Dit spel is een verticale SHMUP, waar je dus vanuit een topdown view richting de bovenkant van het scherm vliegt.
Je schip heeft meerdere aanvallen ter beschikking, elk toegekend aan een andere knop. Drie verschillende wapens met elk hun eigen kleur en dan nog een special move. Wat hier extra leuk aan is, is dat elk van de drie wapens het schip doet veranderen van vorm. De drie kleuren hebben ook een speciale betekenis en functie. Ze maken onderdeel uit van het “Trinity” systeem. Ik moet toegeven dat het in het begin wat onwennig was, maar wel een erg coole twist die meer diepgang en tactiek in het spel doet sluipen. Je zal bij het lezen van de titel wel even een “wtf” momentje hebben gehad, maar het heeft dus alles te maken met dit systeem. In het begin voelde het aan alsof ik met een blad, steen, schaar systeem te maken had. Vijandelijke schepen hebben drie mogelijke kleuren, namelijk rood, groen en blauw. Dit zijn niet toevallig dezelfde kleuren als jouw wapens.
Er zijn ook drie termen belangrijk. Boost, Crash en Drain. We zullen simpel starten. Wanneer je een rode vijand raakt met je rode wapen zal je een Boost actie doen die er voor zorgt dat je schild bijgeladen wordt maar de vijand zal wel agressiever aanvallen als tegenantwoord. Toch is dit een erg belangrijke actie, want je hebt maar één leven. Ongeacht op welke moeilijkheidsgraad je speelt, als je schild leeg is en je geraakt wordt is het game over en ga je onherroepelijk naar het score bord. Gebruik je je groen wapen op een rode vijand, dan spreken we van een Crush actie, en je doet extra schade aan je vijand. Gebruik je je blauw wapen op een rode vijand, dan maak je gebruik van de Drain actie. Met deze actie vul je je Special meter waarmee je je speciale aanval kan lanceren. Deze kan tot 3 levels opgeladen worden waardoor de schade natuurlijk hoger zal oplopen. Voor een blauwe of groene vijand veranderen de regels uiteraard weer, en gaan de kleuren een andere actie veroorzaken. Gelukkig is je HUD (Heads Up display) beneden erg duidelijk in het aangeven van welke kleur je vijand raken met je huidig wapen zorgt voor welke actie. En deze HUD wordt mooi transparant wanneer je toch even beneden moet schuilen voor kogels. Genoeg games die zo een klein detail over het hoofd zien en daardoor eens zo chaotisch worden.
Get good or die trying
Gelukkig is er een Tutorial mode waar je bovenstaande kan leren, waarna je deze ook in de Training mode kan toepassen op het eerste level alvorens je in de Arcade mode duikt. Maak niet dezelfde fout als mij, denkend dat je wel een krak bent in SHMUPS, door onmiddellijk op Normal of Hard te beginnen. Je gaat van een kale kermis thuiskomen, met een zware deuk in je ego. Zelfs Easy is een uitdaging op zich, zeker omdat je de patronen van de vijanden nog moet leren én het Trinity systeem. Zoals eerder gezegd, het verhaal is net dat beetje anders afhankelijk van je moeilijkheidsgraad. Maar ook het aantal levels en de volgorde dat je ze speelt verandert. Heb je een level overwonnen, dan mag je deze ook in de Training mode verwelkomen.
De muziek in het spel begeleid de actie en past ook telkens bij de wereld. Een van de werelden heeft bijvoorbeeld een woestijn waar je over piramiden en dergelijke vliegt terwijl je muziek een Oosterse vibe afgeeft. Grafisch ziet het spel er ook wel enorm goed uit en elke wereld voelt uniek aan. Zoals ik al had laten vallen is de simpele HUD erg aangenaam om te hebben. Hij ziet er netjes uit en staat nooit in de weg van de actie. Des te hoger de moeilijkheidsgraad, des te meer kogels er op het scherm te zien zijn. En het grote contrast in de kleuren helpt hier dan ook goed bij om de kogels van de rest te onderscheiden. Veel variatie is er niet in de gewone vijanden, maar de bazen zijn wel stuk voor stuk interessante ontwerpen.
Het ontwijken van kogels is niet altijd even gemakkelijk heb ik al ervaren, en ja kan enkel vijanden aanvallen wanneer je er zo goed als recht onder hangt. Ook is de schade die je ontvangt erg afstraffend, zelfs op de makkelijkste graad. Na enkele keren op rij geraakt te worden is het dus gedaan met spelen en kan je opnieuw beginnen. Voor die-hards van dit genre zal dit wel als muziek in de oren klinken, voor mij was het soms reden genoeg om even iets anders te spelen. Dat het ontwijken niet altijd even gemakkelijk was, leek mij te wijten aan de wendbaarheid van je schip, of het gebrek hieraan. Maar toch, na voldoende te oefenen en toch keer op keer terug te komen kon ik zowel Easy als Normal uitspelen. Ik ben benieuwd of ik uiteindelijk ook Hard kan overmeesteren.
Conclusie
Als je op zoek bent naar een goed uitziende Shoot ‘Em Up met een meer tactisch systeem dan zit je goed met Pawarumi. Wil je het jezelf moeilijk maken, dan vind je een “Bullet Hell” die je opwacht in de moeilijkste graad. Het is, met slechts 5 levels om te spelen, geen uitgebreide game maar er is wel een online ranking bord waar je kan proberen je beste scores te plaatsen. Ook zal je lang genoeg bezig zijn om deze levels én het Trinity systeem onder de knie te krijgen. Zeker en vast een leuke game om af en toe een level in de Training mode te spelen en een poging te wagen wanneer je denkt een Arcade mode te overwinnen. Reken wel op een klein uurtje voor een Arcade run, want je kan tussendoor niet saven of stoppen. Oh, en het verhaal is misschien niet zo diepgaand maar toch intrigerend genoeg om volledig te achterhalen.
