Er zijn ondertussen al wat games van ‘One Piece’ gepasseerd. Denk, onder andere, maar aan ‘Burning Blood’ en ‘World Seeker‘ en natuurlijk de 3 andere delen van de ‘Warriors‘-reeks. De franchise heeft fans over de hele wereld en heeft zijn verhaal al meermaals vertelt. We zitten echter nog lang niet aan het einde van dit piratenavontuur. Aangezien de reeks nog steeds wekelijks nieuwe afleveringen van de anime uitbrengt en de manga ook nog steeds geen teken geeft van te stoppen, zullen er ook nog games blijven komen. Natuurlijk gaat iedere nieuwe game telkens iets verder in op het verhaal en plot, en biedt op die manier wel wat meerwaarde aan de fans.
Deze game maakt al snel duidelijk dat de nieuwste Arc ‘Wano Country Arc’ centraal staat. Het verhaal van de animereeks staat nog niet zo ver in deze Arc en zal ongetwijfeld zijn plot twists, hoogtepunten en fillers nog tegenkomen. One Piece is een serie die je leert geduld hebben, maar tegelijk ook zal verwennen. De OP wereld is erg uitgebreid en voorziet de lezers en kijkers van een enorme diepgang van zowat alle betrokken personages. Dit wil zeggen dat de warriors games bezaaid zijn met een ruim aanbod aan personages en nog meer bijkomende vaardigheden en krachten. Er zijn echter nog steeds mensen die de franchise niet kennen dus ik wil het u wel even samenvatten. One Piece draait rond Monkey D. Luffy, de kapitein van ‘the straw hat pirates’ die ervan droomt om de koning van de piraten te worden. Hiervoor reist hij de wereld af op zoek naar de legendarische schat van de vorige piratenkoning genaamd ‘the one piece’. In deze wereld vind je zogezegde ‘Devil Fruits’ die degene die hem opeet voorziet van speciale krachten en vaardigheden. Onder andere Luffy heeft zo een Devil Fruit gegeten waardoor zijn lichaam van rubber is geworden.
King of the pirate….games
De drie vorige Pirate Warriors games heb ik allemaal gespeeld. Het mooie aan de reeks is dat er niet alleen wordt gekozen om de verderzetting van het verhaal uit te spelen, maar ook de gameplay van nieuwe elementen te voorzien. Dit wil zeggen dat ook deze game nieuwe elementen, aanpak en mogelijkheden aanbiedt. Zoals de vorige delen is de game onderverdeeld in verschillende opties. Je kan het verhaal doorspelen in ‘Dramatic Log’, de vrijgespeelde delen van het verhaal herspelen met eender welk personage in ‘Free Log’, kiezen om allerlei hypothetische situaties door te spelen in ‘Treasure Log’ en je collectie van gewonnen schatten en artworks na te kijken in de ‘Gallery’. Je hebt bovendien de mogelijkheid om online hulp te bieden of te vragen mocht je hier nood aan hebben. De game stimuleert dit echter amper, aangezien de moeilijkheidsgraad echt laag is.
Eender welke Log je kiest, je komt in dezelfde routine terecht. Je kiest het gedeelte dat je wilt spelen, welk personage je wilt gebruiken, je krijgt dan nog even de kans om je personage wat bij te regelen qua stats en aanvallen en begint aan je gevecht. Een terugkerend element zijn de medailles van alle personages. Door ze te bevechten en te verslaan verdien je een zekere hoeveelheid medailles van die persoon. Deze zijn onderverdeelt in verschillende kleuren die ineens ook beïnvloeden hoe zeldzaam en/of moeilijk ze te verdienen zijn. Terwijl je vroeger de medailles echt fysiek zag liggen op je kaart en ze ook effectief moest aanraken om ze te verkrijgen krijg je nu echter na afloop van ieder spel een overzicht van je prijzen. Sommige medailles verkrijg je ook op verschillende andere manieren zoals het stijgen van crew-level of het uitspelen van een zeker hoofdstuk in je Treasure Log.
Er is gekozen om in deze game niet meer gebruik te maken van EXP en levels. In de plaats hiervan heeft ieder personage zeekaarten ter beschikking. Deze zeekaarten geven een set onbekende eilanden weer die je kan vrijspelen. Ieder eiland staat voor een vooruitgang in stats, vaardigheid of aanvallencombo. Om zo’n eiland te bezoeken, of in level te laten stijgen, moet je gebruik maken van geld en gewonnen medailles. Er is een algemene zeekaart die al je vrijgespeelde personages beïnvloed maar iedereen heeft zelf ook 2 persoonlijke kaarten. De eerste is onmiddellijk beschikbaar, de tweede pas vanaf een zeker level.
Persoonlijk ben ik niet zo’n grote fan van deze aanpak. Spelers kunnen nu immers relatief gemakkelijk 1 sterk personage aanmaken en daarmee geld en medailles verdienen om te investeren in anderen. Natuurlijk kies je dit zelf en maak je voor jezelf het spel relatief eentonig en saai. Toch is het ook simpelweg een fijner gevoel als een spel je even ‘verplicht’ om personages te leren kennen en uit te bouwen. Bovendien was het groeien en stijgen in leven in de vorige game een extra strategisch element. Verder is het gebruik van de zeekaarten wel goed uitgewerkt en goed gebalanceerd. Je kan niet ongeremd blijven investeren en verder groeien aangezien je geld en/of medailles snel op zullen raken. Toch geeft ieder spel of hoofdstuk dat je speelt een goede hoeveelheid voldoening aangezien je telkens nieuwe delen zult bereiken of laten groeien.
Nog een noemenswaardig verschil met de vorige games is het veranderen van je special attacks en gecombineerde aanvallen. Je kan immers niet meer selecteren wie je met je mee brengt op je missies om gezamenlijke aanvallen mee uit te voeren. Dit is volledig weg zonder vervangmiddel. Je bespeelbaar personage daarentegen is voorzien van meer special attacks die je kan veranderen en laten groeien. Waar je vroeger enkel kon kiezen voor een lichte en zware aanval is er nu ook plaats gemaakt voor een stamina-aanval. Dit houdt in dat je deze aanval kunt doen zo lang je er de energie voor hebt, deze meter is enkel zichtbaar als je zo’n aanval uitvoert en vult zich al snel terug bij. Hierdoor zijn de combo’s die je kan uitvoeren meer uitgebreid en krijg je meer bekende aanvallen op je scherm te zien. Daarbij kun je tot 4 special attacks kiezen met je personage die elk hun eigen meter hebben. Is de meter van een aanval vol, kun je deze gebruiken. Deze meters vullen zich naargelang je prestaties en aanvallen op het veld en hangen af van de aanval die je gebruikt. Standaard is er altijd 1 special attack voorzien als power up waardoor je aanvallen en vaardigheden voor korte tijd de hoogte in schieten. Bij Luffy wilt dit bijvoorbeeld zeggen dat je hier kunt kiezen om hem naar ‘second gear’ of nog hoger te brengen. Natuurlijk moet je dit eerst vrijspelen op ieder zijn zeekaart. Ik moet toegeven dat deze mogelijkheden een aangename toevoeging is.
Pirate warriors 1, 2 and 3
De grote mineur van deze game is de manier waarop het gedeelte van het verhaal dat al is verteld, opnieuw wordt aangehaald. Ik heb er alle begrip voor dat het herhalen en opnieuw herhalen van hetzelfde verhaal geen makkelijk gegeven is. Al snel zal er immers gezegd worden dat het niets nieuws onder de zon biedt of dat je onorigineel bent. Bij een uitgebreide reeks als OP ben ik echter van een andere mening. Het verhaal is enorm uitgebreid en veelzijdig, doet je gigantisch veel personages leren kennen, biedt zo’n variatie aan omgeving, scenes, vijanden, rivalen en bondgenoten dat een bondige samenvatting ongepast overkomt. In de anime en manga duurt een Arc soms meer dan 50 afleveringen. Om dit volledig achterwege te laten en simpelweg een cutscene te voorzien waarin wordt gezegd ‘De crew passeert ook nog langs deze locatie en verslaat daar de slechterik’, voelt erg kort door de bocht. Ik ben daarom, zeker als fan van de franchise, best teleurgesteld dat er zoveel Arcs zijn weg gelaten.
Natuurlijk gaan mensen die de franchise niet kennen dit niet erkennen of als storend ervaren. Spelers van de vorige delen zullen echter al snel merken dat hierdoor het aanbod aan bondgenoten en vijanden een stuk eentoniger is geworden. De belangrijkste Arcs die zijn weg gelaten zijn de volledige ‘East blue sea’, ‘Sky Island Arc’, ‘Fish-man island Arc’ en ‘Thriller Bark Arc’. Kenners en fans zullen al snel inzien dat hiermee echt grote, belangrijke en vooral leuke delen uit de reeks zijn weg gelaten. Sterker nog, meermaals heb ik mij afgevraagd of nieuwkomers van de reeks wel een duidelijk zicht en sfeerbeeld meekrijgen dankzij de beknopte uitleg en situatieschetsen.
Conclusie
Er is niks mis met de game, hij mist gewoon wat troeven die vorige delen uit de reeks beter maken. Het ontbreken van bepaalde Arcs is te verstaan uit angst voor het repetitieve en om onorigineel uit de hoek te komen, maar het werkt wat averechts. Er is in deze game, ondanks het aanbod aan personages en vijanden, een gemis. Vooral je vijanden zijn minder gevarieerd en bekende kernfiguren ontbreken als crewmates en speelbaar personages. Qua gameplay en plezier doet deze game echter alles wat je van een One Piece warriors game verwacht. Fans van OP zullen er, ondanks de ontbrekende elementen, zeker hun plezier aan beleven. Nieuwkomers van de franchise die een leuke warriors-game kunnen smaken zullen de setting en personages ook al gauw omarmen, maar zullen niet de volwaardige OP-sfeer en magie meekrijgen die de franchise met zich mee draagt. De game heeft klassieke plus- en minpunten van warrior games zoals chaotische battlefields, moeilijkheden om dialoog te volgen in het heetst van de strijd en dergelijke. Fans van het genre zullen dit echter erkennen als een normaliteit en hier geen negatief punt in zien.