Allereerst mijn excuses dat mijn review wat op zich heeft laten wachten, het is nogal een drukke maand geweest op vlak van reviews en Octopath Traveler II is allesbehalve een korte game. Het is wel een waar ik enorm hard naar uitgekeken heb en waar ik ten volle van wou genieten. Om al maar meteen met de deur in huis te vallen, Octopath Traveler II is een fantastische opvolger van de eerste game en doet alles wat we daar al zagen en nog wat meer. Wat er zoal extra te vinden is of waarom deze game een must-play is lees je hieronder.
The tale of eight
Laten we even een paar jaar terug gaan, naar 2018 om precies te zijn, toen Octopath Traveler verscheen. Dankzij de (toen) nieuwe HD-2D engine toverde Square Enix prachtige werelden met daarin nog prachtigere sprites die vooral deden terugdenken aan de hoogdagen van de traditionele turn-based Final Fantasy games. Iets wat de gameplay trouwens ook reflecteerde. Maar er werd ook sterk ingezet op non-lineaire progressie, wat meer deed denken aan Square’s SaGa games en bepaalde mechanics voor gevechten, het boosten voornamelijk, leek dan weer zijn oorsprong te hebben uit de Bravely Default reeks. Maar eigenlijk doet het spel me nog het meest denken aan Live a Live, waar je ook door verschillende personages hun verhaal kon gaan vooraleer ze allemaal samen komen om het onderliggende kwaad te bestrijden.
In essentie is dit niet verandert in Octopath Traveler II en spelen we nog steeds een traditionele, turn-based JRPG waar je vrij mag verkennen en je een beetje je eigen weg door het verhaal mag banen. Je begint met een hoofdpersonage te kiezen uit de acht verschillende personages. Elk van deze acht hebben hun eigen unieke verhaal en reden om op pad te gaan. Ongeacht met wie je speelt, zal je een eerste introductie chapter spelen waar vooral de achtergrond van het personage uit de doeken wordt gedaan. Na het eerste chapter kan je de wereld verkennen en de zeven andere personages gaan opzoeken om aan je team toe te voegen. Je krijgt dan de optie om hun introductie te spelen, maar dat is niet verplicht. Je kan dit eventueel later wel nog activeren vanuit een taverne. Net zoals in de vorige game komen al hun verhalen uiteindelijk samen, maar verder was er weinig overlap tussen de personages. Ditmaal had ik het gevoel dat er iets meer interactie was tussen de verschillende personages.
Persoonlijk was ik begonnen met Hikari, de warrior, omdat hij er mij het meest interessant uit zag. Hoewel het verhaal zeker niet slecht was, moet ik eerlijk bekennen dat ik meer te vinden was voor het verhaal van Osvald of dat van Throné. Aangezien het niet uit maakt waar je begint en je toch iedereen kan rekruteren en hun achtergrond verhaal zien, kies je best gewoon het personage dat je het meest aanstaat. Alle omgevingen, personages en monsters zien er weer prachtige uit en de muziek, waarvan een groot deel gerecycleerd is uit de vorige game, klinkt weer fenomenaal. Het is het type soundtrack dat ik zo in de achtergrond zou opzetten en deze behoort toch wel tot mijn favorieten.
Day and Night
Een van de meer interessante zaken die je ter beschikking hebt, zijn de Path Actions die uniek zijn voor elk karakter. Nuja, uniek is een groot woord want enkele personages hun Path Action doen achterliggend een beetje hetzelfde. Dankzij je Path Actions kan je met de meeste NPC’s interageren op verschillende manieren. Zo kan je items stelen, abilities leren na het vechten met een NPC, extra informatie vergaren die naar subquesten kunnen leiden of zelfs NPC’s rekruteren die je helpen in gevechten. Niet echt een nieuwigheid als je de vorige game gespeeld hebt, maar wat wel nieuw is, is het verschil tussen dag of nacht. Dit kan je zelf veranderen door de druk van een knop, en maar goed ook want dit verandert welke NPC’s er aanwezig zijn, maar ook je Path Action verandert. Om een voorbeeld te geven: Osvald kan overdag informatie verzamelen met zijn “scrutinize” actie en ’s avonds kan hij mensen bestelen met “Mug”. Sommige acties kunnen er wel voor zorgen dat je, indien je faalt, reputatie in de stad daalt, waardoor je geen Path Action meer kan gebruiken in de stad tot je je reputatie hebt hersteld.
Tenslotte hebben we de gevechten nog, die ook in deze game nog erg uitdagend, maar ook zeer bevredigend is. Het belangrijkste in elk gevecht is het vinden van de zwakke punten van je vijand om door zijn verdediging te breken. Deze zwakke punten kunnen type wapens zijn, zoals zwaarden of bijlen, maar ook bepaalde soorten magie zoals vuur of ijs. Het “boost” systeem keert ook terug en kan je, wanneer je het strategisch gebruikt, snel de bovenhand bieden. Verder heeft elk personage zijn of haar eigen skills die vasthangen aan hun job, maar het is mogelijk om een secundaire job te kiezen waardoor je je team wat meer naar eigen smaak kunt samenstellen. Een nieuwe toevoeging zijn de zogenaamde “Latent Powers” die specifiek zijn per personage. Het is een soort van Limit Break-achtige ability die een gevecht op zijn kop kan zetten. Throné krijgt bijvoorbeeld een extra beurt, Hikari en Ochette kunnen volledig nieuwe aanvallen uitvoeren, Osvald kan een multi-target spreuk omzetten naar eentje die slechts één vijand raakt maar dan veel meer schade kan doen en ga zo maar door. Het geeft dan ook een enorm fijn gevoel als je op een tactische manier je uit de slag kan redden, zeker wanneer je te laag in level bent om een bepaalde vijand of baas te bevechten. Maar het zal helaas niet altijd lukken.
The grind continues
Ik moet eerlijk bekennen dat er ik enorm lang over heb gedaan om de eerste Octopath Traveler uit te spelen en meermaals een pauze moest nemen omdat er teveel gegrind moest worden. En ik had ergens wel het gevoel dat het hier ook nog steeds een beetje het geval was, ook al heb je een betere kans met alle nieuwigheden zoals de “Latent Powers”. Zo beginnen alle personages die je groep joinen aan een heel laag level waardoor je wel wat tijd moet investeren om ze geleveld te krijgen zodat ze een meerwaarde kunnen zijn. Een ander minpuntje is dat er nog steeds niet echt sprake is van puzzels of andere zaken die dungeons en de wereld interessanter maken, want meestal zijn alternatieve paden of routes slechts een enkeltje naar een schatkist. Wat voor sommigen ook misschien wat moeilijk is, is de vrije keuze waar je heen wil gaan en dat er geen duidelijk pad is dat je moet volgen. Maar verder zijn er geen grote issues en is de game gewoonweg een waar genot om te spelen.
Conclusie
Octopath Traveler II is de perfecte opvolger die verder weet te bouwen op wat het origineel zo indrukwekkend maakte, terwijl het toch enkele nieuwe zaken weet toe te voegen om de combat nog intenser en tactischer te maken. Octopath Traveler II neemt je mee op een fantastisch avontuur en weet je te boeien van het begin tot het einde. Ik ben alvast enorm benieuwd wat Square nog van plan is met de reeks in de toekomst!
Benieuwd naar de game, maar nog niet overtuigd? Je kan alvast een uitgebreide demo downloaden waar je de introductie chapter van de verschillende personages kan spelen!
