Need for Speed is terug na een jaar van afwezigheid. Heeft het extra jaar ontwikkelingstijd de game goed gedaan, en heeft EA en Ghost de reeks kunnen heruitvinden met deze reboot?
Need for Speed – deze keer zonder sub-titel – kan je niet echt een reboot noemen. Deze game is eerder een samensmelting van de beste elementen uit de voorgaande delen. Zo heb je het Tunen uit de Underground titels, de politie uit Hot Pursuit, enkel racen bij nacht zoals in underground en carbon, en echte acteurs net als in most wanted uit 2005. Het totaal plaatje is hierdoor echter wel compleet.
De bedoeling in deze NFS is om een icon te worden in één van de ( of in allemaal) vijf disciplines die de game rijk is, door REP (reputatie) op te bouwen door in deze categoriën te racen. Deze bestaan uit Speed, Style, Build, Crew en Outlaw. Elke discipline wordt vertegenwoordigd door een ander personage, telkens gespeeld door een echte acteur, die overigens niet echt heel goede acteurs zijn en niet erg geloofwaardig hun personage brengen. Ikzelf irriteerde mij aan bijna elk personage in de game, en vond geen van allen sympathiek overkomen waardoor het erg moeilijk was om een band met de personages op te bouwen. (het kan aan mij gelegen hebben natuurlijk, maar na een tijdje kon ik hun bakkes echt niet meer aanzien of aanhoren) Het verhaal zelf is ook niet echt interessant om te volgen, en eigenlijk compleet overbodig, dit hadden betere acteurs dus ook niet kunnen redden. Ook erg irritant is dat je om de paar seconden wel telefoon krijgt van deze personages om aan hun events deel te nemen, en dit totdat je alles hebt uitgespeeld. Je zult dus nooit een minuut rustig kunnen racen, want zelfs tijdens een race word je gebombardeerd met telefoontjes. Er is helaas ook geen optie aanwezig om deze telefoontjes uit te schakelen.
Het racen in NFS zit dan weer wel goed, althans zodra je de besturing gewent raakt, want deze is erg anders dan in de andere NFS games. Alle auto’s reageren trager dan je bent gewent, dus je zal moeten leren om net iets sneller richting een bocht te sturen dan je gewent bent. Wat wel erg sterk gedaan is is het feit dat je elke wagen kan afstellen naar drift of grip, of een balans tussen de twee. Hierdoor kan jij zelf kiezen hoe elke wagen reageert en aanpassen naar je speelstijl. Dus zodra je de perfecte settings hebt gevonden voor jou speelstijl kan je weer als vanouds racen als een pro.
Het is weer mogelijk om je wagens uit te bouwen en te tunen naar jouw wensen. Verwacht echter niet zoveel mogelijkheden zoals de trailers je deden vermoeden, want niet elke auto beschikt over alle onderdelen. Zo zijn er maar een auto of vier waarbij je de voor of achterlichten kunt aanpassen. Sterker zo zijn er maar een handvol wagens waarbij je alles kan aanpassen. Dus verwacht hier absoluut niet de mogelijkheden als in de Underground games. Gelukkig beschikken de meeste wagens wel over een body kit waardoor je de auto toch een heel ander uiterlijk kan geven, al is het niet zo uitgebreid zoals EA je wil laten geloven. Een minpunt is het feit dat je garage maar plek heeft voor vijf wagens. Wil je zodra je garage vol is een andere auto tunen, zal je eerst één van je wagens moeten verkopen voor je aan een nieuwe kan beginnen. Op zich is het geen probleem aangezien je vast wel een favoriete auto zal hebben, maar toch had het leuker geweest om meer auto’s te kunnen aanschaffen.
Need for Speed speelt zich ten alle tijden online af, zonder internet verbinding kan je deze game zelfs niet spelen. Je zou dus denken dat de online mode erg uitgebreid is hierdoor. Helaas is dit niet het geval. Er zijn namelijk geen lobby’s of playlists aanwezig in deze game. Je kan op de map 8 menselijke spelers tegenkomen, deze kan je uitdagen om te racen, maar hier gaat bijna niemand op in. Hierdoor gebeurd het zelden dat je tegen menselijke spelers zal kunnen racen. Je kan ook telkens als je een event start de andere spelers uitnodigen om mee deel te nemen, maar ook dit word amper gedaan. Gelukkig kan je wel een crew samenstellen met vrienden of random mensen om samen te racen, maar dan moet iemand wel een event starten op de eerder genoemde manier, wanneer je dan met onbekenden speelt levert dat dus weer geen garantie op dat men mee zal doen aan de race. Dit had dus beter aangepakt kunnen worden, ikzelf had dus zoals ik eerder al vernoemde liever de mogelijkheid tot multiplayer-lobby’s of playlists bestaande uit meerdere races tot mijn beschikking gehad.
Conclusie:
Ondanks de problemen en kleine irritaties die de game rijk is, blijkt NFS een zeer leuke arcade racer te zijn. Ik persoonlijk heb erg veel plezier beleeft aan zowel het racen, driften als tunen. Hoewel deze game erop lijkt is het absoluut geen NFS Underground 3. Ondanks dat dit zeker niet het beste deel uit de reeks is, kan ik als fan van arcade racers en van NFS deze game toch aanraden. Verwacht echter niet de hoeveelheid inhoud zoals je gewend bent van de oudere titels.