In het leven zijn er niet veel zekerheden, maar als we toch op iets kunnen rekenen is dat we elk jaar een nieuwe versie van NBA 2K mogen verwachten. Al 23 jaar op rij probeert 2K het meest realistische uit het basketbal in een game te stoppen. Zijn ze in staat om na zoveel jaar nog steeds vernieuwing te brengen aan de game, of wordt dit een gemist shot?
My cringy career
Normaal gesproken is mijn favoriete gedeelte in deze game het verhaal. Hierin maak je jou eigen personage, draft je hem in je favoriete team en zorg je ervoor dat je een rijzende ster wordt. Hoewel je een eigen naam kunt geven aan je personage wordt deze constant MP genoemd en dus best wel overbodig. Dan hadden ze beter een vaste naam gegeven in plaats van MP. Naast het spelen van basketbal hebben ze ook veel meer de nadruk gelegd op sidequests om zo je populariteit te verhogen en verschillende items en geld te krijgen om je personage aan te passen. In mijn ogen hebben ze er net iets teveel op gefocust, want het duurde soms een uur vooraleer ik mijn volgende wedstrijd kon spelen en voelde ik mij meer de loopjongen voor de zoveelste NPC. Verhaalgericht voelde dit jammer genoeg als één van de meest cringy games die ik ooit gespeeld heb. Het kan misschien wat aan mijn leeftijd liggen, maar de straattaal en de constante mediaoorlog op twitter en instagram met je rivaal Shep zorgde er bij mij voor dat elke filmpje werd geskipped.
This is my city
Al deze side quests en mediaoorlog gebeurt deze keer in “The city”. Deze map is groter en uitgebreider dan zijn vorige edities. Of dit beter is, is een andere vraag. Ik ben al verschillende keren serieus verdwaald geraakt in de vele doodlopende straatjes en pleintjes in de hoop om zo een stuk af te slaan. Gelukkig kan je via een way point toch ongeveer zien naar waar je moet gaan. Maar voor een NBA game vind ik dit net iets te groot. The City is onderverdeeld in drie districten die je door middel van de side quests en media moet veroveren. Deze zijn de fashion, music en business districts. In elk district krijg je na het vervolledigen van missies dan ook rewards die te maken hebben met dat district. Naast de districten heb je ook nog eens vier facties. Deze zijn de North side knights, Beasts of the east, South city vipers en Western wildcats. Elke factie heeft zo zijn eigen “hideout” om het zo te noemen met basketball courts en gepersonaliseerde merchandise. The City heeft natuurlijk nog veel meer te bieden, maar teveel om hier op te noemen. Dus ga zelf op pad en ontdek wat er nog allemaal te doen is.
The return of a legend
Wie NBA 2K een beetje kent, weet dat er ook elke keer een thema aan hangt. Omdat we deze keer aan de 23e editie zitten is het dan ook niet abnormaal dat we bekendste nummer in de geschiedenis van het basketbal gaan eren. Ik heb het natuurlijk over Michael Jordan. In de Jordan challenge keren we terug in de tijd en spelen we zelf de 15 meest iconische momenten van één van de grootsten van de NBA. Elke wedstrijd bestaat uit 3 uitdagingen die je moet proberen te behalen, die gebaseerd zijn op de echte wedstrijd van toen. Zo moet je bijvoorbeeld in de wedstrijd tegen de Celtics van 1986 63 punten scoren en 6 assists halen. Je kan trouwens kiezen of je deze wedstrijden speelt met de graphics van toen of met verbeterde graphics. Persoonlijk heb ik na één wedstrijd ervoor gekozen toch te spelen in HD omdat het andere wat zeer deed aan mijn ogen.
Putting the W in WNBA
Het WNBA of NBA voor vrouwen wordt elk jaar steeds populairder en dat weten ze bij 2K ook. In 2K21 kon je voor de eerste keer kennis maken met het WNBA, 2K22 had de ster van Chicago Sky, Candace Parker op de cover en was daarmee ook de eerste vrouwelijke atleet ooit op een NBA 2K spel. In deze 2 edities kon je dan gewone matches met de bekende teams spelen, maar 2K23 gaat nu nog een stapje verder met “The W”. Dit kan je vergelijken met My Career, maar dan zonder al de cringy drama en sidequests. Je maakt dus een eigen personage aan en je speelt game na game jezelf een weg naar de top. Deze modus vond ik persoonlijk dus plezanter dan My Career omdat het voor mij een pak vlotter verliep. Misschien dat de WNBA door zijn groeiende populariteit zijn eigen spel krijgt? Dat zal alleen de toekomst uitwijzen.
MyTeam
Naar aloude gewoonte kan je je natuurlijk ook terug amuseren met MyTeam. Hier kan je, aan de hand van cardpacks, je eigen dreamteam samenstellen en spelen tegen andere mensen of computer. Deze cardpacks zijn natuurlijk ook weer op geluk gebaseerd. Hierdoor kan het wel een tijdje duren en wat centjes kosten vooraleer je een team hebt dat sterk genoeg is om het online op te nemen tegen andere spelers. Om het wat sneller te kunnen laten gaan, kan je natuurlijk ook kaarten kopen door middel van micro transactions. Jawel, ook dit spel hangt ervan af. Gelukkig wordt je niet echt geforceerd om hier gebruik van te maken, hoewel het wel heel verleidelijk aanvoelt.
Technische aspecten
Hier moet ik het voor de zoveelste keer hebben over het grootste struikelblok van 2K. De gezichten zijn nog altijd net als in de vorige edities afschrikwekkend. Ik weet, het is een basketbalspel en daar ligt ook de nadruk op. Maar wanneer je zoveel filmpjes gaat stoppen in een spel kan je hier toch echt niet tevreden mee zijn. Ogen die uit een hoofd floepen alsof hij een vis is, Sommige personages bestaan uit meer tanden dan gezicht. Anno 2022 op een new-gen en nog steeds heb ik het gevoel dat ik tijdens het spelen van My career op grafisch vlak mijn PS3 heb boven gehaald. Op het basketniveau voelt dan alles wel weer goed aan. De velden zien er prachtig uit, Het gepiep van de schoenen horen heel vertrouwd aan en het spel voelt heel realistisch. Maar ja, jammer van de gezichten.
Conclusie
Dus, om terug te komen op mijn vraag of NBA 2K23 vernieuwend genoeg is om te kopen. Ja en nee. The Jordan Challenge en The W zijn een leuke vernieuwde extra, maar het verhaal is zoals gewoonlijk zeer ondermaats en cringy. Het speelt naar mijn gevoel net iets vlotter als de vorige jaren maar niet te vlot om het echt vernieuwend te noemen. The City is voor mij persoonlijk net iets te groot en afleidend van het echte spel. Leuk dat ze er zoveel werk in hebben gestoken, maar soms moet je luisteren naar de zin “less is more”. En ja, de facial expressions zijn nog steeds afschuwelijk maar hier gaan we verder geen woorden vuil aan maken. Dit alles zorgt jammer genoeg toch voor een domper op een anders perfecte basketbalgame. De echte NBA fans kunnen het natuurlijk weeral kopen voor de game pass die er elke keer bijzit waarmee je de echte NBA kunt volgen die volgende maand weer van start gaat.
