Wie mijn review van Naruto to Boruto heeft gelezen, heeft waarschijnlijk wel ontdekt dat ik een kleine voorliefde heb voor anime, en alles wat er rond draait. Je zult dan ook ondervonden hebben dat ik enorm kritisch ben als het gaat over videogames van mijn geliefde Japanse animatieseries. Na twee jaar en drie seizoenen krijgt één van de snelst groeiende anime series van de laatste jaren, namelijk My Hero Academia ( Boku No Hero Academia) zijn eigen spel. Wordt deze game een Plus Ultra zoals de serie? Of wordt het een zwak aftreksel ervan?
With great quirk comes great responsibility
Vooraleer we dieper ingaan op het spel, zal ik even de anime toelichten, voor het geval je er nog niet bekend mee bent. In een wereld waar 80% van de populatie beschikt over een superkracht (quirk), maken we kennis met Izuku Midoriya, een jongen die de pech heeft gehad geboren te worden zonder een quirk. Hoewel hij dan wel “normaal” mag zijn, houdt niets hem tegen zijn droom waar te maken om toch toegelaten te worden tot de meest prestigieuze superhelden school. Dankzij een toevallige ontmoeting met zijn allergrootste held All Might, die de kracht heeft om zijn superkrachten te delen met iemand anders, kan onze hoofdrolspeler zijn droom waarmaken. Echter heeft het hebben van een superkracht ook zijn nadelen. Dit ondervindt Izuku doordat hij na het gebruiken van zijn quirk (extreme kracht), de ledematen breekt die hij gebruikt heeft tijdens zijn moves. In een wereld waarin meer dan de helft van de bevolking krachten heeft, worden deze natuurlijk niet altijd gebruikt voor het goede. Met de opkomst van de helden, deden ook superschurken hun intrede. Deze hebben als enige doel alle superhelden uit te schakelen en de wereld te veroveren.
What about the game
Wie aanbeland op de main menu krijgt een hele lijst van keuzes te zien. Waaronder:
- Story mode: hier speel je door het verhaal van My Hero Academia.
- Missions: een single player modus waar je missies moet vervolledigen onder speciale condities.
- Local match: offline gevechten tegen een andere speler of computer.
- Training: hier kan je de combat moves trainen.
- Online mode: vecht tegen andere mensen van over heel de wereld.
- Customize profile: Dit is de spelers kaart die iedereen kan zien.
- Customize character: verander de kledingstijl van je personages.
- Gallery: hier kan je items, muziek en verhaal hoofdstukken bekijken die je hebt vrijgespeeld.
- Settings: Verander de controls naar jou speelstijl.
- Arcade: een single player modus waar je een toernooi houdt tegen de computer.
Al deze keuzes lijken in het begin een beetje overweldigend, maar het geeft toch wel de vrijheid waardoor je je minder snel gaat vervelen. Al dit krijgt dan ook nog eens de upbeat muziek van de serie. Hierdoor krijg je een echt arcade gevoel.
De story
één van de grootste pluspunten in dit spel is dat ze de serie heel nauwkeurig volgen zonder er vanaf te wijken. Dit creëert het gevoel van in de anime zelf te zitten. Ook hier volg je Izuku en klasgenoten door heen hun heldentraining. Je hebt geen open wereld waarin je vrij kan rondlopen, maar het verhaal wordt verteld van strijd tot strijd, met daartussen korte filmpjes in manga stijl. Ergens mis ik die open wereld wel, want dat had het toch dat tikkeltje meer kunnen geven. Hoewel ik nu niet hopeloos verdwaald geraak en gewoon vlot doorheen de story kan gaan. Na elk gevecht wordt je beloond aan de hand van je vechtprestaties. Deze beloningen zijn meestal alternatieve kledingstijlen voor bepaalde personages.
PvP
Soms komt het wel eens voor dat er na iets positiefs een “maar” wordt gezegd. In dit geval is die “maar” de PvP. En dan heb ik het niet over hoe goed en vlot je tegen andere mensen kunt spelen, maar over het spel zelf. Mijn eerste grote probleem hierbij is dat de controls alles behalve vlot aanvoelen. Hoewel de knoppen simpel aan te leren zijn, voelen veel moves traag en lomp aan. waardoor je het meestal houdt op die ene move die dan toch iets sneller uitgevoerd wordt dan de andere. Hierdoor worden de PvP gevechten heel eentonig. Bij sommige personages zijn hun moves dan zo sterk dat je zelfs de kans niet krijgt om hun ultimate move te kunnen gebruiken, die overigens wel de moeite waard zijn om te zien. Doorheen de hele lichtshow van verschillende aanvallen kan je overigens ook niet echt zien wie aan het slaan is en wie het pak slaag krijgt. Mijn tweede en grootste probleem hier is de selectie van de personages. Ik kan aannemen dat je uit een anime die zoveel iconische characters heeft, ze niet allemaal in het spel kunt steken. Maar twintig vind ik persoonlijk bitter weinig. De hele klas van Izuku zit niet eens in het spel, of de voornaamste superhelden en schurken, hoewel je ze in de artwork dat je vrijspeelt tegen komt. Dit is enorm jammer omdat in de anime wel iedereen in de klas van Izuku zijn spotlight moment krijgt.
Conclusie
Hoewel dit spel het verhaal van een prachtige anime volgt, gooit het qua gameplay niets nieuw op de tafel. De controls voelen log en traag aan, het aanbod van personages is enorm klein. De iets wat grotere keuze van game modes, maakt dat het spel niet zo snel verveelt omdat je toch die bepaalde challenges wilt halen. Over de graphics kan ik niets slecht zeggen, deze zijn zoals gewoonlijk op zijn Japans heel leuk gedaan, volgens de Bandai Namco standaard. Jammer genoeg geven deze leuke graphics mij enkel het gevoel dat ik een geremastered playstation 1 spel aan het spelen ben.