Ik moet eerlijk bekennen dat het alweer even geleden is dat ik nog een Monster Hunter game heb gespeeld. Vermoedelijk is de laatste één van de 3DS titels, waar ik wel van had genoten maar, omdat ik steeds alleen speelde, het toch vrij snel beu werd. De vorige game, Monster Hunter World, heb ik volledig overgeslagen. Nu ik met Monster Hunter Rise aan de slag ben geweest, heb ik daar spijt van gekregen? Heeft deze game me weer in de serie weten te trekken? Kom mee met mij op jacht en laten we het samen ontdekken.
Rise against the Rampage
Veel diepgang moet je hier niet verwachten van het verhaal, en dat is ook helemaal niet erg want je bent natuurlijk hier om op monsters te jagen. Des te groter, des te beter! Maar goed, er zit wel een klein beetje verhaal in om je een plaats en doel te geven in deze wereld. Jij bent een hunter die in het stadje Kumura leeft. Al snel ontdekken we dat er een groot gevaar onderweg is, namelijk de Rampage. Een gebeurtenis waarin hordes gigantische monsters richting Kumura komen om deze met de grond gelijk te maken. Je voelt het al aankomen, jij bent de laatste linie om het stadje te beschermen.
Ik moet zeggen, de game ziet er vrij goed uit op de Switch hoewel de animaties van kleinere wezens, zoals je Palamute, soms wat last ondervinden tijdens grotere en drukke gevechten. Grafisch valt het een beetje tussen Monster Hunter Generation en Monster Hunter World van wat ik uit vergelijkingen heb opgemaakt. Nu goed, tijdens het spelen valt het meestal allemaal enorm goed mee omdat de vloeiende gameplay en combat ervoor zorgt dat je de kleine details niet nodig hebt.
Check out my moves
De essentie van Monster Hunter is nog altijd aanwezig. Je abilities zijn gelinked aan je wapenuitrusting en je kan vanaf het begin kiezen met welke type wapens je wil vechten. Van elk type bezit je trouwens de basisversie die je, dankzij resources die je verzamelt uit je hunts, verder kan upgraden. Zelf ging mijn voorkeur uit naar de dual blades vanwege de snellere combo’s maar hierdoor was mijn damage output natuurlijk een stuk lager om niet te overpowered te zijn. Verkies je liever om meer een first-person shooter ervaring te hebben dan kan je met de Bowgun aan de slag. Voor ieders speelstijl valt er wel een wapen te vinden.
Wat zeer interessant is in deze game zijn enkele mechanics waarmee je beweeglijkheid in de wereld sterk zijn verbeterd. De meest interessante zijn de “Wirebugs”. Dankzij deze diertjes kan je je naar hoger gelegen gebieden optrekken, jezelf uit de weg van gevaar trekken tijdens het dodgen of ervoor zorgen dat je na een aanval sneller rechtstaat. Eigenlijk kan je deze beestjes vergelijken met een soort van hookshot. Erg leuk dus om de verschillende gebieden te verkennen maar ook zeer handig tijdens de gevechten, en niet alleen om aanvallen te ontwijken. Wirebugs hebben namelijk nog een tweede functie, ze voorzien elk wapentype van “Silkbind” aanvallen waarmee je grote monsters gemakkelijker kan verzwakken. Je kan ermee zelfs een monster in een berijdbare staat krijgen, waarna je tijdelijk op diens rug kan rijden en andere beesten aanvallen of het monster met zijn hoofd tegen een muur laten aanrennen. Of een van dé coolste dingen, een groot monster gebruiken om te vechten met een ander groot monster!
Ik had ook de naam Palamute net laten vallen. Dit zijn, samen met de Palico katten, de grote helpers tijdens quests in Monster Hunter. De Palamute zijn in principe honden die met je meevechten maar die je ook toelaten om op hun te rijden om zo heel wat sneller, en zonder stamina te verbruiken, te bewegen in het spel. Tijdens single player hunts kan je zowel een Palamute als een Palico meenemen. Voor multiplayer hunts zal je maar één kunnen meenemen. Je kan trouwens healen, je wapens slijpen en meer zonder te stoppen, vanop de rug van je Palamute waardoor je niet moet stoppen en ergens een rustig plekje kiezen om deze acties te doen.
Can’t go hunting without sharp steel
Zoals ik eerder al even aanhaalde kan je je wapens en uitrusting upgraden. Dit kan je alleen maar in de stad doen, je centrale hub in het spel. Bij de smidse kan je dit dus doen en je eigen armor craften, zolang je de juiste items hebt weten te vergaren tijdens je hunts. Verder kan je in de stad ook een vendor vinden die je allerlei handige items verkoopt, waaronder vallen om monsters te vangen in plaats van te verslaan zodat je meer items krijgt dan wanneer je ze verslaat en de onderdelen eruit snijdt. Ook je quests kan je hier bekomen of je kan, ter voorbereiding van een hunt, een maaltijd nuttigen die je extra buffs geeft.
Als je dacht dat het daar ophield, dan heb je Buddy Island nog niet gezien. Hier kan je Palamute en Palico bondgenoten inhuren, trainen, uitsturen om bepaalde items te verzamelen en meer. Een goeie tip, ga na elke hunt hier zeker eens kijken wat de progressie is van je bondgenoten.
Going on a rampage
Monster Hunter Rise komt met een nieuw type van missies, namelijk de Rampage missies. Deze passen uiteraard perfect in het verhaal, maar wat zijn ze nu juist? Tijdens deze missies speel je in een kleine beperkte ruimte waar je eerst kort de tijd hebt om je verdediging op te bouwen door verschillende turrets, kanonnen, vallen en meer neer te zetten alvorens de monsters in verschillende waves binnenkomen. Als je tijdens het lezen het gevoel krijgt dat dit aanvoelt als een Tower Defense game, dan zit je helemaal juist. Het is een leuke afwisseling met de gewone missies, maar voor mij deed deze mode het toch niet echt en ik was alvast blij dat Rampage missies dun gezaaid zijn en niet allemaal verplicht zijn om verder te geraken in het spel.
Multiplayer
De grote kracht van deze game zit hem zeker en vast in het online gedeelte. Je kan, eenmaal je gevonden hebt hoe het lobby systeem werkt en je vrienden kan uitnodigen om samen te hunten, alle quests met een groepje van maximum vier spelen. Voor elke hunt krijg je een deel items in een kist om je te helpen, en de aantallen schalen mee met het aantal spelers. Niet enkel daar schaalt het spel, ook met de levenspunten en agressie van de grote monsters wordt er gespeeld naargelang de grootte van je team. Zelf speel ik zelden online, maar bij Monster Hunter Rise keek ik er steeds naar uit om online te kunnen spelen met mijn vrienden!
Conclusie
Monster Hunter Rise is het perfecte instappunt voor nieuwkomers en weet tegelijkertijd terugkomers tevreden te houden. Deze game is mogelijks wel de meest toegankelijke uit de reeks en doet voldoende nieuw om niet te verouderd aan te voelen. Toch zullen doorwinterde hunters veel van de monsters herkennen en weinig nieuwe uitdagingen zien. Hiervoor kunnen de Rampage missies een nieuwe uitdaging bieden. Deze Tower Defense-achtige missies spelen gelijkaardig maar voegen nieuwe elementen toe zoals het strategisch plaatsen van defensieve toestellen en vallen om de verschillende waves aan monsters te stoppen alvorens ze de stad kunnen verwoesten. Twijfel je toch nog of deze game iets voor jou is, dan kan je een demo downloaden en enkele van de monsters al eens proberen uit te dagen.
Om terug te komen op de vraag of ik weer helemaal fan ben van de reeks? Daarop kan ik alleen maar zonder twijfel “absoluut” op zeggen!
