Marvel boert goed tegenwoordig met zijn talrijke films, series en zelfs games gebaseerd op hun comics. Je bent ervoor te vinden of niet, maar feit is dat de formule werkt. Superhelden spreken nu eenmaal tot de verbeelding bij veel mensen. Dit getuige het grote succes van de films en series. Het levert af en toe ook een erg leuke game op, want zeg nu zelf, wie wil nu niet een superheld onder de knoppen nemen. De laatste jaren verblijde Marvel ons al met games zoals Marvel’s Spider-man en Marvel’s avengers, om er even twee op te noemen. De ene al wat meer geslaagd dan de andere.
Marvel’s Guardians of the Galaxy hoort in ieder geval thuis in het rijtje van geslaagde Marvel games. Er valt weinig aan te merken op vlak van gameplay, al blinkt de game vooral uit op verhalend gebied. Het verhaal lijkt zo te zijn weggelopen uit de films en comics, en moet absoluut niet onderdoen voor de verhalen uit diens andere media.
The Guardians
Het verhaal zelf is vrij goed geschreven en moet niet onderdoen voor de films uit het Marvel Cinematic Universe (MCU). Het verhaal focust zich vooral op de onderlinge relaties van de Guardians. Ze hebben elk hun eigen persoonlijkheid en manier van dingen aanpakken en verwerken. Dit is iets wat zeer goed is overgebracht naar de game, waardoor de personages vaak erg menselijk en zeer realistisch overkomen. Wat de game trouwens ook erg levendig maakt, zijn de talrijke conversaties en discussies tussen onze helden. Elk hebben ze wel hun eigen mening en zullen ze het ook duidelijk laten horen als iets hun niet zint. Dit uit zich in af en toe venijnige steken naar elkaar toe of elkaar al dan niet op vriendschappelijke manier plagen.
Het zijn deze conversaties die de toon van de game zetten en de game ook daadwerkelijk maakt tot wat het is. Zelden heb ik zulke goede interactie gezien tussen personages in een game. Tijdens het verhaal zal je af en toe ook een keuze moeten maken in wat Star-Lord zal antwoorden, wat dan weer invloed heeft op hoe andere personages zullen reageren en op het verdere verloop van het verhaal. Alle conversaties en interacties tussen onze Guardians komen, mede dankzij de erg sterke voice actors, geloofwaardig tot leven. Het lijkt alsof je mensen van vlees en bloed tegen elkaar bezig ziet. De game heeft ook de meest realistische gezichtsuitdrukkingen die ik ooit heb gezien in een game, waardoor je vaak het gevoel hebt dat je een interactieve film aan het spelen bent.
Gameplay
Hoewel Marvel’s Guardians of the Galaxy niets nieuws op tafel gooit op vlak van gameplay, speelt de game toch heel fijn weg. De game draait op current-gen vlotjes op 60fps en dit op een 4K-resolutie, en met een enorm stabiele framerate die op geen enkel moment wist weg te zakken. De gameplay zelf hebben we al wel eens eerder gezien in andere games, maar het voelt juist bij deze game. Je neemt hier enkel de controle over Peter Quill, A.k.A. Star-Lord, maar dat mag de pret gelukkig niet onderdrukken. Hij beschikt over twee pistolen en rocketboots waardoor hij redelijk bewegelijk alle gevechten kan aangaan. Naarmate je verder in het avontuur raakt zul je nieuwe vaardigheden voor je wapens en jezelf kunnen unlocken. Je teamgenoten kan je zelf dus niet besturen, maar gelukkig vechten ze wel ijverig mee en zijn ze ook daadwerkelijk een goede hulp tijdens de gevechten. Ook je teamgenoten beschikken over hun eigen speciale vaardigheden die je tijdens een gevecht zelf kan activeren. Ook voor hun geldt dat je nieuwe mogelijkheden voor hun kan unlocken naarmate je vordert in de game.
Ook buiten de gevechten om hebben de Guardians elk hun eigen specialiteiten en skills. Tijdens het verkennen van de levels zul je soms hun vaardigheden moeten gebruiken om verder te raken. Drax kan bijvoorbeeld obstakels vernietigen, Groot kan bruggen maken, Rocket past dan weer in kleine ruimtes om daar een schakelaar of iets dergelijks te activeren en Gamora kan obstakels stukhakken met haar zwaard. Door slim gebruik te maken van hun vaardigheden kan je de puzzels die de levels voorschotelen snel en vlotjes afhandelen. Buiten deze momenten is de game echter wel erg lineair, je verkent hier enkel kleine gebieden, en de meeste van deze gebieden zijn in feite niets meer dan wat gangen met eventueel een aftakking of een alternatieve route via een splitsing. Gelukkig houden de conversaties van de personages en de mooie omgevingen de game interessant tussen de actieloze stukken.
Never Gonna Give You Up
Marvel’s Guardians of the Galaxy ziet er geweldig uit. De omgevingen zijn gevarieerd en erg kleurrijk, iets wat meteen opvalt in één van de eerste levels welke ruimschoots bedekt is in een roze smurrie. Elk level ziet er uniek uit met prachtige omgevingen variërend van vervallen scheepswerven, een ruimte jungle en een indrukwekkende stad die gebouwd is in het hoofd van een reusachtige onthoofde ruimte god. Deze game is op het moment van schrijven één van de mooiste games die zijn verschenen op de nieuwe generatie consoles. Echter is de grote ster van deze game het geluid. Dit dankzij de geweldige jaren ’80 soundtrack -waarbij het wel eens kan voorvallen dat tijdens een gevecht plotseling Never Gonna Give You Up van Rick Astley door je speakers knalt-, en de stemacteurs die hun werk geweldig goed gedaan hebben. Je hoort gewoon dat ze hun rollen met plezier ingesproken hebben.
Conclusie
Marvel’s Guardians of the Galaxy is een enorm leuke game geworden die goed in lijn valt met zowel de comics als de films uit het MCU. Hoewel we alles wat de gameplay weet te bieden allemaal al wel eens eerder hebben gezien, speelt deze toch erg fijn weg dankzij de vlotte besturing en framerate. Hierdoor stoort het niet snel dat de game niets nieuws weet te bieden op dat vlak. Vooral het verhaal en de interactie tussen de Guardians steelt de show in deze game, en zorgde ervoor dat ik telkens uitkeek naar de volgende game sessie.
