Ik vind het definiëren van een game soms erg moeilijk. We hebben allemaal bepaalde voorwaarden of een ideaalbeeld in ons hoofd van bepaalde genres, los van de objectieve vereisten. Een RPG kan dan wel objectief een RPG zijn, maar door het missen van bepaalde aspecten voldoet een game soms niet aan mijn persoonlijke voorkeuren om onder het genre te vallen zoals ik het graag speel. Voor mij is een souls like game bijvoorbeeld enorm gebonden aan een duistere en serieuze sfeer. De dood kan achter elke hoek tevoorschijn komen en de game blijft onverbiddelijk brutaal en ongeremd op je inhameren, ook al passeer je voor de duizendste keer aan dezelfde vijand. Wel, misschien voldoet Little Witch Nobeta niet aan al die voorwaarden, maar het is en blijft een souls like game. Lees hier onder of het de moeite waard blijkt te zijn.
Be the witch
Uiteraard spelen wij als Nobeta. Een jonge, kleine heks die, initieel om onduidelijke reden, een kasteel gaat verkennen op zoek naar een troon. Waarom, wie Nobeta juist is, hoe en al de bijkomende vragen laten we volledig in het onduidelijke, maar dat is niet erg want de game stuurt je onmiddellijk richting de actie waar je vanaf dan je focus op zal houden. Nobeta is gewapend met een staf waarmee je kan slaan of energieballen kan afschieten. De ruïne en alles wat erbij hoort, heeft duidelijk iets met je te maken want na enige tijd merk je dat je nieuwe spreuken en krachten kan vrijspelen tijdens je verkenningstocht. Daarbij ontmoet je een pratende kat die je aanspoort om je zoektocht verder te zetten en zegt je dat je hierdoor terug zal weten wie je juist bent. Mysterieus dus en eigenlijk genoeg motivatie om verder te zoeken door de gangen en hallen van dit doolhof. Doorgaans kan je wel eens kiezen welke richting je uit kan gaan, maar uiteindelijk blijk je toch maar altijd één echte route te kunnen volgen. Ofwel vind je hierdoor een nieuwe vaardigheid waardoor je verder kan verkennen in een andere richting ofwel kom je gewoon terug uit waar je hoort te zijn. Een kaart moet je niet verwachten in de game waardoor je zeker met je hoofd erbij moet blijven. Niet elk pad is zomaar te bewandelen en levend te verlaten, dus testen en kijken wat je aankan, is de boodschap.
Get your upgrades here
Doorheen het spel vind je regelmatig een beeld van een engel in een gang of hal. Dit zijn je save punten waar je bovendien ook je stats kan upgraden. Deze upgrades kan je kopen dankzij de zielen die je verzamelt na het verslaan van je vijanden. Bij elke abilitie staat een woordje uitleg over wat je juist beïnvloed en dat is maar goed ook. De game is, zoals het een souls like game beaamd, niet gericht op het merkbaar vergemakkelijken van je gameplay door het aanpassen van wat stats. De game blijft uitdagend, zelfs wanneer je voldoende levels omhoog blijft gaan. De game maakt het je iets of wat makkelijker dankzij deze aanpassingen, maar niet elk aangepast level zal echt duidelijk merkbaar zijn in je gameplay. Door zijn vriendelijke vormgeving en lichtere sfeer dan andere souls like games zou je dit bijna vergeten en denken dat je iets mis doet, maar eigenlijk past het gewoon volledig in de sfeer en opzet van het spel.
Chant the elements
Doorheen het spel heb je dus 2 echte manieren van aanvallen. Fysiek slaan met je staf en het uitvoeren van je spreuken. Initieel heb je enkel een standaard energy shot zonder element of dergelijke. Na enige tijd vind je de mogelijkheid om een ijsaanval uit te voeren en daarna breidt je dit uit met vuur enzoverder. Andere elementen die je vindt, zoals wind, gunnen je de mogelijkheid om een dubbel jump uit te voeren, iets wat je vanaf dan natuurlijk toestaat om meer, en vooral moeilijkere, locaties te bereiken. Elk element heeft trouwens een eigen vorm en snelheid van aanvallen. Zo zal je al snel merken dat je standaard aanval een single shot aanval is terwijl andere magie een rapid fire uitvoert. Natuurlijk is het ontdekken en vrijspelen hiervan de helft van het plezier, dus laat ik de verkenningstochten graag aan jullie zelf over. Eender welk element je gebruikt, iets waar je trouwens heel makkelijk en snel tussen kan wisselen, je hebt altijd de kans om een chant uit te voeren. Het afvuren van je aanvallen gebeurt op een standaard manier, maar wanneer je ervoor kiest om je staf op te laden met een chant, heb je even de tijd nodig om deze chant uit te spreken. Natuurlijk zorgt dit voor een kwetsbaar moment voordat je deze hebt opgeladen en kost deze een deftige hoeveelheid mana waardoor strategisch gebruik zeker aangeraden is.
Watch your health
Zoals het een souls like game beaamd zal je wel vaak genoeg het loodje leggen in deze game. Niet alleen door de uitdagende boss battles, die trouwens wel altijd fair aanvoelde naar mijn gevoel maar zeker genoeg uitdaging voorzagen, maar ook door je gewone verkenningstochten. Je kan dan wel tot 4 items meedragen die je kan gebruiken voor je health of mana aan te vullen in tijden van nood, maar meestal gaan deze gepaard met een zekere curse waardoor ik me altijd geremd heb gevoeld om deze uitgebreid te gebruiken. Deze curse hef je gelukkig gemakkelijk op door opnieuw een engelenbeeld tegen te komen en even te bidden, maar wanneer je onbekend gebied verkend weet je nooit hoe ver je nog van zo’n beeld weg bent. Tijdens je gewone verkenningstochten kom je niet het breedste gamma aan vijanden tegen, maar ook hier zit er genoeg uitdaging in om je bezig te houden. Verwacht echter geen echte schrikmomenten in deze game, maar enkele vijanden achter hoekjes en kantjes zal je zeker tegenkomen.
Conclusie
Little Witch Nobeta is misschien wel een ideale game voor nieuwkomers tot een souls like genre. De game is zeker uitdagend, maar niet streng afstraffend te noemen. Boss battles verlopen overzichtelijk en voelen nooit echt onfair, maar voelen zeker spannend aan. De lichtere sfeer en vormgeving dan de standaard duistere en nachtelijke souls like games stoort mij zeker niet, maar kan je aanvankelijk wat op het verkeerde been zetten en je de indruk geven dat je de game niet serieus moet nemen. Niets is echter minder waar aangezien deze game zeker wel gezien en gespeeld mag worden door liefhebbers van het genre. Door zijn lengte zal het misschien niet de grootste hoogvlieger van het jaar zijn, maar persoonlijk vind ik dit het kleinste minpuntje dat deze game te bieden heeft.
