Als enorm grote fan van de werken van Akira Toriyama, waarvan Dragon Ball wellicht mijn favoriet is, was ik ook al min of meer bekend met Sand Land. Enfin, de manga althans. Er was echter recent in Japan ook een film verschenen die ik nog niet had gezien. Ondertussen heb ik de film kunnen zien, en kan iedereen de anime op Disney+ checken. Eind april verschijnt ook een game waarin je aan de slag mag met Beelzebub, The Demon Prince. Deze action RPG staat al een tijdje hoog op mijn verlanglijst en ik kan haast niet wachten om hem te spelen, al helemaal niet na mijn hands-on preview met de game!
Sand Land: the movie
Alvorens we een controller in onze handen mochten nemen, werden we naar een knusse cinema zaal geleidt waar verschillende snacks klaar stonden. Om een beetje in de sfeer te komen, en om de personages en de wereld al een beetje te leren kennen, mochten we naar de Sand Land film kijken (in het Japans en met Engelse ondertiteling, zoals het hoort). Zonder te veel te spoilen, kan ik je wel al vertellen dat het verhaal Beelzebub, Thief, sherif Rao en nog heel wat belangrijke figuren introduceert op hun avontuurlijke zoektocht naar een verborgen oase in een wereld waar waterschaarste heerst voor zowel mens als demoon.
Het verhaal dat in de film te zien is, wordt ook in zijn geheel verteld in de Disney+ anime, met hier en daar een extra scène, en zal je voor een deel ook kunnen spelen in de game. De game gaat echter een stapje verder en laat op een gegeven moment de zanderige vlakten tijdelijk achter zich om ook Forest Land te ontdekken, een onderdeel waarvan ik hoop dat het ook nog in de anime zijn optrede zal maken.
Sand Land: the game
Na de voorstelling was het dan eindelijk zo ver, tijd om de game te spelen! Nu goed, ik had stiekem al een behind closed doors sessie gehad afgelopen jaar op Gamescom en de demo op de vloer gespeeld. Toch was ik nog steeds aangenaam verrast toen ik opnieuw in de zanderige vlakten belandde. We konden zelf maar enkele uurtjes met de game aan de slag, maar dit wel in verschillende delen van de game dankzij enkele save files die klaar stonden voor ons. In een van de saves speelden we een stuk van het begin van de game, waar we ook onze eerste Stealth sessie kregen. Het werd al snel duidelijk dat dit geen Metal Gear Solid niveau was, want de stealth secties voelden wat ongeïnspireerd aan en verliepen vooral erg traag. Om het nog erger te maken, krijg je onmiddellijk een Game Over te zien als je gespot wordt, om dan gewoon te herbeginnen aan de laatste checkpoint in het stealth stukje.
Gelukkig duurde de stealth sectie (en eentje die we later in een andere save speelden) niet lang, en zijn de andere gameplay elementen een stuk interessanter. De game speelt over het algemeen als een action-RPG met een vrij grote focus op voertuigen die je ook nog kan upgraden en customizen. Je kan de wereld te voet verkennen, maar al snel wordt het duidelijk dat de voertuigen toch wel de snellere optie zijn. Deze zijn vaak ook voorzien van heel wat vuurkracht, waardoor je vaak je voertuigen zal verkiezen boven je gewone aanvallen.
De gewone combat is overigens niets mis mee. Met Beelzebub kan je enkele eenvoudige combo’s uitvoeren en een deel speciale aanvallen gebruiken. Deze leer je door te stijgen in level, en je kan ook je bondgenoten oproepen om speciale aanvallen uit te voeren, waardoor er toch nog redelijk wat variatie zit in de gevechten die je buiten je voertuigen voert.
Omdat we niet genoeg tijd hadden om, naast een dungeon en enkele stukken verhaallijn, de open wereld deftig te verkennen, is het een beetje moeilijk om in te schatten of de wereld heel wat te bieden heeft of niet. Van hetgeen we speelden, lijkt de game aan de ene kant een rechtlijnige verhaal structuur te hebben, met ook nog heel wat zijmissies en points of interest die je kan ontdekken en vrijspelen als fast travel punten. Het viel wel op dat de wereld soms wat leeg aanvoelde, maar dat kan ook wel zijn omdat we zo snel mogelijk naar het volgende verhaal punt wilden rennen (of ja, rijden). Binnenkort, wanneer we de game in handen hebben en aan onze review gaan werken, kunnen we hier uitsluitsel op geven als we wat meer tijd kunnen nemen om de zand- en andere vlakten te trotseren.
Conclusie
Sand Land heeft nu al mijn hart weten te veroveren en het ziet er naar uit dat de game nog veel fans van het genre zal kunnen bekoren. Als action RPG doet het niets wereldschokkends, maar het toevoegen van de voertuigen zorgt wel voor de nodige variatie. De serie op Disney+ is overigens ook een absolute aanrader, en ik hoop dat ze nog veel gaan doen rond de wereld van Sand Land.
