Ondertussen heb ik best al wat Fire Emblem titels op mijn palmares staan, dus ik kon niet wachten om met Fire Emblem Engage aan de slag te gaan. Vooral omdat het sinds Three Houses geleden is dat ik nog een echte, als we de spin-off game Fire Emblem Warriors: Three Hopes niet mee rekenen, entry uit de reeks heb gespeeld. Spoiler alert, ik heb enorm genoten van deze nieuwe titel, en ik leg je graag uit waarom!
Go go Emblem rangers!
Na een fantastische intro song, waar ik onbeschaamd op heb staan mee rocken, begint het verhaal een duizend jaar geleden waar de kwaadaardige Fell Dragon Sombron verslagen en opgesloten werd door de Divine Dragon Lumera. Tijdens het gevecht raakte haar zoon of dochter, jouw avatar in deze game met Alear als default naam, gewond en werd hij/zij in slaap gedaan. We skippen even duizend jaar wanneer Alear weer ontwaakt, maar blijkbaar de meeste van zijn/haar geheugen verloren heeft. Blijkbaar zijn er plots ook ondode wezens, de zogenaamde “Corrupted”, overal aan het opduiken die de terugkeer van Sombron aankondigen. Gelukkig herinnert Alear zich nog dat hij/zij met zijn/haar Emblem ring de legendarische Hero King Marth kan oproepen om te helpen in gevechten. Net op tijd, want een van de koninkrijken valt Lumera’s kasteel aan. Elusia is er op uit om alle Emblem ringen te verzamelen om een duister ritueel uit te voeren en zo Sombron te doen verrijzen. Gaandeweg zal je als Alear door de verschillende koninkrijken moeten reizen, de Emblem ringen verzamelen en voorkomen dat de Fell Dragon terugkeert. Heel wat oude bekenden, zoals Marth en Roy om maar enkele te noemen, keren terug in de vorm van Emblem Heroes. Wees gerust, je hoeft hun geschiedenis of de games waaruit ze komen niet te kennen om te volgen.
Verdeeld over 26 chapters, wat best weinig lijkt tegenover Three Houses waar er ook nog eens 3 verschillende verhaallijnen waren die je kon spelen, ontdek je dus het verhaal. Maar er zijn ook nog heel wat paralogues (side missies waar je nog extra personages of andere beloningen kan verkrijgen) en, als je de DLC gekocht hebt, skirmishes te spelen. Dit allemaal naast de vele activiteiten die je in je basis, The Somniel, kan doen. Hier kom ik later zeker nog op terug. Echter ligt de focus in deze game veel meer op de actie en tactische gevechten en zijn de randactiviteiten (die je in de Somniel kan vinden) eerder beperkt, zeker tegenover de vorige Three Houses. Is dat erg? Ik vind persoonlijk van niet, maar dat hangt vooral af van waar je interesse ligt uiteraard.
Op grafisch vlak oogt de game erg scherp en mooi, mede door de anime stijl, en draait de game ook zeer vlotjes in zowel handheld als docked modus. De muziek, met heel wat herwerkte tracks uit de reeks, geluidseffecten en stemmen zijn ook weer van hoge kwaliteit en versterken de ervaring alleen maar. Uiteraard is het vooral de gameplay waarvoor de meeste fans deze game in huis halen.
Engaging combat
En wat is de gameplay weer enorm goed tijdens de gevechten! De gekende “blad, steen, schaar”-formule is nog steeds aanwezig, maar er zijn ook heel wat nieuwe elementen toegevoegd waardoor je nog tactischer zal moeten spelen. Zeker wanneer je op de moeilijkste graad speelt en voor de classic setting met permadeath gaat, waar gesneuvelde vechters niet meer terugkomen na een gevecht. Gelukkig kan je er ook om wat minder intens te spelen zonder permadeath als je dat zou willen, maar dat nodigt een iets roekelozere speelstijl uit. Wat wel een leuke toevoeging is, is de “Time Crystal” waarmee je terug kan gaan naar voor je bepaalde acties hebt gedaan om een andere strategie te proberen.
Om even terug te komen op het “blad, steen, schaar”-prinicipe: wapens hebben elk hun eigen categorie en zijn sterk tegen bepaalde andere zoals zwaarden die winnen van bijlen, bijlen die winnen van speren en speren die winnen van zwaarden. Normaal zorgt dit er enkel voor dat je meer schade gaat aanrichten, maar nu kan je ook je tegenstander “breaken” waardoor deze zijn wapen laat vallen en geen tegenaanvallen kan doen. Verder zijn magiërs nu in staat om naast hun magie ook andere wapens te gebruiken waardoor ze diverser inzetbaar zijn.
Alle elementen van de gameplay aanhalen gaat wat overkill zijn, maar ik wil wel zeker nog het belangrijkste aanhalen: het Engage systeem. Zoals je ondertussen al door hebt schuilen er verschillende helden uit de reeks in de Emblem ringen. Deze ringen kan je equipen aan je vechters en, eenmaal hun Engage balkje vol is, laten samen vechten met de held in de ring. Je kan dan hun typerende wapens gebruiken en zeer sterke abilities. Daarnaast geven ze je mogelijks ook nog eens enkele stat boosts zoals meer stappen kunnen zetten in je beurt.
Chilling in the Somniel
Voor sommige komt dit stukje als minder goed nieuws, maar deze game heeft een veel mindere focus op het hele relationship building en (dating) sim aspect dat voorgaande Fire Emblem games wel hadden. Voor mij persoonlijk weer geen gemis, maar er zijn zeker gamers die graag heel wat tijd investeren in dit aspect van de games. Het is dus niet compleet weggehaald, maar het beperkt zich tot de basis, waardoor je nog steeds units bevriend kan laten worden met elkaar waardoor ze een betere synergie hebben op het slagveld. Eenmaal het café in de Somniel geopend is kan je wel gerechten laten koken door een bondgenoot en enkele andere uitnodigen om hun band te versterken.
Nu we het eindelijk over de Somniel hebben, kan ik kort toelichten wat je allemaal in je basis kan doen. Na elk gevecht kan je er immers voor kiezen om hier naar toe te gaan. Deze locatie is niet zo uitgebreid als die uit Three Houses, maar herbergt nog steeds genoeg faciliteiten om je bezig te houden. Er is een arena waar je bondgenoten tegen elkaar kan laten vechten om hun sterker te maken, je kan je Emblem ringen oppoetsen om een betere band te smeden met je Emblem helden, er zijn verschillende winkels om wapens en andere voorraden te kopen, je kan er dieren die je geadopteerd hebt laten rondlopen en er komen gaandeweg ook wat mini-games bij zoals vissen of het schieten op doelen vanop de rug van een draak. Kortom, er is best wat te doen terwijl het geheel optioneel is. Het interessantste is mogelijks wel de Tower of Trials waar je heel uitdagende gevechten kan spelen en de plaats waar je grondstoffen kan vergaren om je Engage wapens te upgraden.
Conclusie
Er is nog zoveel wat ik wil vertellen, maar dan zitten we hier morgen nog en het is gewoon leuker om het allemaal zelf wat te ontdekken. Fire Emblem Engage is in ieder geval een fantastische game in de reeks die weer heel wat nieuwe dingen weet toe te voegen om de gevechten net nog dat tikkeltje dynamischer, interessanter en vooral tactischer weet te maken. Echter is er voor de liefhebber van het sim-gedeelte wat minder nieuws, aangezien de focus hier wat weg genomen werd. Ook je basis, de Somniel, is heel wat compacter geworden dan de uitgebreide gangen van het klooster uit Three Houses. Kan je daar over heen kijken, of ben je (zoals mij) vooral hier voor de actie dan zit je zeker en vast goed!
