Met Final Fantasy VIII sluiten we de HD remasters af wat betreft de PS1 klassiekers. Eerder mochten we al Final Fantasy VII en Final Fantasy IX opnieuw verwelkomen, waardoor deze klassiekers door veel mensen (her)ontdekt konden worden met updated graphics en wat ingebouwde cheats om het zo aangenaam mogelijk te maken indien nodig. Voorgaande zagen echter al vaker een heruitgave op meerdere systemen. Het heeft echter 20 jaar geduurd vooraleer FFVIII als HD remaster naar buiten kan komen, mede door verlies van de source code. Benieuwd of dat kleine detail invloed had op deze remaster? Laten we er maar eens induiken…
Waltz for the Moon
Het spel begint met een filmpje waarin we allerlei woorden zien die momenteel vreemd lijken. Wees gerust, die woorden krijgen hun betekenis wel later in het spel. Belangrijker is het gevecht tussen twee jonge mannen. Squall Leonhart, in het donker gekleed, en Seifer Almasy, met de coole witte lange jas, vechten beiden met hun Gunblade en weten elkaar te verwonden waarna Squall wakker wordt in de ziekenboeg. Hier leren we dat het gevecht tussen Squall en Seifer een, uit de hand gelopen, training was. En zo maken we kennis met onze protagonist, een jonge student aan de Balamb Garden. Garden is een school waar leerlingen getraind worden tot SeeD, een elite eenheid die opdrachten wereldwijd uitvoert tegen betaling. Ze leren eigenlijk om huurlingen te worden dus, en krijgen opleidingen om te vechten, magie te gebruiken en zaken zo tactisch mogelijk uit te voeren. Niets van dit alles moet jij je als speler in je hoofd steken.
Al snel wordt het duidelijk dat je bijna te laat bent voor je laatste proef. Je instructrice wil je gerust helpen hiermee, en vraagt je dan ook om haar buiten op te zoeken. Ze leert je hoe je Guardian Forces gebruikt en wil samen met jou de GF Ifrit bevechten om zo je proef af te ronden. Dit is slechts het begin van een intrigerend plot waar je nog een kleurrijke cast mee krijgt en waar magie een centrale rol in het verhaal zal spelen. Het verhaal alleen al vond ik zeker de moeite en is het onderdeel waarvoor ik mij vroeger ook al wou verdiepen in deze game. Van de iconische Waltz scène met Rinoa Heartilly tot de dramatische eind filmpjes blijft het verhaal je meeslepen en verbazen. Om nog maar te zwijgen over de droom sequenties met Laguna Loire en de betekenis er van in het verhaal.
Blue Fields
Dat het om een 20-jaar oud spel gaat, kunnen we niet onder stoelen of banken steken. Toch is er de nodige moeite gedaan om de game te voorzien van een hele hoop updates op grafisch vlak. Zoals in de intro gezegd, was de source code niet meer beschikbaar. Ze zijn er toch in geslaagd om van ergens zaken te recupereren, namelijk de PC versie, en zijn van hieruit vertrokken. Zowel speelbare als niet-speelbare personages hebben een HD upgrade gekregen, net zoals de GF’s en bepaalde andere zaken zoals de voertuigen en de kaarten uit de Triple Triad Card Game. Deze nieuwe renders steken soms wel heel hard af tegen de originele achtergronden zoals deze ook al bestonden in de PS1 versie van de game. Deze achtergronden hebben dus geen upgrade gekregen, maar ik stoorde er mij persoonlijk niet aan. De nieuwe character modellen lijken heel fel op hun Final Fantasy Dissidia varianten, en eindelijk kan je duidelijk zien met wie je nu eigenlijk te maken hebt of hoe het personage er uit zou moeten zien. De tussenfilmpjes werden ook hergebruikt, maar niet in dezelfde gecomprimeerde kwaliteit gelukkig. Als je nagaat dat dit de filmpjes waren die we 20 jaar geleden te zien kregen en je je kan herinneren wat de gemiddelde kwaliteit was, dan weet je dat deze er toch erg indrukwekkend uitzagen voor die tijd. De muziek en het geluid zijn ook van hogere kwaliteit. Dus niet de lagere kwaliteit midi-tracks. Op zich is het op alle vlakken wel de ultieme versie van het spel om te spelen.
Maar het stopt niet met enkel deze upgrades. De game heeft ook 3 ingebouwde cheats meegekregen. Net zoals de FFVII en FFIX HD Remasters kunnen we het spel versnellen, alle random encounters uitschakelen of ervoor kiezen om altijd maximale HP en ATB te hebben, en op elk moment Limit Breaks te kunnen gebruiken. Zelf heb ik enkel gebruik gemaakt van de 3X speed cheat voor bepaalde afstanden te overbruggen en bepaalde stukken in het spel waar je verplicht tot een paar minuten moet wachten alvorens het spel verder gaat. Uit nieuwsgierigheid heb ik wel de laatste optie ook eens getest, waardoor je dus altijd op maximum HP staat en je niet moet wachten tot je ATB balk volgelopen is. Je kan dus ook constant je Limit Breaks gebruiken en bent eigenlijk onsterfelijk. Of toch niet! Want aanvallen die insta-KO zijn, vloeren je personage alsnog! Aanvallen die meer schade doen dan je huidige maximum HP vellen ook je character. Deze cheats zijn er echter wel om speler te helpen die vooral willen genieten van het verhaal, maar het is dus belangrijk om te weten dat je niet helemaal onsterfelijk bent.
Force Your Way
Final Fantasy VIII is een traditionele turn-based RPG. Of althans, zo lijkt het op het eerste zicht. En die fout maakte ik als jonge knaap ook. Als het moeilijk werd, begon ik te grinden om met een hoger level de uitdagingen aan te pakken. En bij elke andere RPG zou me dit gelukt zijn, maar hier dus niet. Vijanden hun levels schalen namelijk naar die van jouw hoogste character. Dit was een aspect waarop ik vroeger de game afschreef, en hoe fout was ik hier wel niet in. Er is een systeem aanwezig, het Junction System. In de game krijg je hier een erg uitgebreide tutorial over, dus ik raad je aan om niet dezelfde fout te maken als mijn jongere zelf en deze goed te volgen. In het kort komt het er op neer dat je je GF kan toekennen aan een character, en elke GF zorgt er voor dat er bepaalde stats zijn waaraan je magie kan koppelen. Koppel je “death” aan je aanval, dan zal je een 1/5 kans hebben op een insta-kill. Koppel je helende magie aan je levenspunten, dan ga je je maximum HP serieus omhoog zien gaan. Dankzij het Junction systeem kan je dus zelfs met een laag level enorm hoge stats bekomen. Een gouden tip, je kan de Card ability leren van je eerste GF. Hiermee kan je je vijand in een kaart veranderen en telt dit niet als een kill. Hierdoor krijg je wel AP (Ability Points die nodig zijn om GF’s nieuwe dingen te leren), maar geen EXP. Op deze manier kan je op een laag level blijven spelen.
Maar hoe krijg je dan magie te pakken? Heel simpel, door de ability “Draw” te gebruiken van je characters. Elk monster heeft bepaalde magie die je onbeperkt kan ontfutselen met dit commando. Hoe hoger je level (en dus ook dat van je vijand), hoe beter de magie die het monster met zich mee draagt. Nog een gouden tip, kijk bij elke vijand naar wat hij in zijn lijst heeft staan. Soms kan je ook zo een GF verkrijgen. Er is ook nog een andere manier, en dat is door de GF’s hun abilities te gebruiken die kaarten of items omvormen naar magie. Het Triple Triad Card Game is overigens een van de leukste mini-games die je kan vinden in de Final Fantasy games. Er zijn een hele hoop regels, dus die ga ik hier niet uit de doeken doen. Geloof me wel dat je hier ook uren en uren mee bezig kan zijn, zeker om de heel zeldzame kaarten te verzamelen. Sommige van deze kaarten kan je ook omvormen tot items die nodig zijn om je wapens te upgraden. Qua uitrusting zit deze game ook heel simpel in elkaar, je kan enkel je standaard wapen upgraden of downgraden. Hiervoor heb je enkel de juiste items nodig.
Limit Breaks zijn de speciale moves die elk personage ter beschikking heeft. Elk personage leert deze ook op andere manieren. Squall leert deze afhankelijk van welke upgrade zijn wapen heeft. Zell leert er nieuwe uit magazines die je kan vinden, net zoals Rinoa. Quistis leert haar Blue Magic dan weer door items te gebruiken die monsters laten vallen.
Conclusie
Final Fantasy VIII heeft met deze HD Remaster zijn positie weten te verhogen in mijn top 10 van Final Fantasy games. Niet enkel dankzij de upgrade op grafisch vlak voor veel van de character models of de hogere kwaliteit van muziek, maar vooral omdat ik nu heel anders de game heb benaderd. Ik kan er goed in komen dat het systeem niet iedereen zou liggen, maar daar zijn gelukkig de ingebouwde cheats om redding te bieden. Wil je graag zonder random encounters en als een semi-god door het verhaal heen lopen, dan is die optie daar. Ik raad wel aan om dit niet te gebruiken, en het spel te spelen zoals het bedoeld is, want het is een van de interessantste systemen die ik gezien heb als het aankomt op traditionele turn-based RPG’s. Is het de prijs van 20€ waard? Als ik enkel al kijk naar het aantal uren dat ik er mij alweer mee heb geamuseerd, absoluut! Maar meer dan dat, is het het gewoonweg waard om deze gem (opnieuw) te ontdekken!
