25 februari 2022, de dag dat Elden Ring uitkwam en direct in de rangen steeg als één van de beste games van het jaar, een titel die het absoluut verdiend heeft. Als grote fan van Souls-like games heb ik vele uren doorgebracht in de wondere wereld van The Lands Between. Toegegeven, we hebben gevloekt en getierd, tranen van geluk gelaten en dingen gezegd die we beter niet hadden kunnen zeggen. Maar na zo’n 150 uur had ik de Elden Lord verslagen en was ik klaar met verkennen. Hoewel er nog zoveel meer te ontdekken viel, werd het tijd om mijn karakter en bloeddruk hun welverdiende rust te geven en me te richten op andere games.
Met de komst van de Shadow of the Erdtree DLC was het hoog tijd om mijn personage uit zijn winterslaap te halen en de geheimen van Elden Ring verder te ontrafelen. Of ik deze keer evenveel gevloekt heb? Die vraag zal je aan mijn vriendin moeten stellen.
Welcome back to the thunderdome
Het duurde niet lang voordat ik al met het deksel op de neus werd geduwd. Om de DLC te kunnen spelen, moet je namelijk twee dingen hebben gedaan in de main game: een story boss verslaan (Radhan) en vervolgens naar Mohgwyn Palace gaan om de optionele boss Mohg te verslaan. Dit is op zich geen gemakkelijke opdracht, maar aangezien ik het spel had uitgespeeld en de platinum had gehaald, dacht ik alles al gedaan te hebben. Tot ik bij het opstarten besefte dat ik net NG+4 was gestart en dus alles opnieuw moest doen. Uiteindelijk is dit toch gelukt en kon ik met een gerust hart de DLC opstarten.
Souls-fans weten dat het verhaal soms moeilijk te volgen is en dat je de meeste details haalt uit de beschrijvingen van items, wapens en armor die je doorheen het spel vindt. Hier volgt een korte beschrijving van de DLC. In Shadow of the Erdtree volgen we het verhaal van Miquella, zoon van koningin Marika en broer van Malenia (er ging een rilling over mijn rug). Miquella heeft The Lands Between verlaten en is naar The Lands of Shadow gegaan om daar de beloofde Elden Lord te zoeken. Via zijn volgelingen kunnen wij hem volgen en de geheimen van Scaldu (Shadow in het Oud-Engels) zelf ontrafelen.
Een DLC om u tegen te zeggen
Als ik eerlijk moet zijn, wanneer ik een spel heb uitgespeeld en de platinum trofee heb behaald, ben ik meestal niet geneigd om terug te keren naar dat spel, vooral niet wanneer er na twee jaar ineens nog een DLC verschijnt. Maar omdat Elden Ring zo’n indruk op mij heeft gemaakt en ik zeker nog niet 100% van de content had gevonden, wilde ik deze DLC zeker proberen. En een paar uurtjes nieuwe content zijn altijd welkom, toch?
Na vijftig uur en duizend keer “You Died” op mijn scherm te zien heb ik nog niet eens een kwart van wat de DLC te bieden heeft verkend. Daarnaast heb ik nog niet de helft van de nieuwe NPC’s ontmoet, elk met hun eigen questline, en ben ik er nog steeds niet uit welk van de nieuwe wapensoorten mijn favoriet is. De hand-to-hand combat of de great katanas? Of zijn de nieuwe spells en incantations opnieuw mijn redders in nood?
Hoe dan ook, ik ben al langer bezig met deze DLC dan dat ik sommige andere games helemaal heb gespeeld, en dat zegt al heel wat.
Git Gud
Een paar weken voor de eigenlijke release van de DLC werden al flink wat reviewcodes afgegeven aan de grote spelers. Veel van hen gaven lovende reviews, maar sommigen begonnen het spel te bekritiseren vanwege de moeilijkheidsgraad. Eerlijk gezegd is de DLC naar mijn mening een stuk moeilijker dan de main game. Vol goede moed stapte ik The Lands of Shadow in en drie stappen later verscheen mijn eerste “You Died” al op het scherm. Maar iedereen weet dat Fromsoft absoluut niet vergevingsgezind is, en dit voelt als een dikke middelvinger naar iedereen die zei dat Elden Ring te makkelijk was.
Gelukkig heeft Fromsoft zich deze keer van hun goede kant laten zien. Doorheen de Shadow Realm zijn er verschillende Scadutree-fragmenten te verkrijgen. Als je er genoeg hebt verzameld, kun je deze offeren aan een Site of Grace om zo in dit gedeelte van de map sterker te worden, zonder dat je hoeft te levelen. Hetzelfde geldt voor je spirit ash, die met bepaalde items sterker gemaakt kan worden. Tijdens het schrijven van deze review heeft Elden Ring ook al een update gekregen die de DLC iets dragelijker maakt.
Technische aspecten
Shadow of the Erdtree is zowel op audio- als visueel vlak een pareltje. De muziek die begint bij de bossbattles roept telkens andere emoties op. The Lands of Shadow ziet er adembenemend uit en elke vijf minuten sta je wel even stil om de omgeving te bewonderen. Op het gebied van gameplay is er niets veranderd, en niets is wat het lijkt. Aan elk geheim moet je gedacht hebben. Soms kan een kapotte brug een onzichtbare oversteek hebben. Een standbeeld kan met een bepaalde gesture een compleet nieuw gedeelte van de map openen. Het dragen van bepaalde armor kan een nieuwe questline starten.
Naast alle geheimen die de main game nog voor mij had, heeft Shadow of the Erdtree er nog honderden bij gegeven. En gedurende al deze avonturen heeft het spel geen enkele keer een framedrop gehad.
Conclusie
Elden Ring: Shadow of the Erdtree mag dan een stevig prijskaartje van 40 euro hebben, maar het is het meer dan waard. Deze DLC had net zo goed een volwaardig spel kunnen zijn. Er valt niets op aan te merken. Het heeft een ijzersterk verhaal, met nog betere gameplay. De lore die je doorheen de map vindt, klopt allemaal en geeft je meerdere keren een “Aha, zo zit het dus” gevoel. Visueel is het een pareltje en de vijanden zijn hard, maar fair. Ik heb er nu 50 uur in gestoken, maar na het schrijven van deze review komen daar gemakkelijk nog eens zoveel uren bij. Het spel nodigt echt uit om alle geheimen te ontrafelen.
Als ik één vorm van kritiek moet geven, is het dat de DLC geen nieuwe trophies of achievements met zich meebrengt. Maar nu is het tijd om weer terug te keren naar The Lands of Shadow. “Death, become my blade once more.”
