Enerzijds ben ik een beetje teleurgesteld dat we geen nieuwe Donkey Kong Country game krijgen, maar anderzijds is dit het uitgelezen moment om eindelijk Donkey Kong Country Returns nog eens opnieuw te spelen na zoveel jaar. De game kwam immers origineel uit in 2010 op de Wii, en een paar jaar later, in 2013, werd de game geport naar de Nintendo 3DS. Het is dus iets langer dan 10 geleden dat ik met ons apen duo door de, destijds toch, nieuwe jungle en andere gebieden slingerde. Eens kijken of de game nog steeds weet stand te houden na al die tijd.
Going bananas!
Ons verhaal begint op het moment dat er een vulkaanuitbarsting plaats vindt, waarna een groep kwaadaardige maskers, beter gekend als de Tikis van de Tiki Tak stam, en de dieren op het eiland hypnotiseren met hun muziek. Daarna laten ze de dieren de bananen van het eiland, waaronder de bananen voorraad van Donkey Kong, verzamelen omdat deze een bepaalde waarde hebben voor de vliegende maskers. Ze proberen ook Donkey Kong te hypnotiseren, maar slagen daar vreemd genoeg niet in. Nadat Donkey Kong een van de maskers op een paar rake klappen trakteert, gaat hij samen met Diddy Kong op zoek naar zijn voorraad bananen en wil hij niets liever dan de Tikis van zijn eiland te verwijderen. Gedurende het spel reizen de twee door negen werelden, waarvan de negende (en laatste) de Gouden Tempel is, een geheime wereld die een extra uitdaging biedt voor spelers die alle KONG-letters in elke wereld weten te vinden en de K-levels uit spelen.
Donkey Kong returns again
Grafisch ziet de game er niet slecht uit, maar je ziet wel dat het slechts om een opgepoetste versie gaat van een Wii game. Ik heb ook het gevoel dat Tropical Freeze, de opvolger van deze game, er grafisch sterker uitziet, terwijl het ook een port is, weliswaar van de Wii U game. Persoonlijk stoor ik mij er minder aan, want het belangrijkste aspect blijft nog steeds de gameplay en hoe vlot een game speelt. En op dat vlak stelt deze game niet teleur! Donkey Kong en Diddy Kong spelen zeer vlot en kunnen naast rennen en springen ook rollen, tonnen oppikken, aan lianen zwieren, hangend gras vastpakken en zo klimmen en meer. De moeilijkheidsgraad van deze game ligt overigens iets hoger dan de gemiddelde Nintendo-games zoals Kirby en Mario, en dit is vooral te voelen in de mijn karretjes en raket levels. Je moet vliegensvlug reageren op heel wat onverwachte obstakels, en veel van deze levels voelen dan vaak ook aan als trial-and-error momenten. Maar het moment dat je het einde weet te bereiken voelt toch altijd als een serieuze overwinning!
Secrets everywhere
Het helpt natuurlijk ook dat elk level boordevol zit met geheimen om te vinden. Van de klassieke KONG-letters tot de puzzel stukjes die eender waar te vinden zijn. Soms vertraagt dit het spel wel wat, want er durven wel eens puzzel stukjes verborgen te zitten in bloemen die je moet wegblazen of objecten waarvoor je op de grond moet slaan (gelukkig nu niet meer met de verplichte motion controls!). Sommige zitten verborgen in bonus levels, die op den duur wel wat gaan vervelen aangezien er maar enkele verschillende zijn en deze vrij snel weer opnieuw en opnieuw aan bod komen. Toch had ik enorm veel plezier om alles te zoeken, om er dan op uit te komen dat er ook nog een mirrored mode is waarin je elk level achterstevoren kan spelen! Voor de speedrunners onder ons, elk level kan je ook als time trial spelen.
Second banana
Ditmaal is de game ook volledig in two-player co-op te spelen waar de tweede speler met Diddy Kong aan de slag mag. Maar het is niet zonder issues helaas, want de camera staat altijd vrij dichtbij ingezoomd, waardoor het heel gemakkelijk is om achterop te vallen en zo uitgeschakeld te worden. Daarnaast zijn er ook levels waarvan je voelt dat ze ontworpen zijn voor slechts één speler, zoals levels waar platformen onder je uit vallen zodra je er op springt. Het is uiteraard ook nog altijd mogelijk om, zoals vanouds, de controller steeds te wisselen en zo om de beurt te spelen, of gewoon solo door het avontuur te vliegen.
Conclusie
Donkey Kong Country Returns HD is een port waarvan ik mij nog steeds afvraag of we deze zo laat in de Switch zijn leven nodig hadden. Dat de game een topper is, staat zonder twijfel, en met de combinatie van de Wii en de 3DS levels is dit de meest complete versie om te spelen. Maar het voelt nog steeds vreemd om deze game zoveel jaren na de opvolger, Tropical Freeze, te zien verschijnen. Naar mijn gevoel is deze game wel een schot in de roos voor spelers die het origineel in 2010 (of 2013) gemist hebben, en kunnen ze nu ook genieten van deze klassieker. Voor spelers die de game al gespeeld hebben, is het wel leuk om terug te keren voor een encore, maar ik denk dat ik niet enkel voor mezelf spreek als ik zeg dat ik liever een nieuwe game in de reeks had gezien. Maar kijk, wie weet wat de toekomst brengt, mogelijks krijgen we een nieuwe Donkey Kong Country game op de Switch 2!