Wat doen we als de duivel naar het rijk van de sterfelijken komt met snode plannen? Dat klopt. Dan kruipen we in de huid van een uitverkoren held en gaan de strijd met hem aan. We hebben dat al in ontelbare games gedaan en zullen dat ongetwijfeld nog vaak opnieuw doen. We zullen die kwaadaardige snoodaard altijd met man en macht op afstand houden! En al zeker in de games die naar hem vernoemd zijn. Ja, over wat zou een game genaamd ‘Diablo’ anders gaan? De fans die uitkijken naar Diablo 4 zitten dan nog wel op hun honger maar hebben al 3 games achter de kiezen waarvan er sommige ongetwijfeld nog wel eens worden opgestart. Dus waarom zouden we geen remastered versie krijgen van Diablo 2? Wel, die krijgen we dus wel. YES! Tijd om te kijken wat deze game ons opnieuw kan aanbieden, 21 jaar na zijn originele release.
Ja, het klinkt en lijkt misschien surrealistisch, maar zo snel gaat de tijd alweer. Diablo 2 is uitgekomen in de zomer van 2000. Voor mij betekende het de kennismaking met de PS2. Een toestel dat hart en ziel vervoerde en de gamewereld verder op zijn kop zette. Diablo had hier echter niets mee te maken aangezien het zo’n titel was die, vooral in die tijd, exclusief voor PC gamers was gemaakt. Gewapend met een toetsenbord en een muis waren veel gamers niet geïnteresseerd in de consoleoorlog tussen Sony, Microsoft en Nintendo, maar enkel gericht op het neerhalen van die duistere demon uit de diepste kringen van de hel! Verdwijn Satan! GA TERUG NAAR WAAR JE VANDAAN KOMT!!!
Op naar de duivel
Natuurlijk begin je je avontuur niet onmiddellijk bij een eindbaas. Er gaat een heel verhaal en avontuur aan vooraf. Bij Diablo 2 is dit onderverdeeld in hoofdstukken die je moet uitspelen. Concreet wilt dit zeggen dat je telkens een gedeelte van de wereld rond je moet betreden en doorkruisen op zoek naar kerkers, velden of andere omgevingen. Deze verken je altijd met het doel om de monsters, zombies, demonen of andere kwaadaardige wezens te vernietigen die de omgeving infesteren. Hierbij laten deze maar al te graag en erg regelmatig goud of items vallen die je kan oprapen om te gebruiken of te verpanden zoals je zelf invult. Je bent echter ‘slechts’ een mens en kan niet mateloos met je meedragen wat je denkt nodig te hebben dus ben je vanaf het onmiddellijke begin verplicht om je items strategisch en bewust te bewaren of te verwijderen. Hiermee zet de game alvast de toon van een strategische hack and slash, action RPG. De open wereld en het vrij rondlopen geven je initieel het gevoel dat de game best makkelijk, vergevingsgezind en luchtig is, maar naargelang je vordert blijkt dit allemaal slechts duistere schijn. Je vijanden nemen snel genoeg toe in aantal, sterktes en grootte waardoor de game steeds meer inzicht en skills zullen vragen. Zie het als een leercurve want al snel bescherm je zowat heel de wereld tegen de misbaksels van de hel.
Dit is niet Diablo 3
Aangezien we van een remake spreken is het belangrijk om te onthouden dat de game geen verderzetting is van Diablo 3. Het is een belangrijk feit om te onthouden dat Diablo 2: Resurrected een remastered spel is en dat veel keuzes en opties van het spel afkomstig zijn uit een andere periode. Ik heb het al eens vaker aangehaald in reviews en teksten: we zijn tegenwoordig een beetje verwend geworden. Diablo 2 doet hier echter niet aan mee en biedt je de originele game aan in een nieuw jasje. Zijn er dus gamers die hun nostalgische game in een nieuw jasje willen zien, maar klagen bij elke kleine verandering die een ontwikkelaar heeft aangebracht? Wel, jullie gaan uiterst tevreden zijn met Diablo 2.
De remake blijft enorm trouw aan zijn originele formules en keuzes. Zo heb je nog steeds je erg beknopte inventaris waarmee je items kan meenemen maar waardoor je vooral erg snel en vaak verplicht raakt om je terugkeer naar het kamp te zoeken om ofwel items in je opslag weg te bergen ofwel een handelaar aan te spreken en je items om te zetten naar goudstukken. Ook het verkennen van je uitgebreide omgeving gebeurt nog steeds als vanouds. Dus zonder duidelijke richting of gemarkeerd doel. Zoek het lekker zelf uit, de wereld ligt voor je open. Diablo 2 voorziet je trouwens niet van kant en klare uitleg of stappenplannen voor je stats, quests, items of zelfs wandelrichting. Het is een lekker old school ‘zorg maar dat je het ontdekt maar geniet er gaandeweg met volle teugen van’-game.
Kijk, een schaduw
De grootste en noemenswaardige verandering ten opzichte van de originele game zijn ongetwijfeld de visuals. De game zag er anno 2000 erg mooi en knap uit en PC gamers voelden zich, oprecht, als leden van een superieur ras van gamers. Wie het aandurft om de originele beelden van Diablo 2 af te spelen langs de nieuwe, volledig hermaakte maar nog steeds trouw aan de originele, cutscenes zal zelfs met een amateuristisch oog een enorm verschil zien. Ja, in het algemeen zien de beelden er moderner en dus realistischer uit en blijkt zowat alles up-to-date te zijn. Ook tijdens de gameplay is er vooruitgang geboekt maar blijft de game, opnieuw door zijn trouwe houding aan de originele formule, enkele old school elementen en vibes bezitten. Zo is je map nog steeds een ongedetailleerde, doorzichtige tekening die je kan zien over je game heen zonder deze te pauzeren, maar is hij toch dat beetje vlotter, mooier en up-to-date. Hetzelfde kan gezegd worden over je personage dat wat vaag of onnauwkeurig kan overkomen maar eigenlijk gewoon bij de stijl en sfeer hoort op deze manier, zelfs in moderne tijden.
Conclusie
Wie wilt een remake done right? Ja, mijn voorkeur voor een remake gaat uit naar het behouden van de originele troeven en eigenschappen, maar het verkrijgen van een modern jasje. En ja, dat is wat Diablo 2 bijna perfect heeft gedaan. Daarnaast is de game, zoals ik het graag heb, nu ook speelbaar op gameconsoles en niet langer exclusief op PC. Wat mist deze game dus nog? Wel, voor mij niets maar ik kan begrijpen dat moderne gamers zich niet volledig kunnen vinden in de old school keuzes en beperkingen. Vooral liefhebbers van Diablo 3 en andere Action RPG’s zullen deze stapjes achteruit niet (volledig) goedkeuren. Ik kan deze mensen echter alleen maar aanraden: Geef de game een kans. Zie het mooie van de uitgebreide, open en steeds veranderende wereld waarin je alle vrijheid hebt om je personages uit te vinden en te ontwikkelen zoals je zelf wil. Geniet van het experimenteren en de unieke play-through die de game je garandeert want het zijn die troeven die van deze game, opnieuw, een magnifieke titel maken.