De week van Gamebrain [#86]

2021 begint nog steeds erg rustig en kalm. De komst van de nieuwe generatie consoles heeft wel wat heruitgaven aangekondigd maar een stormloop aan nieuwe games blijft voorlopig nog uit. Daar komt dan weer onze backlog naar boven. Voor sommige zijn dit titels die al lang klaar liggen, anderen sluiten dan weer 2020 met veel ambitie af. Langzaam maar zeker komen er echter nieuwe titels aan, maar dat is nieuws voor morgen.

Kevin

Mijn voorbije week was gericht op mijn retro collectie. Met de komst van de PS5 is er immers geen discussie meer mogelijk: de PS3 is retro. Ik heb deze week 3 titels toegevoegd aan mijn collectie waar er één eigenlijk een trilogie collectie van is. Benieuwd naar wat dit zal zijn? Geen probleem. Ik hou de titel nog even geheim maar jullie lezen het immers snel in mijn volgend backlog/retro artikel. Verder bracht de week me wat tijd om te investeren in het sorteren van mijn backlog. Ik moet beschamend toegeven dat ik enkele titels tegenkwam die ik (bijna) vergeten was. Zone of the enders, metro, nights of azure,… Iets zegt me dat ik in 2021 nog meerdere backlogartikels ga schrijven…

Nolan

Voor mij is 2021 alvast goed begonnen. Januari telt al niet één, maar twee platinum trophies. Weeral twee games dat ik van mijn backlog stapel mag gooien. Alhoewel backlog. De eerste game die ik dit jaar heb uitgespeeld is Yakuza: Like A Dragon. De mensen die mijn review hierover hebben gelezen, weten dat ik hier enorm positief over was. Het is dus zeker niet vreemd dat na het schrijven van deze review, deze game ook de verdere aandacht heeft gekregen. Het verhaal zelf had ik op een goede 90 uur uit gespeeld, dit inclusief alle side missions en dergelijke. Dus toen ik tegen het einde van het spel zat had ik nog maar één trophy te gaan. De laatste dungeon die je vrijspeelt als je het spel hebt uitgespeeld. Om deze te kunnen overwinnen had ik maar liefst nog een 30-tal uren aan grindwerk nodig, zodat mijn personages eindelijk sterk genoeg waren om deze dungeon aan te kunnen. Je kan je dus voorstellen wat een euforie er over mij heen ging toen ik eindelijk mijn platinum zag verschijnen.

Tijd voor iets rustiger nu. Mijn tweede platinum die ik deze maand heb behaald is niets minder dan Little Hope, het tweede deel van The Dark Pictures Anthology. Deze horrorgame was net zoals zijn voorganger zeker de moeite om verschillende keren uit te spelen, waardoor de platinum snel in zicht was. Hoewel deze eigenlijk ook net iets makkelijker te verdienen was dan Man Of Medan, dankzij de collectibles die deze keer allemaal in de singleplayer te verkrijgen waren, zat de moeilijkheid hem deze keer in het behalen van verschillende karakteristieke eigenschappen van alle personages. Hierdoor heb ik het ganse verhaal toch een zeven keer opnieuw gezien.

Deze twee games lagen dankzij hun recente release natuurlijk helemaal boven op mijn backlog stapel. Tijd dus om eens wat dieper te graven en Bloodborne nog is boven te halen. Een spel waar ik in een “Week van” over gesproken heb, maar jammer genoeg weer in de vergetelheid terecht was gekomen. De reden waarom ik deze game weer boven haal komt ook eerder door iets wat ik aan mijn vriendin heb beloofd. Aangezien ik nog geen PS5 heb kunnen bemachtigen en ik dus alleen maar kan kijken naar youtube als het over deze games gaat, ben ik gevallen voor de pracht en praal van Demon’s Souls. Dus wanneer ik de trotse eigenaar ga zijn van een PS5, gaat deze game ook het eerste zijn wat ik ga spelen. Ik ben er echter nog nooit in geslaagd om een Souls game uit te spelen, dus moest ik wel beloven dat vooraleer ik deze koop, eerst een ander spel van FromSoftware uitspeel. Ondertussen ben ik al verder geraakt dan ooit. Dit ook dankzij de toffe community en de mogelijkheid van het online co-op. Maar ben nog bijlange niet bij het einde. Tijd dus om te stoppen met schrijven en mij verder te gaan verdiepen in de geschiedenis van Yharnam.

Kevin heeft de gamewereld pas verkend toen hij dit via weekend- en vakantiewerk zelf kon bekostigen. Hierdoor heeft hij enkele generaties gemist maar dit compenseert hij graag door regelmatig zowel zijn collectie retro als current gen games aan te sluiten. Kevin heeft energie met bakken op reserve staan! De enige gekende methode om hem langer dan 13,42 minuten stil te laten zitten is door hypnose op basis van vlotte gameplay, meeslepende soundtracks, betoverende storylines en een dosis flatterende graphics.

Laat een reactie achter

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Lost Password