Ik geloof dat het sinds Skyrim of Fallout 4 is geleden dat ik nog zo hyped ben geweest voor een open-world game. Begrijp me niet verkeerd, ik vind open-world games zeker leuk en er zijn nog tal van goede games geweest zoals Horizon Zero Dawn en Red Dead Redemption 2 onder andere. Niet zo heel lang geleden heb ik mij zelfs nog eens gewaagd aan een nieuwe playthrough van The Witcher 3 en dan is er steeds die schrik om dingen te missen in zo een grote games. Ik doe graag al de missies en wil voor die 100% completion gaan. Maar ik besef me al te goed dat het in deze spellen vooral draait om exploratie en je onder te dompelen in de wereld. En laat die wereld van Cyberpunk 2077 nu net eens een van de meest interessante settings in lange tijden zijn voor mij. Tijd om mijn langverwachte trip naar Night City eens in te zetten…
Welcome to Night City
Je hebt ongetwijfeld al redelijk wat dingen gehoord en gelezen over Cyberpunk 2077, zowel positieve als een hele resem negatieve. Met deze review wil ik vooral de focus leggen op wat het spel ons te bieden heeft, met het oog op de positieve punten terwijl we zeker ook de negatieve zullen benoemen. Wie mij al langer volgt en meer van mijn reviews heeft gelezen weet dat ik niet snel afknap door mindere graphics. Zelf speelde ik Cyberpunk 2077 op mijn oude trouwe Xbox One S, en ik moet zeggen dat het spel er al bij al nog vrij goed uitziet. Voor een, ondertussen toch, verouderde console draait het spel verrassend goed en ogen de graphics bijlange nog niet slecht. Verwacht uiteraard niet dezelfde pracht en praal of vlotte performantie zoals je op PC of zelfs de nieuwere consoles kan bekomen, maar het doet zeker wat het moet doen.
Wat belangrijker is in dit type games is natuurlijk de rode draad van de verhaallijn en de open wereld waarin je je bevindt, die je er toe moeten aanzetten om het spel te willen doorspelen. Op dat vlak levert Cyberpunk 2077 zeker een enorm intrigerend verhaal met een rollercoaster van actie, humor, ernst en heel wat emoties. Dit is grotendeels te danken aan de ijzersterke voice acting die aan het spel geleend is. Niet enkel door ons paradepaard Keanu Reaves, die de rol van Johnny Silverhand schitterend neerzet, maar ook door de voice actors, zowel de mannelijke als vrouwelijke, die onze protagonist “V” en andere belangrijke personages vertolken. Daar bovenop krijg je nog een geweldige soundtrack met geniale instrumentale electro en techno-achtige tracks naast enkele sterke gezongen liedjes in verschillende genres die deze dystopische setting gewoonweg af maken. Night City komt helemaal tot leven dankzij deze zaken alleen, en dan hebben we het nog niet eens gehad over de wereld zelf waarin je speelt met al zijn neon lichten, vooral vulgaire reclameborden die ’s nachts de wereld doen opleven en de vuile straten vol met personen die wel een of meerdere cybernetische protheses hebben. Geloof me, het gevoel van rondzwerven in een dystopische cyberpunk wereld is hier helemaal verwezenlijkt.
Het verhaal zelf wil ik deze keer niet dieper op in gaan, dit is iets wat je best zelf ontdekt want ik wil hier absoluut geen spoilers geven. Wat ik wel kan zeggen, is dat de introductie van je verhaal verschillend is afhankelijk van de keuze die je maakt op het begin. Er wordt je gevraagd om te kiezen wat je achtergrond is, je hebt de keuze uit 3 opties, maar verder dan dat limiteert deze keuze zich enkel tot bepaalde dialoogopties. Zowel het verhaal in de hoofdmissies als in de verschillende optionele side missions zit zeer goed in elkaar en heeft heel wat interessante momenten die je aandacht zeker en vast weten te grijpen en vasthouden. Veel hiervan is uiteraard ook te danken aan de setting en de connectie die jij als speler er mee hebt. Met andere woorden, als de setting van deze dystopische cyberpunk wereld je niets zegt, is er wel een grote kans dat het verhaal je ook niet voldoende mee getrokken zal krijgen.
Welcome to Glitch City
Maar dan zijn er natuurlijk de dingen die je uit de beleving kunnen halen, die je immersie kunnen doorprikken. Jawel, de grafische glitches en bugs spelen veel spelers parten, mij inclusief. In de vele uren die vooraf gingen aan dit schrijven, viel ik vooral ten prooi aan onschuldigere glitches zoals een GSM die gedupliceerd werd en zo op zijn originele plaats nog hing en tegelijk ook zichtbaar nog was in de hand van het personage. Of een geweer dat pas na enkele seconden in mijn hand verscheen tijdens een achtervolging. Tijdens bepaalde tussenfilmpjes verschenen er ook personages soms uit het niets of was hun gezicht precies gesmolten en toonde het zonder enige detail. Maar goed, ik heb geen probleem om daar doorheen te kijken.
Van bugs die mijn spel deden crashen had ik dan weer amper last. Af en toe merkte ik wel dat het scherm even bleef hangen, omdat een nieuw gebied moest laden, of dat mijn minimap een zwart oppervlak vertoonde in plaats van de kaart. Slechts één keer heb ik een bug gevonden waardoor ik steeds door de grond viel en een vorige autosave moest laden, maar daar is het spel gelukkig enorm genereus mee en ik verloor dus niet meer dan een paar minuten aan gameplay. De befaamde “geslachtsdelen uit de broek” glitch heb ik niet voorgehad, en mocht dat toch geweest zijn had ik vooral eens goed gelachen denk ik. Dus wat betreft deze Xbox One versie van het spel kan ik zeggen dat het spel zeker en vast speelbaar is, met nog heel wat ruimte voor verbetering. Als ik zie hoe The Witcher 3 destijds afgeleverd werd en hoe het heel wat patches kreeg om de topgame te worden die het nu is, dan heb ik er wel vertrouwen in.
Shiny toys
Het zetten van de juiste toon is uiteraard belangrijk om je in de wereld te kunnen onderdompelen, maar slechts één van de pijlers van een goede game. Een game moet uiteraard toch ook fijn spelen en genoeg te bieden hebben. Persoonlijk voelt Cyberpunk 2077 aan als een goede mix tussen games zoals Grand Theft Auto en RPG-games zoals The Elder Scrolls of Fallout. Het spel speelt zich af vanuit een “First Person” camerastandpunt, waardoor het uitwerken van het uiterlijk van je character weinig meerwaarde geeft. Spijtig wel, want als je het spel start krijg je een vrij uitgebreide character creation voorgeschoteld waar je heel wat kan tweaken aan je uiterlijk. Inclusief je geslachtsdelen, iets wat ik niet echt verwacht had in eerste instantie, maar het is er. Ook de vele defensieve uitrusting die je zal vinden in de vorm van T-shirts, jackets, schoenen, broeken, brillen en meer zal je weinig van zien.
Je zal in dit spel trouwens enorm veel zaken vinden om je character mee uit te rusten, en niet enkel kledingstukken om je weerbaarder te maken tegen vijandig geschut. Ook wapens zijn er in overvloed, soms een beetje té als je het mij vraagt. Na enkele missies had ik het gevoel dat ik in een lootshooter terecht gekomen was, maar er is een goede reden voor natuurlijk dat er zoveel te vinden is. Je hebt verschillende geweren waaronder pistolen, shotguns, machinegeweren en dergelijke, maar ook heel wat andere wapens waaronder mijn favoriet, de katana. Alles wat je niet nodig hebt kan je verkopen om zo weer betere uitrusting te kopen, of je kan ze ook ontmantelen voor hun materialen. Met deze materialen kan je zelf je eigen wapens maken vanuit het Crafting menu, als je genoeg materiaal hebt en de juiste skills. Geld is immers schaars in deze wereld en de betere wapens kosten je al snel een arm en een been. Niet dat dat erg is, want in deze wereld kan je perfect cybernetische upgrades aan je lichaam laten uitvoeren. Altijd al grote messen in je armen willen hebben? Dat is mogelijk! Of ogen waarmee je veel meer informatie op je netvlies geprojecteerd krijgt, ook geen probleem. Maar het kost geld, veel geld… Dus begin maar te sparen door veel missies te doen en alle loot te verkopen. Want eerlijk gezegd, ik heb het crafting systeem eigenlijk nooit gebruikt, gewoon omdat ik constant betere wapens en uitrusting vond. Jammer dat hierdoor een heel onderdeel van het spel op zijn gat valt.
Be the best version of yourself
Je las al dat je voldoende skills moest hebben voor het craften en upgraden. Zoals het een RPG betaamt verdien je in Cyberpunk 2077 experience punten door je missies te doen en slechterikken af te schieten. Elke keer je stijgt kan je een van je basis vaardigheden upgraden zoals bijvoorbeeld je reflexen of technische vaardigheden. Met elk level krijg je dan een tal van permanente bonussen en sommige van deze vaardigheden zijn nodig om acties uit te voeren zoals deuren te forceren of om bepaalde dialoog opties te kunnen gebruiken. Daarnaast doe je ook ervaring op als je bepaalde skills genoeg gebruikt, zoals het hacken van tegenstanders en camera’s of een stealthy aanpak te hanteren in plaats van “guns blazing” overal door te vliegen. Je stijgt dan in level voor die skills en je krijgt ook nog eens “Perk points” die je kan gebruiken om te spenderen in de verschillende en zeer uitgebreide skill trees om zo nog meer permanente bonussen te unlocken. Je merkt het al, er is heel wat ruimte om je character op maat te bouwen om je speelstijl tegemoet te komen.
In het menu spot je naast je level ook je “Street Cred” level. Deze levels verdien je door bepaalde taken te verrichten in Night City, voornamelijk door specifieke side missions, Gigs genaamd, te doen. Verder verdien je hier ook punten voor door missies te voltooien voor de NCPD (Night City Police Department) en door gezochte criminelen uit te schakelen. Des te hoger je “Street Cred” des te meer opties zich weer openen in de (onder)wereld van Night City.
If you don’t want to get hurt, don’t riot
Zoals je dus al kan merken zijn er heel wat elementen die doen denken aan de Elder Scrolls en Fallout games, maar waarom had ik daarstraks Grand Theft Auto er bij gesleurd? Wel, je kan namelijk net zoals in de GTA reeks auto’s en andere voertuigen stelen om door de straten te cruisen op weg naar je volgende missie. Vreemd zou je denken, want je beschikt ook over je eigen auto die je, door de druk van een knop, op bijna elk moment kan oproepen en die zelfstandig tot bij jou rijdt. Ook als je eenmaal al wat van de map gezien hebt, kan je via de vele fast travel punten snel van de ene kant naar de andere geraken zonder vervoer. En toch is het leuk om bepaalde voertuigen te stelen en daar me rond te rijden. Maar net zoals in GTA is het oppassen geblazen met illegale dingen doen, want de NCPD komt achter je aan met zwaar geschut en stelt geen vragen. Hun beleid is dan ook niet voor niets “if you don’t want to get hurt, don’t riot”.
In deze setting past dit gameplay element wel, maar je zal vaker merken dat je per ongeluk iets of iemand raakt met je auto zonder dat het de bedoeling was en daardoor ongewenst de NCPD achter je aan krijgt. Het helpt ook niet dat er veel vijandige gebieden zijn en er dus vaak shootouts zullen zijn waarin een verdwaalde kogel wel eens een omstaander kan raken, wat ook telt als een overtreding. Snel vergeten doet de NCPD ook niet, dus je zal daarna zeer voorzichtig moeten zijn zodat ze je niet ergens zien rondwandelen. Dit kan best vervelend worden na een tijd. Denk er ook maar niet aan om telkens het vuurgevecht aan te gaan met hun, ook al krijg je zeker voldoende wapens, kogels en levensmiddelen om je uit de meeste gevechten te redden. De NCPD zijn met veel, en ze hebben bovendien ook nog speciale eenheden die geen lachertje zijn. You have been warned!
Conclusie
Ik denk dat ik zowat alles heb aangehaald, maar vergeef me mocht ik toch nog bepaalde dingen vergeten zijn. Deze game is immens groot en uitgebreid en heeft zoveel te bieden. Zoveel zelfs dat ik zonder probleem de huidige zwakkere performantie en grafische glitches en bugs naast me kan zetten om het vele goede te zien wat deze game te bieden heeft. Maar doordat er zoveel aangeboden wordt, voel je dat niet alles evenredig is opgebouwd. Er zijn zaken die gewoonweg overbodig voelen of weinig meerwaarde bieden. Het eindresultaat is echter zeker niet het gedrocht dat men online beschrijft. Ik begrijp dat veel mensen issues hebben gehad, die ik persoonlijk niet heb gezien en ik snap de frustratie absoluut, maar de hoeveelheid negativiteit lijkt me toch nog steeds overroepen. Begrijp me niet verkeerd, ik wil zeker de huidige trend niet verdedigen waar bedrijven te vaak onafgewerkte games vol glitches en bugs op de markt brengen, maar momenteel krijg ik het gevoel dat Cyberpunk 2077 hier harder op wordt afgerekend dan andere games die (ook recent) uitkwamen en met dezelfde problemen te kampen hadden. Er werd veel, misschien zelfs iets te veel, hype gecreëerd rond Cyberpunk 2077 waardoor volgens mij de negativiteit zo botviert, maar sinds de release zijn er al tal van patches geweest die het spel stabieler lijken te krijgen. Er is nog een lange weg te gaan, maar ik heb hier alvast een goed oog op.
Voor zover ik weet is trouwens de PC versie, mits je een degelijke setup hebt en wat speelt met de setting, de beste optie om het spel te spelen. Verder hoor ik dat de meeste issues zich in het Sony kamp voordoen terwijl de Xbox One en Xbox Series consoles het er beter van af brengen. Als de dystopische cyberpunk setting je hart heeft weten te veroveren dan is het spel absoluut het aanraden waard. Vermits je natuurlijk voorbij de huidige issues kan kijken. Zoniet raad ik aan om alsnog over enkele maanden, eventueel wanneer het spel wat in prijs is gedaald, te kijken wat de staat is na de patches die ze aan het maken zijn. Want ik ben overtuigd dat veel van jullie deze game zeker kunnen smaken.