Als er iets is waar ik op regelmatige basis mee kan lachen, dan is het Cyanide & Happiness wel! De absurde komische twists en woordspelingen gaan meestal over controversiële onderwerpen en de makers nemen geen blad voor de mond. Ik heb de reeks ooit leren kennen als web comic maar ondertussen vind je ook al een hele bibliotheek vol kortfilmpjes, gezelschapspellen en meer. Het was voor mij alvast hoog tijd dat er een videogame van op de markt kwam. Er is gekozen om er een casual, point and click adventure game van te maken. Dit klinkt alvast als de ideale opzet om alle absurde typetjes aan bod te laten komen en op hun eigen manier in de spotlight te zetten. Is de wereld klaar voor Cyanide & Happiness en omgekeerd? Wel, we gaan het bij deze ontdekken.
Time to meet your cyanide
We spelen in dit spel als Cooper “Coop” McCarthy. Een leerling op een middelbare school die je in de eerste beelden als succesvolle sidekick ziet van een heuse superheld en waarmee je onmiddellijk de school redt van een superschurk. Helaas bleek het allemaal een dagdroom te zijn en ben je in het ware leven de pispaal van zowel de populaire kinderen als de leerkrachten en volwassenen in je omgeving. Je bent zelfs zo onpopulair dat je nog steeds geen date hebt voor het aankomende schoolbal. Dit houdt je echter niet tegen om met je eigen visie en opvattingen door de school en het leven te paraderen. En dat is natuurlijk de opzet van het spel. De wereld verkennen, problemen ontdekken en oplossen in je omgeving. In deze point and click game kun je bij elk gekozen object en persoon kiezen om te communiceren, ernaar te kijken, aan te raken of, indien mogelijk, mee te nemen in je rugzak. Kenners van C&H weten dat bij elke gelegenheid een deftige dosis pikzwarte humor en absurde logica kan oppoppen. Fans zullen onmiddellijk inschatten dat het verkennen en experimenteren de gekste toer op zal gaan en het verkennen dus voor hilariteit zal zorgen. Neem daar nog een flinke dosis van zelfkritische en bewuste personages bij die ‘the fourth wall’ wel vaker doorprikken en je komt zowat bij C&H uit.
Quest and side-quest
Eenmaal je de nodige vrijheid hebt verworven om effectief rond te lopen en plaatsen te verkennen, krijg je enkele quests in je schoot geworpen. Dit is en blijft volledig in de sfeer en humor van C&H en voelt volledig herkenbaar voor fans. Je speelwereld breidt zich ook uit met een handvol locaties buiten de school waardoor het zoeken naar je volgende doel of object alleen maar moeilijker en chaotischer wordt. Door de twisted humor en plot-twists van C&H ben je soms echter onaangenaam lang aan het zoeken en peinzen over je doelwit of gezocht object. Je quest of doel draait immers soms om een twist die je niet onmiddellijk vat of snapt en je dus langer aan het lijntje houdt dan nodig was. Daarbij vallen de nodige items niet bepaald op waardoor je soms hele schermen aftast met je cursus eer je toevallig net het item passeert dat je nodig hebt. De constante humor en absurde toestanden stimuleren je wel om te blijven verkennen. Daarbij komt dat je hiermee ook wel vaker extra quests of accessoires vindt waarmee je je avontuur nog meer kunt uitbreiden of je personage kunt voorzien van nieuwe items. Dit zijn trouwens niet alleen handige items om te gebruiken, maar vaak ook nieuwe kledij en accessoires. Aangezien we een point and click game spelen zijn de veranderingen van je uiterlijk die je maakt bijna altijd puur esthetisch. Desalniettemin, weeral, klopt dit allemaal gewoon weeral in het C&H-plaatje en zullen vooral fans echt voldoening halen uit de situaties en beloningen.
Conclusie
Uiteindelijk brengt C&H met Freakpocalypse Part 1 een aangename game voor fans, maar niet meer dan dat. Indien C&H je niet aanspreekt of onbekend is, is deze game niet de beste eerste kennismaking of manier om je voor de franchise te winnen. Alles in en aan de game bewijst dat het een spel is voor de fans. Een point and click game is daarbij altijd erg passief en dat is bij deze game zeker niet anders. Persoonlijk had ik graag een groter en belangrijker deel uitgemaakt van de absurde actie en mogelijkheden van de personages. De game is zeker niet te spelen voor het verhaal of het plot, enkel voor de humor en de sfeer. Dit heeft, hoe aangenaam en hilarisch deze ook is, de game echter niet gered van standaard te zijn op vlak van opties en mogelijkheden. Persoonlijk had ik van deze makers liever een ander genre van game verwacht wat de personages en de humor nog meer tot hun recht doen komen.