Het is alweer bijna 10 jaar geleden dat we onze oranje bandicoot zagen verschijnen in een van zijn eigen games, maar hij is er weer, en hoe! De laatste games waren… hit or miss. Enkele goeie games, enkele mindere. Maar de originele trilogie, dat was goud waard. En dat hebben ze ook geweten bij Activison. Vandaag bekijken we de Crash N. Sane (gotta love those puns) trilogy, oftewel een HD remaster van de originele trilogie. Is het echter meer als slechts een HD remaster? Strap on your Aku Aku mask, and follow Crash and me in this insane adventure!
A Crashback to my childhood
Het eerste wat mij opviel toen het spel aan het opstarten was, was het oog voor detail dat de developers hadden bij de intro. Ze hebben (op hun eigen manier) de originele intro nagebootst. Zo hebben ze bijvoorbeeld, zoals vroeger bij Naugthy Dog, hun studio vermeld in dezelfde stijl (mensen die het origineel gespeeld hebben, zullen onmiddellijk begrijpen wat ik bedoel).
Wat daarna pijnlijk duidelijk werd, was dat deze game wel wat last heeft van laadtijden. Niet zo erg als op de PS1 destijds, maar voor deze tijd toch wel redelijk lang soms. Op zich niet zo storend, want eenmaal het level begonnen is, zijn er geen laadtijden meer (voor dat level).
Grafisch gezien is dit spel echt een pareltje! De omgevingen zien er prachtig uit, Crash en co zien er ook mooi en gedetailleerd uit. De muziek is nog steeds wat je zou verwachten, (ongeveer, want de muziek is ook volledig opnieuw gemaakt) dezelfde catchy muziek, maar in betere kwaliteit. Wat je misschien ook wel zal opgevallen zijn, is dat deze game dus een trilogie is. Met andere woorden, 3 games voor de prijs van 1.
A Crash course to this masterpiece
Elke game volgt min of meer dezelfde formule. Elk level heeft een aantal dozen. Maak je alle dozen stuk in het level, wordt je beloond met een gem. Deze dozen variëren, zo heb je gewone houten dozen, dozen met een pijl op (deze lanceren je omhoog), metalen dozen met uitroeptekens (deze zorgen er voor dat er bepaalde dingen gebeuren in het level, zoals het doen verschijnen van andere dozen), rode TNT dozen enzovoorts.
Nadat je het level een keer hebt uitgespeeld, kan je de time trial doen en zo een relic verzamelen. Sommige levels hebben alternatieve paden die je kan volgen, of verbergen een speciale gem. Ook zijn er in de meeste levels bonus secties waar ook dozen verstopt zijn, en waar je een hoop levens kunt bekomen.
De games hebben hun standaard platform levels waar je in een 3D omgeving een pad vooruit volgt met een hoop obstakels in. Dan zijn er ook levels waar je moet gaan lopen voor bepaalde gevaren (denk maar aan een grote steen die achter je rolt zoals bij Indiana Jones, of een ijsbeer die je achterna rent), waarin je richting de camera moet rennen. De bonus secties zijn 2D platforming levels (maar pas op, als je naar beneden duwt, dan loop je er wel gewoon af). Naarmate de serie verder gaat, komen er bepaalde type levels bij. Deze halen we wel aan bij de game zelf.
Dit spel kent nog de goede oude tijd van “one hit death”. Wordt je geraakt, dan ga je dood (met altijd wel een geweldige animatie). Maar je kan in de levels dozen vinden waarop een masker afgebeeld staat. Dit is Aku Aku, en als je hem te pakken hebt, dan kan je één klap meer incasseren. Vind je nog eentje? Dan verandert Aku Aku van kleur en kan je twee extra klappen incasseren. Moest je zo gelukkig zijn om dan nog een Aku Aku tegen te komen, dan zal hij zich op je gezicht plaatsen en je een tijdje onoverwinnelijk (en een beetje sneller) maken.
Crash Bandicoot
De eerste game van onze onofficiële Playstation mascotte (of zo zagen wij hem toch in die tijd). Ik moet zeggen, tegenover de originele game is deze zo goed als volledig opgeschoond van de “fouten” (eerder gebreken die we ondertussen meer gewoon zijn) waardoor het spel vroeger een moeilijke en soms frustrerende ervaring gaf.
Een van de belangrijkste verbeteringen is de mogelijkheid om te saven op de wereldkaart wanneer je maar wilt. Vroeger moest je een bonus level vinden en deze overleven om te kunnen saven. Ging je dood? Pech gehad, kans verkeken. Nu dus niet meer, hoewel de bonus levels er wel nog steeds zijn (en als je faalt, kan je telkens onmiddellijk opnieuw proberen zonder enige afstraffing).
Herinner je je nog dat sommige van de speciale gems vaak enkel te verkrijgen waren indien je aan bepaalde doelstellingen voldeed? En dat deze doelstellingen nooit verklaard werden én dat ze soms wel wat ver gezocht waren? Dat is nu opgelost. Ze maken gebruik van de laadschermen om tips te geven over de speciale gems. Vage tips zoals “Be kind to the boxes to earn a special gem”, waarmee ze bedoelen dat je geen enkele doos mag stukmaken (dit is een tip uit Crash 2, dus ja, deze verbetering hebben ze in heel de trilogie doorgetrokken).
Wat mij wel opviel in deze remaster, was dat Crash zijn sprongen zeer precies gemaakt moeten worden. Spring je ook maar een beetje te vroeg, dan val je je dood tegenmoet (met nog steeds de geweldige animaties). Dit probleem lijken de overige 2 games niet te delen gelukkig. Oh en had ik al vermeld dat je vanaf een bepaald moment kan kiezen of je speelt als Crash of als zijn zusje Coco in deze game?
Crash Bandicoot 2: Cortex Strikes Back
De volgende Crash game volgt gewoon waar de eerste stopt, letterlijk. De intro scene volgt de outro scene van de vorige game op en toont ons Cortex die paarse crystals ontdekt (de nieuwe collectible van deze game en de volgende).
Net als in de vorige game ga je de levels af om alles te verzamelen en om uiteindelijk Neo Cortex tegen te houden. De opzet van deze game is dezelfde als in de vorige, met wat extra’s uiteraard.
Je bent niet langer gebonden tot een simpele wereldkaart. Je bevindt je nu in een soort van portal kamer met toegang tot enkele levels om uit te kiezen. Deze kamer heeft ook meerdere verdiepingen, met dus nog meer levels om te spelen.
Een terugkerend level element is het rijden op dieren. In de vorige game was dit op een zwijn, maar hier is het op een kleine ijsbeer. Wat dan weer nieuw is, zijn de “death routes”. Deze route kan zich tonen in bepaalde levels (dit is vast bepaald) als je tot aan het punt geraakt van het platform zonder dood te gaan. Deze routes zijn een pak moeilijker dan de gewone route, maar leiden wel altijd naar een gem.
Deze game ziet ook de introductie van de groene Nitro dozen. Deze aanraken betekent een pijnlijke dood (tenzij je Aku Aku bij je hebt). Op het einde van de levels vind je een groene metalen doos met uitroepteken die alle Nitro dozen opblaast in het level (want deze tellen mee voor je totaal).
Een nieuw element in bepaalde levels is de jetpack. Hiermee vlieg je door enkele obstakels heen om het level uit te spelen. Crash heeft verder ook een hoop nieuwe moves ter beschikking. Voordien kon hij springen en zijn spin aanval doen, maar nu kan hij sliden (en kruipen), maar na een tijd leert hij ook een body slam onder andere.
Veel upgrades (buiten visuele dan) merkte ik niet op in deze game, maar het was dan ook al een steengoede game in zijn eigen tijd.
Crash Bandicoot 3: Warped
Alweer een direct vervolg op de vorige game. Deze keer zien we Cortex de kwaadaardige tweeling broer van Aku Aku bevrijden, genaamd Uka Uka. Samen met Nefarious Tropy (N. Tropy voor de vrienden… of vijanden) hebben ze een portaal gemaakt waarin ze naar verschillende tijdperken kunnen reizen.
Je voelt het dus al aankomen, in deze game ga je met Crash en zijn zusje Coco de verschillende tijdperken kunnen doorlopen, dozen vernielend onderweg uiteraard, en de crystals en gems verzamelen zoals vroeger.
Crash heeft zijn moves nog niet verleerd van de vorige games, integendeel. Na elke baas krijgt hij (net zoals dat gebeurde bij Crash 2) weer een nieuwe move bij. Maar Crash heeft ook enkele nieuwe trucjes die hij ons maar al te graag wil tonen. Zo zijn er levels dat je op een moto moet racen tegen enkele klonen uit Cortex zijn leger. Of wat dacht je er van om met een oude dubbeldekker te vliegen en zeppelins af te knallen? Liever rustig duiken in de zee, tussen de haaien en TNT dozen? Ook dat kan allemaal in deze game.
Coco gaat echter Crash niet alle fun alleen voor hem laten. Zelf springt ze ook bij om de crystals en gems te zoeken. Zo neemt ze Crash zijn taak over om kleine dieren te gebruiken om op te rijden (herinner je je de ijsbeer levels nog, deze zijn gelijkaardig, maar dan met een tijgertje). Ze laat ook haar kunsten zien op een jetski, tussen de piratenboten en bommen door.
Crashclusion
Drie games voor de (huidige aanbevolen) prijs van 39,99€ is echt een zeer goede deal. Je krijgt hier zeker wel waar voor je geld. De remasters zijn zeer goed gedaan, en je merkt wel dat het team hierachter met liefde eraan gewerkt heeft. Alles is vanaf nul heropgebouwd. De games spelen vlot en fijn, en voelen op hun plaats in de huidige generatie. De foutjes van weleer zijn grotendeels opgeschoond, en verouderde zaken (zoals het niet zomaar kunnen saven na een level) zijn eruit gesloopt en aangepast.
Met of zonder mijn nostalgische bril op kan ik deze game alleen maar aanbevelen aan iedereen. Zowel jong als oud (hoewel de moeilijkheidsgraad soms wat hoog kan liggen voor jonge spelertjes). Heb je ze vroeger ook al zo vaak gespeeld? Dan raad ik je des te meer om deze nog eens door te spelen in het nieuwe jasje. Er is misschien niet echt iets nieuw toegevoegd, maar geloof me… nostalgie zal je zeker voelen als je de levels gaat herontdekken.
Voor ik het vergeet… Heb je geen PS4, maar wel een Xbox One? Niet getreurd, want de geruchten doen de ronde dat er ergens eind dit jaar deze game ook naar de Xbox One zal komen. Nu nog hopen dat ze ook een Switch port gaan brengen, en daarna snel starten met een Spyro trilogie remaster! Nostalgie easter egg bonus: Fake Crash (voor het eerst te zien in Crash Team Racing) kan je in bepaalde levels spotten. Hier krijg je niets voor, maar het is wel een toffe toevoeging voor de fans.