Code Vein

Code Vein
Code Vein
Release Datum:Genre:, Platform:, , Ontwikkelaar:Uitgever:Getest op:

Tijd om het eens te hebben over een game waar de release meer dan een jaar geleden van hoorde te zijn. Ja dat klopt, de meeste liefhebbers weten het nog wel. Code Vein heeft op zich laten wachten. Er is gekozen om meer dan een jaar nog na te sleutelen aan deze game om zeker te zijn dat de kwaliteit en gameplay op punt kwam te staan. Overal, en ook hier, wordt er gesproken over de animeversie van Dark souls door de vele gelijkenissen maar de grafische verschillen. Deze vergelijking maar ook dit verschil prikkelt mij enorm. Heeft deze game en zijn extra jaar aan bijsleutelen een plaats verdient in onze console of niet?

Code: Story.

Code Vein gaat, zoals dat meestal gaat, over de restanten van de wereld na de apocalypse. Jij, als protagonist, ontwaakt op zeker moment in deze wereld zonder geheugen maar met een bevallige jonge dame aan je zijde die je recht helpt en met je op pad wilt. Je blijkt niet meer menselijk te zijn maar eerder een ‘Revenant’. Je was dus ooit een mens maar er is een parasiet bij je ingeplant die je lichamelijk heeft verandert waardoor je nu kunt overleven in deze vernielde wereld. De keerzijde is wel dat je bloed nodig hebt. Ben je dus een vampier? Wel, niet met zoveel woorden maar je deelt gelijkenissen. Het ronddolen en verkennen duurt echter niet lang want je wordt al snel gevangen genomen en voor de kar gespannen van anderen die duidelijk de touwtjes in handen hebben in deze wereld. Je wordt op pad gestuurd op zoek naar ‘Blood beads’ aangezien deze jou en andere revenants beletten om door te draaien en te veranderen in ‘The lost’. Deze Lost zullen trouwens het merendeel van je tegenstanders vormen doorheen je reis. Al snel blijk je, uiteraard, uniek te zijn. Iedere Revenant heeft immers een ‘Blood code’. Dit is te vergelijken met de klasse waarin je een personage meestal plaatst in RPG’s zoals warrior, ranger, black mage,… In plaats van slechts 1 blood code kun jij echter meerdere verkrijgen en hierin wisselen naargelang de situatie. Uiteraard is dit uniek en nog nooit gezien in deze wereld. Van hieruit vertrek je verder op je reis, op zoek naar wie je bent, wat er gebeurt is in deze wereld en welke rol je kunt spelen in het verder verloop ervan.

Code: I’ve seen this before.

Ik heb het al zo vaak aangehaald en ik ga het opnieuw zeggen: Games moet je niet te vaak met elkaar vergelijken. Iedere game is zijn eigen product en moet je ook zo bekijken. Maar dit zou geen eerlijke bespreking van het spel zijn als we het overduidelijke niet zouden aanhalen. Deze game heeft, zoals ik in de inleiding aanhaalde, al bijna sinds zijn aankondiging de bijnaam ‘anime-dark souls’ en dat blijkt bij het afgewerkt product niet zonder reden. Deze game doet ongelooflijk veel denken aan deze andere toptitel. Persoonlijk zie ik daar geen probleem in aangezien het gaat over een titel die Bandai Namco eveneens zelf op de markt bracht. Daarbij is het zo dat de gelijkenis vooral opvalt door de vele troeven van het spel. Wie zich bijvoorbeeld kan herinneren hoe Dark Souls je bezig hield door de moeilijkheidsgraad die je afstrafte maar ook deed groeien in skills, aanpak en strategie zal zichzelf snel in deze game verliezen. Verdere gelijkenissen die fans van dark souls zullen overtuigen zijn terug te vinden in het weapon craften, maps die je moet verkennen vol verdoken tegenstanders (de ene al krachtiger en verrassender dan de andere),… noem eigenlijk maar op. Maar ik denk dat mijn punt wel duidelijk is. Liefhebbers van Dark Souls zullen zich zeker amuseren met deze game. Bij het opstarten van het spel word je wel volledig in de wereld gesmeten. Hier merk je immers een beetje de anime-invloed. Het spel houdt zich immers aan de ‘Niet teveel blabla, gewoon vertrekken’-houding en geeft je een minimum aan uitleg en background. Termen, background en info worden slechts kort bedeelt in het begin van het spel. Gelukkig moet je je hier niet teveel van aantrekken. Als je je open stelt voor de wereld ben je snel genoeg mee.

Code: Gameplay

Code Vein speelt strak, genadeloos en zonder vangnet. Buttonmashen leer je wel af in deze game aangezien je best je wapen, skills en combo’s goed leert beheersen. Doe je dit niet, wel dan merk je dat je niet geschikt bent voor deze game. In het begin start je al met 3 Blood codes maar dit duurt niet lang. Je zult er al snel aanzienlijk meer hebben die je gameplay, strategies, wapenkeuzes, stats en abilities beïnvloeden. Op zich klinkt dit leuk, en dat is het ook wel, maar het is eerder een noodzaak. Je bent vrij om je vijanden, en al zeker de (eind)bazen te benaderen en te bevechten zoals je zelf wilt maar je zult snel genoeg ervaren dat de ene aanpak de andere niet is. Bereid je dus maar voor op een verkenningstocht door een bibliotheek aan skills, combo’s en blood codes die je allemaal uitgebreid genoeg moet verkennen om te overleven. Over dat overleven gesproken. Iedereen kent de ‘invisible walls’ wel die een game heeft. Deze beletten je om van die afgrond te vallen of een richting uit te gaan waar je (nog) niet klaar voor bent. Verwacht zoiets maar niet bij Code Vein. Mijn persoonlijke eerste death vond plaats door snel even op mijn smartphone te kijken en domweg in een afgrond te storten. Wake-up-call! 2 Handen aan de controller graag! Je herbegint dan gewoon van bij je laatste rustplaats en gaat terug de map verkennen. Raak je terug tot bij je sterfplaats pik je de verloren ‘Haze’ (lees gerust EXP) terug op. Raak je hier niet en ga je ergens anders opnieuw dood? Dan verdwijnt je eerste portie Haze van de kaart en blijft bij je tweede sterfplaats de Haze liggen die je daar verloren hebt. Wil je deze trouwens gebruiken en wat groeien? Geen probleem, keer gerust terug, of vind een andere, rustplaats waar je deze veilig kunt gebruiken om sterker te worden. En geloof me, dat ga je vaak doen als je ergens wilt geraken in dit spel.

Code: Creation

Ah, anime-clichés. Hoe heerlijk zijn jullie.  Ik denk dat ik, door dat te zeggen, al redelijk wat weerwoord zal krijgen van enkele lezers. Hoe het ook zij, hate it or love it, de game zit er vol mee. Al vanaf de uitgebreide character design word je omver geblazen met de typische anime-elementen. Het is nu eenmaal de stijl die is gekozen voor deze game. Het is duidelijk niet de bedoeling om een realistisch personage te maken of om een personage te maken dat is gecreëerd in je evenbeeld. Je staat op het punt om te vertrekken op een kick-ass adventure dus maak ook maar een personage dat je hieraan wilt linken. De opties zijn onwaarschijnlijk uitgebreid en bieden mogelijkheden die je bij andere games vaker mist dan krijgt. Wie graag een gepersonaliseerd personage op zijn scherm ziet zal onwaarschijnlijk lang besteden in de customization van de protagonist. Daarna kom je in een meeslepend verhaal terecht waar je een enorme waaier aan personages zult zien passeren die allemaal erg creatief en kleurrijk zijn afgewerkt. Heel veel van de opties die je zelf kon gebruiken zul je ook toegepast zien bij de andere personages wat je alleen maar doet afvragen of het de moeite waard zou zijn om nog een spel op te starten maar dan met een andere bad-ass personage rond te lopen.

Conclusie:

Deze game heeft enorm veel dat voor zich pleit. Het is ook wel duidelijk genoeg: liefhebbers van Dark Souls (en daarbij anime kunnen smaken) zullen zich helemaal verliezen in deze game. Nieuwkomers van het genre zullen met deze game niet op hun honger blijven zitten en gaan een onvergetelijk avontuur tegemoet. Het verhaal en de gameplay van de game is meer dan meeslepend en bieden een diepgaande en uitdagende beleving. Deze game heeft veel te bieden in uitdaging en replaywaarde. Het is echter een onverbiddelijke game die je regelmatig zal verassen of doen opschrikken. Zoveel zelfs dat ik vrees dat links en rechts bij wat gamers een controller zal sneuvelen. Code Vein is misschien niet iets voor iedereen maar liefhebbers van het genre zullen het extra jaartje wachten snel vergeten.

Good

  • boeiend verhaal
  • uitgebreide combat
  • onnoemelijk veel opties in aanpak

Bad

  • niet voor iedereen qua gameplay en stijl
  • omgeving is wat saai en levensloos
8.3

Geweldig

Kevin heeft de gamewereld pas verkend toen hij dit via weekend- en vakantiewerk zelf kon bekostigen. Hierdoor heeft hij enkele generaties gemist maar dit compenseert hij graag door regelmatig zowel zijn collectie retro als current gen games aan te sluiten. Kevin heeft energie met bakken op reserve staan! De enige gekende methode om hem langer dan 13,42 minuten stil te laten zitten is door hypnose op basis van vlotte gameplay, meeslepende soundtracks, betoverende storylines en een dosis flatterende graphics.

Laat een reactie achter

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Lost Password