Het koninkrijk van DeLuxia is in nood! Het kasteel is gevallen en de prinses krijgt het bevel om het legendarische zwaard DeLuxcalibur ter hande te nemen. Het is nu aan onze schaars geklede heldin om het koninkrijk opnieuw te redden in deze port van de gelijknamige 3DS titel!
Welcome to DeLuxia!
Schaars gekleed? Jawel, je las het goed, hoewel ik denk dat de afbeelding zelf al even weinig aan de verbeelding overlaten als haar outfit zelf. Zoals het ook wel vaker in anime gebeurd, is dit voornamelijk bedoeld als fanservice en om mensen geïnteresseerd te krijgen in het spel. Is het daarom slecht? Niet persé, het hangt er maar gewoon van af hoe je er zelf tegenover staat. Mij stoorde het alvast niet, maar het was ook zeker geen selling point voor mij.
Maar goed, er zijn dringendere zaken, namelijk het redden van het koninkrijk! Wat er exact gaande is, wordt onderweg mooi uit de doeken gedaan, maar om het kort te schetsen wordt het koninkrijk aangevallen door monsters. Er is nog een andere groepering die ook vecht tegen deze monsters, maar ze willen de schuld steken op het koningshuis van onze heldin. Hun doel is ook om DeLuxcalibur in handen te krijgen. Klinkt nogal verdacht, nietwaar?
DeLuxcalibur is niet zomaar een legendarisch zwaard, maar een zwaard dat gemaakt werd door de goden. Het wordt overigens al eeuwen bewaakt door de koninklijke familie. Onze heldin, prinses Solange Blanchefleur de Lux, neemt het gigantische zwaard mee op sleeptouw. Waarheen? Dat wordt niet echt duidelijk uitgelegd, ze lijkt er maar wat mee rond te zwerven terwijl ze links en rechts bondgenoten lijkt aan te trekken zoals vliegen op stroop. Zou het kunnen door haar outfit? Haar bondgenoten lijken er alleszins toch af en toe over te grappen.
Our princess is in another castle
Dit laatste is al onmiddellijk een groot pluspunt van de game. De teksten zijn zeer goed geschreven, en bevatten redelijk wat humor. De voice acting in de game is zeker niet slecht, als je geen problemen hebt met de Japanse taal. De keuze om de Engelse voices te gebruiken is gek genoeg afwezig in deze port. Best jammer, want dit bracht de jokes nog beter naar voor. Het verhaal hangt een beetje met haken en ogen in elkaar, maar de humor maakt gelukkig veel goed en zorgt er voor dat je toch iets hebt om naar uit te kijken tussen al de gevechten door.
De muziek in deze game is erg passend voor het genre. Het deed me vaak ook denken aan spannende anime scènes dankzij de opzwepende aard en het tempo in de verschillende liedjes die speelden tijdens gevechten. Tijdens tussenfilmpjes speelde de muziek fel in op de situatie en klonk het erg dramatisch op de juiste momenten. Het was in ieder geval een soundtrack die ik niet snel beu zal worden. De sound effects zijn ook niet slecht, echter werd het snel vrij vervelend dat je characters elke aanval keer op keer schreeuwen. Bijna elke actie zal je character, en vijand, wel een kreet laten.
Visueel gezien valt het erg hard op dat dit een port is van een 3DS game. Tijdens de cutscenes zie je het niet, deze zien er prachtig uit, maar tijdens het spelen merk je dat alle characters er vrij onscherp uitzien rond de randen. Dit heeft er natuurlijk mee te maken dat we van een klein scherm komen en het nu op een grote TV kunnen weergeven. In handheld mode valt het uiteraard ook wat beter mee, maar ook daar is het nog vrij zichtbaar. Ik moet wel zeggen dat dit mij niet zo fel stoorde, het heeft op zich wel ergens zijn charme.
A princess and her blade
Elk level heeft zowat dezelfde structuur, enkele vijanden verslaan en dan meestal een sterkere variant verslaan die de baas van het level is. Af en toe wisselt het af en moet je iemand beschermen, of is het een all-out gevecht met een speciale baas. Op zich zijn de gevechten initieel niet zo heel moeilijk, maar ze kunnen best pittig worden naarmate je verder geraakt in het spel. De gevechten hebben wat weg van games zoals Streets of Rage, waarin je van links naar rechts voornamelijk beweegt om de vijanden een lesje te leren. Je kan ook van boven naar beneden, maar dat werkt net ietsje anders in deze game. Er zijn namelijk 3 banen waarop je kan zitten: boven, midden, beneden. Het enige tactische nut hiervan is dat je kan wisselen van baan wanneer je omsingeld bent door vijanden, deze volgen je telkens naar de baan waar je momenteel op zit.
Je hebt verschillende manieren van aanvallen, waaronder uiteraard combo’s met snelle aanvallen die wat minder schade doen, langzamere aanvallen die meer schade doen en dan zijn er nog specials die je kan gebruiken. Deze hebben een ketting effect, als je een vijand ermee raakt zal deze rood kleuren, en dan zal de rest ook geraakt worden die in contact komen met de rood gekleurde vijand(en), jijzelf inclusief! Overigens, als je de langzame aanval doet, dan target je de vijand die je geraakt hebt. Een vijand die je target zal veel meer schade nemen dan andere vijanden.
Elk personage heeft ook enkele “Bursts” die ze kunnen gebruiken. Wanneer je deze gebruikt zullen omringende vijanden stunned worden, en ga je ook meer schade kunnen doen. Combineer dit met het targetten van een vijand voor meer schade. Je zal ook opmerken dat als je een vijand target, je zijn levensbalk beneden ziet staan. Deze krijgt een rode kleur naarmate je meerdere combo’s succesvol weet te landen, en als het balkje helemaal rood kleurt ga je maximale schade doen en krijg je een vijand in een paar klappen neer.
Wat wel heel cool is, is dat je na elk level nieuwe characters unlocked, en je krijg ook na elk level nieuwe equipment. De nieuwe characters zijn helaas wel gebonden aan bepaalde modi, maar van elke vijand is er dus een playable character. Om kort over de equipment te gaan, deze doen niet super veel, maar kunnen je net dat beetje extra geven voor de moeilijkere gevechten. Elk stuk equipment heeft een bepaald effect, zoals meer HP geven, of ervoor zorgen dat je meer schade doet. Maar helaas merk je weinig van de effecten van je equipment tijdens de gevechten. Hetgeen het meeste effect heeft, is het stijgen in level, je krijgt na elk gevecht experience points waarmee je stijg in level en je stats automatisch omhoog gaan.
We komen nog even terug op de verschillende modi die deze game heeft. Naast de Campaign heb je nog de Free Play mode, Battle Quests en ten slotte de tutorials. Deze laatste is zeker niet slecht om mee te starten om de basis onder de knie te krijgen. Free Play mode is gewoon de Campaign mode, maar hier ben je niet gelimiteerd in je keuze van character en kan je eender welke character selecteren. Hetzelfde geld ook voor de Battle Quests, maar hier moet je gewoon bepaalde doelen behalen. Buiten extra experience en uitrusting valt er niet echt iets te rapen in deze andere modi. Wat wel leuk is, is dat je lekker co-op kunt spelen, lokaal of via het internet.
What makes Ex, Ex?
Maar goed, zoals vermeld is het dus een port. De titel heeft echter een extra stukje er bij gekregen, namelijk “Ex”, maar is er dan iets dat de game anders doet dan op de 3DS? Buiten het weglaten van de Japanse voice acting, is er gezorgd dat de game op 60fps draait in plaats van 30fps. Ze hebben couch co-op toegevoegd en ervoor gezorgd dat je stats automatisch toegekend worden bij het stijgen in level. Als laatste hebben ze ook nog gezorgd dat de AI beter gebalanceerd is en heel je party krijgt XP na een level, waardoor je minder moet grinden als je graag met andere characters wil spelen.
Conclusie
Voor een port van een vrij obscure 3DS titel, is dit wel een geslaagde port. Hoewel de game wat repetitief kan aanvoelen, is het zeker wel een aangename beat-em-up waar je best een paar levels van speelt tussendoor. Dat het naar voor gebracht wordt als een action RPG is misschien een klein beetje misleidend, want heel erg veel doen de statistieken en het RPG deel niet voor het spel. Maar desondanks is het zeker wel een game die je eens moet checken als je te vinden bent voor dit genre van games.