Borderlands is, zoals velen van jullie wel weten, een videogameserie die werd ontwikkeld door Gearbox, 2K en Telltale. Met drie mainline games en enkele spin-offs kan je je wel inbeelden dat er een rijke schat aan lore en kleurrijke personages te vinden is. Een ideale bron om een film rond te maken, toch? Toch? Als je andere recensies al hebt zien passeren, of Rotten Tomatoes hebt gechecked, dan weet je al dat het niet bepaald een succes was. Maar is het echt zo slecht en duwen we de film weg bij de andere gefaalde videogame film adaptaties, of hebben wij een totaal andere film gezien dan de rest? Wij gingen de film zelf gewoon kijken, en delen graag onze bevinding met jullie.
Pandora’s box
Het verhaal van de Borderlands film volgt een “omdat het moet” team van verschillende typetjes die op missie zijn om een meisje te zoeken die de sleutel is naar ongekende krachten. De film volgt voornamelijk de kurkdroge en sarcastische bounty hunter Lilith, vertolkt door Cate Blanchett, en geeft een rudimentaire introductie in de wereld en lore van Borderlands, maar brengt de interplanetaire wereldopbouw op een vrij teleurstellende en lineaire manier. Misschien was dat wel de grootste uitdaging, om een open wereld met tal van questlines en interessante personages, omgevingen, dialogen en meer om te zetten naar een film van 100 minuten. Hoe dan ook gooien ze het doorkruisen van alle interessante gebieden en meer grotendeels overboord, alhoewel we hier en daar wel bekende locaties zoals Caustic Caverns zien en meerijden met Marcus (Benjamin Byron Davis) zijn Vault Hunter bus.
Maar om dus terug te komen op de simpele lineaire missie van de film: Lilith wordt ingehuurd door de eigenaar van wapenfabrikant Atlas (Edgar Ramírez) om zijn dochter op Pandora te vinden. Die dochter blijkt niemand minder te zijn dan de fragiele demolitie-expert “Tiny” Tina (Ariana Greenblatt) te zijn. Om toch te proberen niet te lineair te zijn, verandert Lilith’s doel al snel van het redden van Tina van de voormalige huursoldaat Roland (Kevin Hart) en Psycho Krieg (Florian Munteanu) naar het geheim van de Eridian Vault te achterhalen. Want Tina zou wel eens een van de drie benodigde sleutels kunnen zijn om deze te openen.
Roth’s film mengt plotpunten die de Borderlands-tijdlijn overspannen, maar de ervaring is betreurenswaardig simplistisch. Zonder veel moeite, overtuigingskracht of opbouw van de personages voegen Lilith, Tina, Roland, Krieg en Claptrap (Jack Black) een team die hier en daar zich door enkele actievolle gevechten en achtervolgingen moeten worstelen. Buiten de vijandige Crimson Lance-soldaten onder leiding van Commandant Knoxx (Janina Gavankar), een bende Pyschos en een gigantische Thresher die gemakkelijk iemand in één hap kan inslikken, lijken er niet heel veel gevaren te zijn op Pandora, terwijl de games uiteraard heel wat meer gevaren op je pad gooien. En elke uitdaging waarmee ze worden geconfronteerd, gaat voorbij zonder veel moeite van het team en is voorbij alvorens je het doorhebt.
Ariana Greenblatt as Tiny Tina and Jamie Lee Curtis as Tannis in Borderlands. Photo Credit: Courtesy of Lionsgate
Show, don’t tell
Als er iets is wat vrij vervelend is en het intellect van de kijker bespot, dan is het wel je scènes zodanig opstellen dat je helder toont wat de bedoeling is, zonder daar woorden aan vuil te maken, om er niet veel later toch even letterlijk de nadruk op te leggen en het te benoemen. Zo is er een scène waar Lilith toevallig een cruciaal artefact vindt door slechts één lade te openen, wat later in de film uitgelegd wordt, maar het was op dat moment al voelbaar en hoefde niet nog eens exact uitgelegd te worden. Hetzelfde in een scène waar iemand schijnbaar een heroïsche dood krijgt offscreen, maar als kijker weet je gewoon dat de persoon het wel zal redden, om dan even na de scène al een misplaatste grap te krijgen en te zien dat de persoon het dus effectief overleefd heeft. Gooi dit bij de kritiek van eerder op de gemakkelijke uitdagingen die het team zonder kleerscheuren, en zonder dat hun haren ook maar iets er van in de war liggen, doorkomt en het voelt alsof je iemand zijn gameplay op God Mode bekijkt. Zonder enige vorm van dreiging, verlies of echte inzet voel je gewoon amper een connectie met de personages en voelt alles vrij oppervlakkig aan.
Kevin Hart as Roland and Florian Munteanu as Krieg in Borderlands. Photo Credit: Courtesy of Lionsgate
We have Guardians of the Galaxy at home
Het laatste waar ik nog even op wil inzoomen zijn de grappen, of de poging tot althans. Jack Black zijn vertolking van Claptrap vond ik initieel niet slecht, ik zie en hoor Jack Black graag op het grote scherm (zoals in de Super Mario Bros Movie waar hij Bowser speelde), maar de grappen die hij en andere personages maakten, konden vaak zelfs geen glimlach op mijn gezicht krijgen. Een ander space adventure film die dat echter wel kon bij mij, en tevens ook een van mijn favoriete films, is Guardians of the Galaxy.
Borderlands. Photo Credit: Courtesy of Lionsgate
Conclusie
Als we kijken naar de Griekse mythologie, dan leerden we al dat “De doos van Pandora” best dicht gelaten werd. Wat betreft de film hadden ze best Pandora en Borderlands ook gewoon met rust gelaten, want het enige beetje hoop uit de Griekse Pandora’s doos die hier te vinden is, is dat de film er nog net mee door kan om te kijken als je even je gedachten op nul wil zetten en af en toe wat actie wil zien op je scherm. De casting voor de personages had absoluut beter gekund, en dat is niet de schuld van de acteurs en actrices die normaal gezien stuk voor stuk prachtprestaties weten neer te zetten. Het enige wat mij wat kon entertainen waren de omgevingen, de actie (als ik mij los kon trekken van de ergernis van de schijnbare God Mode die aanstond) en bepaalde momenten in de eerste helft van de film. Is het een film die fans van de Borderlands reeks gezien moeten hebben? Nee, daarvoor is er te weinig naar de bestaande lore gekeken en hebben ze er amper gebruik van gemaakt. Is het dan een film die aan te raden is aan filmliefhebbers in het algemeen? Afhankelijk van wat je zoekt, zou ik zeggen. Maar als je een diepgaande film verwacht met uitgewerkte personages die je emotioneel weten te raken, een interessant plot dat niet al van mijlenver zichzelf verraadt en momenten die je op het puntje van stoel krijgen dan ga ik je moeten teleurstellen.
Cate Blanchett as Lilith, Ariana Greenblatt as Tiny Tina, Florian Munteanu as Krieg, and Kevin Hart as Roland in Borderlands. Photo Credit: Courtesy of Lionsgate
