Nog steeds zien we om de zoveel tijd enkele klassieke games opnieuw verschijnen als een HD remake of remaster. Ondertussen heeft ook Bandai Namco, en terecht, ondervonden dat er een gouden markt is in het remasteren van oude games en om in te spelen op de nostalgie van spelers. Eerder dit jaar coverde ik al Tales of Symphonia en keek ik enorm uit naar de Baten Kaitos remasters vanaf de eerste screens getoond werden. Maar is nostalgie voldoende om ook nu nog te kunnen genieten van deze Gamecube exclusieve titels?
The almost perfectly ported duo
Op de cartridge, disc of download zijn de twee games in de Baten Kaitos reeks verzameld. Dat wil zeggen dat we niet alleen Baten Kaitos: Eternal Wings and the Lost Ocean opnieuw speelbaar hebben, maar voor de allereerste keer ook de prequel Baten Kaitos: Origin in Europa kunnen spelen (zonder modding, bootloaders of dergelijke op je PAL Gamecube) én dit dan ook nog eens in een opgepoetste HD-versie. Er werd ook aandacht besteed aan quality-of-life improvements zoals een goede HD remaster dit beaamt. Ik moet wel toegeven dat ik hier pas vrij laat achter gekomen was, want ik had eigenlijk op geen enkele moment de game op pauze proberen te zetten. In het pauzemenu (niet het campingmenu waarin je alle acties doet) krijg je de mogelijkheid om het spel te versnellen op bepaalde vlakken, auto-battle aanzetten, een optie kiezen waarmee vijanden onmiddellijk sterven in het begin van een gevecht, encounters uitschakelen en meer. De meest interessante setting was het versnellen van de actie op het gewone veld in de eerste game, want Kalas wandelt trager dan een slak.
Het enige ietwat vreemde is dat de Engelse voice acting weg gelaten werd. Toegegeven, het was niet de beste uitvoering, maar het is wel een onderdeel van mijn nostalgie met de game. Gelukkig zit de Japanse voice acting wel gewoon in de game en is deze van zeer goede kwaliteit. De interface is trouwens ook erg clean en zeer intuïtief opgebouwd. Je voelt dat er voldoende aandacht gestoken werd in het verbeteren hier van zodat de game modern aan voelt en mee is met zijn tijd. Maar goed, laten we eens even beide games even apart onder de loep nemen.
Baten Kaitos: Eternal Wings and the Lost Ocean
Eternal Wings and the Lost Ocean is in mijn ogen altijd een ondergewaardeerde RPG geweest. Ik hoorde, maar zelden mensen praten over deze game, en op een van mijn vrienden na, heb ik destijds niemand gekend die de game zelfs maar in zijn bezit had. Het verhaal volgt Kalas, een spiriter die kan communiceren met een spirit guardian, die wij als speler invullen, die hem bijstaat in kracht en wijsheid. Helaas is hij, en toevallig ook jij als speler, zijn geheugen verloren. Een ding weet hij wel nog, en dat is dat hij wraak wil nemen op het keizerrijk. Op zijn tocht leert hij meer over zijn verleden en over een oeroude God die ontwaakt werd en nu dreigt de wereld te vernietigen. Het is een uniek en erg interessant verhaal met een van de betere plottwists die ik in lange tijd had gezien, althans toch zeker in die tijd.
Naast een ijzersterk verhaal zit er ook een vrij uniek battle systeem in dit spel. Elk gevecht is een strategisch kaartspel en vereist de nodige aandacht, waardoor gevechten niet zomaar in de (soms wel saaie) standaard turn-based combat vervalt waar je op den duur gewoon blijft drukken op “attack”. Bijna alles in deze wereld draait trouwens rond deze kaarten, die als Magnus gekend zijn, en jouw wapenuitrusting is ook een onderdeel van deze kaarten. Je stelt een deck samen, in het begin is dit een vrij compact deck, maar naarmate je vordert in de game kan je grotere decks bouwen, die bestaat uit aanvals- en verdedigingskaarten, in de vorm van verschillende soorten wapens en armor die je normaal zou equipen, maar ook uit voorwerpen zoals potions en magische spreuken. Wanneer jij een vijand aanvalt, gebruik jij dus wapen- en magiekaarten en wanneer de vijand aanvalt gebruik jij defensieve kaarten. Het is dus heel belangrijk dat je je deck goed onderhoudt en regelmatig up-to-date brengt met sterkere versies. Elk personage heeft zijn of haar eigen deck en type kaarten die ze kunnen gebruiken. Tenslotte moet je ook rekening houden met elemental attacks, want zo is water sterker dan vuur en zo voorts. Het is allemaal diepgaander en complexer dan ik hier uitgelegd zou krijgen, maar het systeem bevat zeer nauwkeurige uitleg en tutorials om je hierin bij te staan.
Ook buiten de combat maakt Baten Kaitos heel veel gebruik van kaarten, dit dankzij blanco kaarten waarmee je key items kan capturen die je kan gebruiken om puzzels op te lossen in dungeons, side-quests op te lossen of shortcuts te ontdekken. Wat ik persoonlijk een zeer toffe feature vind, is dat kaarten ook kunnen veranderen na een bepaalde tijd, waardoor puzzels nog een stuk interessanter worden. Zo is er op een moment iemand die kaas nodig heeft voor een gerecht, maar je kan dus melk in een kaart stoppen, wachten tot het yoghurt wordt en dan nog even wachten tot het kaas wordt. Hetzelfde geldt ook voor kaarten in je deck. Zo is er een bamboe scheut die je kan gebruiken als healing item, maar na een tijdje een wapen wordt, omdat het in een bamboe stok veranderd is. Hetzelfde ook met andere healing items zoals bananen die eerst groen zijn en schade toedienen in een gevecht, daarna je healen als het rijpe bananen zijn en weer schade veroorzaken als het overrijpe bananen zijn. Fantastisch toch, zo een levend deck kaarten! En dan heb ik het nog niet gehad over de langere side-quests zoals sterrenbeelden verzamelen en een familie stamboom vullen door iedereen te vinden en hun side-quests te vervullen.
Baten Kaitos Origins
De prequel is bijna even meesterlijk als Eternal Wings and the Lost Ocean. Omdat het een prequel is, speelt het zich dus heel wat jaren eerder af met zijn eigen cast en verhaal. Toch is het beter om eerst Eternal Wings and the Lost Ocean te spelen zodat heel wat concepten en verwijzingen veel duidelijker zijn. Zo zal je bijvoorbeeld de jonge versie van personages tegenkomen waardoor je een leuk “aha!” moment krijgt. De prequel doet echter wel heel wat zaken anders dan de vorige game, vooral op gebied van de battle mechanics. Het verhaal is ook best interessant, hoewel iets meer cliché met een groot “magie versus machines” plot waarvan je ook veel twists al van ver ziet aankomen.
Ditmaal zijn de gevechten iets anders opgebouwd. Allereerst delen al je personages hetzelfde deck kaarten, waardoor je dit heel wat anders moet gaan opbouwen. Wel zijn alle aanvallen nog steeds voorgesteld door wapenkaarten, en ook hier heeft elk personage zijn eigen type wapens en uitrusting. Je moet dus een goede balans zoeken in welke, en hoeveel, wapens en armor je per personage er in steekt. Er zijn ook algemene wapen kaarten die iedereen kan gebruiken. Elke kaart heeft een nummer rechts onderaan, en je kan combo’s maken door oplopend van 0 tot 4 te gaan. Verder zijn de blanco kaarten ook terug om buiten de combat te gebruiken in puzzels en dergelijke en is het verouderen van kaarten gelukkig nog steeds een ding.
Baten Kaitos Origins is best een heel ander beestje dan de vorige game, maar nog steeds een zeer goede ervaring die meer focus op het verhaal en de drie main characters legt. Het gebruik van 1 deck voor de hele party en de andere manier van vechten met de kaarten is initieel een vreemde aanpassing, maar went vrij snel en het is een aangename verandering waardoor de twee games niet te hard op elkaar lijken. Tenslotte is het ook fijn om bekende locaties opnieuw te zien in een andere context.
Conclusie
Baten Kaitos I & II HD Remaster is een JRPG-collectie die elke fan van het genre absoluut gespeeld moet hebben. De volgorde kan je zelf kiezen, maar ik raad toch aan om eerst Eternal Wings and the Lost Ocean te spelen en dan Origins, al is het maar om de toffe referenties te vatten. Anderzijds is het vechtsysteem van Eternal Wings and the Lost Ocean een stuk complexer en is het moeilijker om hiernaartoe te werken als je eerst de combat van Origins gewoon bent geraakt. Hoe dan ook zijn het twee uitstekende games met een interessant verhaal en unieke gameplay mechanics.
