Ik was ongeveer 14 jaar oud toen ik mijn eerste “topcomputer” in huis had. Spellen zoals Dungeon keeper, Populous: the beginning, Diablo, Ceasar III hielden mij aan het beeld gekluisterd. En dan. Dan werd mijn wereld compleet op zijn kop gezet.
Back to the old days
Net zoals in mijn vorige review zijn ook de twee Baldur’s Gate games iconisch in het genre te noemen. Geen enkel andere computergame heeft voor, of sinds, deze titels de regels, omgevingen en speelstijl van Advanced Dungeons & Dragons zo gedefinieerd. Een feit dat zowel het sterkste als het exacte element is waardoor spelers zich ofwel geneigd voelen om dit te spelen ofwel om dit links te laten liggen. You love it or you hate it.
Het trage element zorgt er immers voor dat zelfs de hedendaagse speler twee keer zal nadenken alvorens zich op deze franchise te storten. Wat ik mij ook herinner van de goeie oude dagen is dat ook deze games behoorlijk moeilijk uit de hoek kunnen komen. Zullen we dan maar?
Baldur’s Gate
Oorspronkelijk uitgebracht in 1998 door ontwikkelaar Bioware, kan de eerste Baldur’s Gate worden omschreven als een instapklaar D&D avontuur. Spelers wagen zich langs de Sword Coast, de westelijke oever van Faerûn, op zoek naar de oorzaak van een regio-breed ijzertekort en de reden te ontdekken waarom ze eigenlijk uit hun huis zijn verjaagd. Oh, en je mag de moord oplossen van je adoptie-vader. Natuurlijk kom je ook in deze game metgezellen tegen die elk hun eigen vaardigheden in de strijd kunnen werpen. Huur een dief in en je kunt ze gebruiken om sloten te breken, waardoor je in kamers of schatkisten komt waar je anders misschien niet in terecht komt. Echter, als je teveel tegen het moraal van je andere karakters in gaat kun je ze zodanig van streek maken dat ze gewoon je gezelschap verlaten.
En ook hier weer is het wat aanpassen naargelang de graphics en de zoektocht naar de juiste manier om dit te spelen. Navigeren op de kaart kan wat omslachtig lijken, sommige npc’s kunnen wat hetzelfde lijken en oja, er zijn geen waypoints. Zoek het maar uit, we spelen een spel vanavond! Edoch, als je je tijd neemt om alles te onderzoeken… Met de vele missies, personages, vijanden en bijhorende beloningen die in elk hoekje of gaatje te vinden kunnen zijn.
Baldur’s Gate 2
Natuurlijk kun je ook in deze games pauzeren om je stappenplan te tweaken en te perfectioneren. Zie je de vijand niet dadelijk? Probeer een spreuk om ze tevoorschijn te toveren. Zodra je je aanvallen hebt uitgevoerd, kun je het spel opnieuw pauzeren om zo stap voor stap je door elke hachelijke situatie heen te wurmen. Van mythische beesten tot dronken dorpsidioten, het aanbod aan vijanden is soms overweldigend. Zwaar en meedogenloos bovendien.
De uitgebreide moeilijkheidsopties kunnen de sleutel zijn hoeveel je van het spel zal genieten. Ook hier weer gaat het van hondsmoeilijk tot “verhaalmodus” waar je niet kunt doodgaan, de vuistslagen kunt blijven incasseren en dus genieten van het verhaal zonder je zorgen te maken over tactiek.
Baldur’s Gate II investeert in dezelfde vergelijkbare hoeveelheid inhoud als deel 1 en vloeit qua wereldsetting nadeloos over in elkaar. Ook de uitbreidingen zijn hier aanwezig. The Siege of Dragonspear is ietwat korter en The Black Pits I en II zijn eigenlijk vechtarena modi maar met Throne of Baal sluit deze game perfect af. Tot Baldur’s Gate III uit komt tenminste.
Rolling on a console
Komend van de PC kan je wel denken dat het gebrek aan een muis en toetsenbord een minpunt zou kunnen zijn. En soms is dat ook wel, zeker met de selection tool als er meerdere objecten zijn waar je mee kan interageren die in dezelfde richting staan of liggen als waar je character naartoe kijkt. Maar eigenlijk voelt het toch verrassend fijn en vlot aan om met een controller te spelen in deze games.
Conclusie
Ik zou nog uren en uren kunnen doorgaan over deze game maar ik heb het bewust kort gehouden. Deze dubbelpack bevat immens veel content voor je geld en bevat daarnaast honderden aan gameplay en avonturen die je kunt beleven. Nogmaals, deze games zijn een kleine 20 jaar oud dus grafisch ziet het er niet spik en span uit maar dat maakt de rest wel goed. Daarnaast snap ik wel dat de puristen en fans van het genre hier likkebaardend naar zaten uit te kijken. En ik? Ik probeer mijn game uit pauze te zetten en hopelijk overleef ik mijn volgend gevecht.
