Voor elke student in het land is de zomervakantie ongetwijfeld al lang bezig. Hoe je deze vult laat ik volledig ter zijde maar als alles goed is verlopen ben je je nu 2 maanden niets aan het aantrekken van punten, prestaties, leerkrachten, school en alles wat erbij hoort. Wat zouden we dus zeggen van een spel dat draait rond een school en prestaties ervoor neerzetten. Deadlines, taken, vorderingen, de hele rimram. Verwacht je al een horror game? Wel, je hebt het mis want ik hou nu mijn spreekbeurt over de nieuwste Atelier game. Eens zien of ik een eindexamen haal in deze game.
Atelier Marie
Atelier games zijn al erg gekend onder de gamers hoewel deze games ooit met moeite buiten Japan werden uitgebracht. Deze remake is dus weer zo’n game waar je het bestaan waarschijnlijk niet van af kende waardoor een remake je niet bepaald zal overvallen met nostalgie. Desalniettemin is het een Atelier game in hart en nieren. Het wordt daarbij zo stilaan moeilijk om de algemene factor van Atelier games samen te vatten in enkele woorden. Natuurlijk moet er altijd Alchemie aan te pas komen maar voor de rest verschillen de games enorm van elkaar. De reeks schommelt en wisselt tussen stijlen, gameplayelementen, focus en werelden alsof er geen einde aan kan komen.
In de Atelier Marie game volgen we de scholier genaamd Marie. Deze volgt de prestigieuze alchemieopleiding maar blijkt alles behalve een goede student te zijn. Sterker nog, het is overduidelijk dat ze de slechtste student aller tijde in de school blijkt te zijn. Om haar opleiding te redden krijgt ze een uitzonderlijke aanbieding van het schoolhoofd. Marie krijgt een eigen Atelier in de stad en alle vrijheid die ze maar kan indenken maar vanaf nu moet ze zichzelf Alchemie aanleren in de komende 5 jaren. Tegen die tijd moet ze iets maken dat ‘truly excellent’ is. Wat dit juist zal zijn is volledig aan haar, maar het moet tegen dan af zijn of ze faalt voor haar opleiding en verliest daarmee alle kans om ooit nog succesvol Alchemie te beoefenen. Uiteraard is dit volledig pedagogisch verantwoord en begint Marie met relaties op te bouwen in de stad, omgevingen te verkennen, ingrediënten te verzamelen en non-stop te experimenteren met alchemie in haar atelier.
Look into the future
Deze atelier game is er weer eentje met een kalender waar je al snel elke dag van voorbij zal zien slinken. Elke actie, of bijna elke, die je onderneemt kost tijd waardoor je 5 jaren snel voorbij kunnen zijn voor roekeloze en chaotische spelers. Er zijn enorm veel momenten waar je deze dagen en tijd zal moeten benutten zoals het reizen tussen locaties, het uitvoeren van alchemie en het oogsten van ingrediënten. Hierdoor zie je de dagen van je kalender smelten als sneeuw voor de zon aangezien je door het selecteren van een nieuwe locatie al gemakkelijk enkele dagen kwijt zal zijn door het simpelweg verplaatsen, om daar bij elke interactie met een ingredient voor Alchemie telkens opnieuw een dag kwijt te raken. Onthou dat je dan nog terug moet naar je Atelier om te beginnen brouwen en opnieuw enkele dagen kwijt te zijn aan het uitvoeren van je bereiding. Daarbij zal je erg regelmatig terugvallen op het verzoekbord in de taverne waar NPC’s uit je omgeving verzoeken zullen plaatsen zoals het verzamelen van ingrediënten of het maken van bepaalde items via Alchemie. Ook hier staan telkens deadlines vermeld die je moet respecteren. Je zal dus al kunnen inschatten dat deze deadlines, zeker op een moment van onoplettendheid, je al snel voorbij zullen gaan. Voor wie het nog niet door had: Time management is een heel grote must in deze game.
Een leuke feit in deze game vond ik het overzicht van potentiële gesprekken en interacties die je kan hebben met je omgeving. Deze zijn voorzien van een richtlijn waar of wanneer je deze kan/zal hebben en wat je ervoor in de plaats kan krijgen. Hierdoor sta je dat beetje meer paraat naar je omgeving toe en ga je een extra rondgang en gesprek niet uit de weg. Hier staat tegenover dat je eigenlijk weinig ‘moet’ doen maar eerder best gevarieerd veel ‘kan’ doen. Hierdoor vul je je tijd, arsenaal en party in zoals je zelf wilt. Voor wie dit te chaotisch en vaag is kan je gelukkig terugvallen op bepaalde doelen die je worden opgelegd door het schoolhoofd die je zal vragen om bepaalde plaatsen te bezoeken of nieuwe items te ontwikkelen. Deze opdrachten gecombineerd met je quests en taken uit de taverne zorgen dat je een gevulde agenda kan ontwikkelen. Gelukkig blijkt de game een erg vergevingsgezinde titel te zijn en blijft alles erg aangenaam om uit te voeren. Als een taak of quest je niet op tijd lukt loop je hoogstens wat reputatie mis waar je, als je dit compenseert met een andere quest, niet echt het gevoel van krijgt om veel te missen.
Combat is nooit een prioriteit
Gevechten, levels en skills zijn nooit een middelpunt in een Atelier game. Ook nu is dat weer het geval hoewel er ook hier wat meer strategie in is verwerkt dan in andere titels uit de reeks. Marie is zelf matig geschikt om zichzelf te verdedigen maar al snel blijkt ze niet voldoende te zijn om de echte gevaren van de wereld te trotseren. Hiervoor schakelt ze dus de hulp in van huurbare personages uit de stad. Deze vragen een soort loon voor hun bijdrage aan gevechten waardoor je ook op financieel vlak goed moet uitkijken dat je niet meer afbijt dan je kan verteren. De gevechten vinden uiteraard plaats tussen jouw team, met Marie en maximaal 2 andere personages in een turn based battle system dat we wel kennen uit veel andere games. Elk personage neemt deel aan de gevechten in een volgorde die is gelinkt aan zijn persoonlijke snelheid terwijl je kan kiezen om hem op de voorste of achterste rij te zetten in je party.
Nogmaals: de gevechten zijn niet het middelpunt van deze game en vormen met andere woorden niet gek veel uitdaging of spanning. Ze dienen vooral om het verzamelen van ingrediënten en verkennen van omgevingen te breken voordat ze een sleur worden. Deze gevechten verlopen daarbij eens zo vlot als je begint te vertrouwen op de auto-battle en de versnelde gevechten. Uiteraard is dit enorm aangenaam voor de standaard en low-level battles uit te voeren.
Get cooking
We hebben ondertussen al best ingewikkelde procedures leren kennen voor Alchemie. Gaande van puzzels die je moest maken van ingrediënten en kwaliteitsverschillen tussen gelijkaardige items tot recepten moeten samenstellen en meer. Deze game gunt je echter een best makkelijke en simplistische versie van Alchemie. Het enige wat je in deze game moet doen is de ingrediënten bezitten, het recept kiezen en kijken hoe het wordt klaargemaakt. Een beetje een afknapper als je ziet van hoe ver en gevarieerd de aanpakken en methodes ondertussen zijn geworden in de andere games van de reeks. Uiteraard is het daarom nog niet vanzelfsprekend dat je altijd kan maken wat je wilt. Ingrediënten moet je nog steeds verzamelen en bewust gebruiken voor de juiste recepten om zo te komen tot het resultaat dat je voor ogen hebt. Een vergissing is snel gebeurt en de tijd die je nodig hebt om opnieuw ingrediënten te verzamelen kan je al snel kostbare in-game dagen kosten die je planning overhoop gooit.
Conclusie
Qua gameplay, verhaal, combat en alchemiesysteem schiet deze game misschien niet boven recentere Atelier games uit, maar de combinatie van alles valt gewoon in zijn plooit voor deze remake. Wie het ziet zitten om een oude telg uit de Atelier reeks een moderne kans te geven zal zeker vinden wat hij zoekt in deze titel. Met deze titel slagen ze er bij Koei Tecmo maar weeral in om ons geboeid en geamuseerd te houden met een Atelier game. Benieuwd wie voor zijn examen Alchemie zal slagen.
