Het is alweer een hele tijd geleden dat ik nog een RTS-game heb gespeeld. Als ik het me goed herinner was de laatste ofwel Age of Empires III: Definitive Edition, of mogelijks de Definitive Edition van de tweede game. Hoe dan ook, ik kon deze kans niet laten liggen om de nieuwste telg na zo lang wachten ook onmiddellijk te spelen. Of deze even sterk staat als zijn voorgangers, dat kan je hier samen met mij ontdekken.
History lesson
Games zoals Age of Empires IV zijn voornamelijk gemaakt om online te spelen met vrienden of vreemden, het maakt allemaal niet uit. Echter is dat aspect net wat minder weggelegd voor mij, wat niet wegneemt dat ik af en toe wel eens kan genieten van een online potje. Maar als ik kan kiezen, dan kies ik al sneller eens voor een goede single player ervaring. Gelukkig voorziet AoE IV hierin, en hoe! Maar laten we eerst even een stapje terugnemen en praten over hoe goed het spel er uit ziet. De omgevingen, gebouwen en units zien er allemaal stuk voor stuk strak en kleurrijk uit. In de campaign krijg je voor en na elk level een filmpje te zien, en het is daar dat het spel mij aangenaam wist te verrassen.
Elk fragment voelt wat aan als een stukje dat zo op National Geographic of een soortgelijk kanaal zou kunnen komen. De campaign begint met de Slag bij Hastings, een oorlog die in 1066 uitgevochten werd tussen de Angelsaksische koning Harold II en een Normandisch-Frans leger onder leiding van een zekere Willem I die tevens de aanvoerder van jouw eerste troepen is. In de tussenstukken laten ze beelden zien van onder andere Engeland en plaatsen in Frankrijk waar de slagvelden hebben plaatsgevonden die jij opnieuw beleeft. Deze beelden zijn echte beelden, bewerkt om zo de legers en hun gevechten te projecteren in deze landschappen. Wat het documentaire gevoel helemaal afmaakt voor mij, is de rustige voice acting die perfect past bij dit type filmpjes.
Verder hebben we nog 3 andere campaigns waar we vooral focussen op de “Hundred Years War”, het Mongoolse keizerrijk en de “Rise of Moscow”. Met een goeie 35 missies ben je gemakkelijk een 30-tal uren zoet, afhankelijk van je moeilijkheidsgraad en eigen kunnen natuurlijk. Deze verhalende modus begeleidt je stap voor stap ook in de gameplay op een perfect tempo waardoor je nooit het gevoel krijgt lang te moeten wachten op je volgende instructies of episch gevecht.
Shhh haaaa
Daarnaast is het geluid ook fantastisch, en dan doel ik voornamelijk op de geluidseffecten. Van het selecteren van units tot omgekapte bomen die je hoort vallen, of een muur die verwoest wordt waarna troepen de longen uit hun lijf schreeuwen terwijl ze dapper op de vijand afstormen. Dit alles klinkt ook heel natuurlijk en realistisch. Wat betreft de zinnetjes die je bevolking uitspreken gaan ze hier ook een stapje verder, want naarmate je vordert in de tijdperken gaat hun spraak ook veranderen en moderner klinken. Mij viel dit persoonlijk het hardst op bij het Engels sprekende volk, maar ik vermoed dat de andere volken datzelfde niveau van detail ook hebben meegekregen. Het is ook vrij tof om te merken, zeker met een deftige headset of een goede speaker setup, dat geluid zich aanpast naargelang hoever je van bepaalde troepen of dorpen af bent. Ook bij het in of uitzoomen verandert je geluid dynamisch mee.
Advance to the next stage
Wat gameplay betreft is er niet zo gek veel veranderd tegenover de vorige games. Je bouwt nog steeds je stad uit door werkers grondstoffen te laten verzamelen en creëert een leger om je vijanden mee te overwinnen, dit alles terwijl je door enkele tijdperken loopt zoals de “Dark Age” of “Castle Age”. Deze game sluit trouwens vooral aan bij dezelfde mechanics van AoE II, mogelijks omdat niet alle vernieuwingen en toevoegingen van AoE III bij iedereen in de smaak viel. Toch zijn er ook wel wat nieuwe elementen toegevoegd zoals het plaatsen van landmarks om naar het volgend tijdperk te gaan, sacred sites die je kan veroveren, schapen die je Scouts volgen en zo zijn er nog wel enkele kleine toevoegingen. Ik had ook wel de indruk dat de AI eveneens een kleine upgrade heeft gekregen. Ditmaal sloegen ze op de vlucht als ze dreigden een gevecht te verliezen, of vielen ze mij op verschillende plaatsen aan en waren ze soms wat onvoorspelbaar wat de uitdaging enkel groter maakte.
Om de gameplay even kort te kaderen voor de nieuwkomers: Je begint de meeste potjes met enkele dorpelingen, een Town Center en een scout, afhankelijk van de settings uiteraard. Met deze start units is het de bedoeling om resources op te bouwen zodat je meer units en gebouwen kan maken waardoor je weer extra mogelijkheden krijgt. Dankzij een nieuwe feature kan je gemakkelijker kleine wijken bouwen waar een deel werkers optimaal resources kunnen verzamelen, dankzij een windmolen waar voedsel naartoe gebracht kan worden of een kamp voor mijners waar goud en steen snel afgezet kan worden. Anders moeten de werkers helemaal terug naar de Town Center, wat dus een stuk trager werkt. Eenmaal je voldoende gebouwen en units hebt kan je een landmark kiezen om te bouwen. Meestal krijg je enkele keuzes waarvan elk zijn unieke passieve buffs heeft, zodat je dus naar het volgende tijdperk kan evolueren waardoor je weer meer opties ter beschikking krijgt om te bouwen maar ook naar troepen om te maken. Veel van deze gebouwen hebben ook research opties waarmee je gebouwen en troepen sterker kan maken, of het verzamelen van resources kan versnellen.
Skirmish
Eenmaal je de campaign, met zijn 35 missies, achter de kiezen en de basis goed onder knie hebt kan je je gaan wagen aan de online matches en Skirmish. Voor de Skirmish mode heb je keuze uit 17 verschillende mappen, elk met 8 verschillende ecosystemen die het uiterlijk van de map veranderen. Je zal snel merken dat er wel wat volken zijn om uit te kiezen wat best voor wat variatie in speelstijl zorgt, maar toch ontbreken er nog heel wat. Zeker als je de vergelijking zou maken met AoE II. Ik vermoed dat er nog wel volken en meer content via betaalde DLC of via de community zal verschijnen binnenkort om het spel een lang leven te verzekeren.
Voor gewone Skirmish matches zijn er drie verschillende condities mogelijk om te winnen. Je kan alle landmarks vernietigen van de tegenstander, alle sacred sites bezetten of een Wonder bouwen en deze verdedigen. Tijdens het opzetten van een match kan je deze condities tweaken zoals je zelf wil, net zoals een hoop andere settings om je sessies zo interessant en uitdagend mogelijk te maken. Er zijn ook een deel preset scenario’s te vinden indien je in het begin wat inspiratie wil opdoen.
Voor het multiplayer gedeelte kan ik weinig uit de doeken doen vrees ik, maar de menu’s zijn wel duidelijk en voor de hand liggend genoeg om er gemakkelijk door te navigeren. Je kan er voor kiezen om te zoeken naar een match tegen andere spelers of zelf een match opzetten zodat andere kunnen joinen. Voor de fanatiekelingen zijn er ook ranked matches maar daar ben ik niet aan toegekomen. Van de paar potjes die ik online heb gespeeld kan ik wel zeggen dat alles vlot verliep en ik geen issues had met het netwerk of andere gekkigheden.
Conclusie
Age of Empires IV is een schot in de roos, ze hebben er ook goed aan gedaan om weer de Middeleeuwen als uitgangspunt te nemen net zoals in AoE II. Er zijn in deze game dan misschien wel wat minder volken beschikbaar, maar dat mag de pret niet drukken. Zeker niet als we enkele erg interessante campaigns ter beschikking krijgen die eigenlijk meer weg hadden van een interactieve documentaire, wat zeker een pluspunt is in mijn boek! Het spel is overigens ook erg toegankelijk voor nieuwkomers van de reeks, mede door de goede flow van het aanleren van de mechanics in de campaigns maar ook dankzij een deel nieuwe features die het tempo hoog houden zonder spelers af te straffen omdat ze niet snel genoeg resources of andere zaken kunnen genereren tijdens een match.
Voor diegene die trouwens een Microsoft Game-Pass abonnement hebben, en als dat nog niet het geval is raad ik het zeker wel aan, kan je de game gratis spelen in je abonnement!
