Dragon Quest XI: Echoes of an Elusive Age is een klassieke turn-based RPG. Een game die doet denken aan de hoogtijden van dit genre. Dit is iets dat je helaas niet al te vaak meer ziet in deze moderne tijden. Verwacht zeker geen wereldschokkende vernieuwingen in deze game. En dat gegeven is trouwens een zeer positief iets, want Dragon Quest XI: Echoes of an Elusive Age is en blijft de typische klassieke Dragon Quest game waar fans al jaren van houden.
Het is ondertussen al twaalf jaar geleden dat er nog een Dragon Quest game is verschenen voor onze consoles. De laatste game, Dragon Quest VIII, stamt alweer af van de Playstation 2. We hebben ondertussen wel enkele handheld versies gekregen en hier en daar een spin-off, maar de honger naar een echt nieuw console deel is lang niet gestild geweest. Je zou denken dat deze tijd is gebruikt om nieuwe elementen en verbeteringen uit te dokteren voor deze reeks, maar dat is niet het geval. En maar goed ook trouwens! Zoals ik in de intro al vertelde is deze game een klassieke turn-based RPG. Het voelt meteen aan alsof je een game uit een ander tijdperk speelt, alsof je plots weer in de jaren 90 bent terechtgekomen. Toch zal het je meteen opvallen dat we hier met een moderne game te maken hebben. Want wat ziet deze game er toch prachtig uit! De game bevat de mooiste cell-shaded graphics die ik ooit heb mogen aanschouwen, echt een lust voor het oog!
Schattige slijmpjes
Net zoals de kleurrijke wereld zien ook de personages er geweldig uit! Alle personages zijn uit de hand van Akira Toriyama (manga-tekenaar, onder andere bekend van DragonBall Z) ontsproten. Zijn iconische tekenstijl past perfect bij deze wereld en draagt onmiddellijk bij tot de unieke sfeer van deze game. Dit geld niet enkel voor de personages, maar ook voor de talrijke schattig ogende monsters die je tijdens je avontuur zal moeten afslachten. Soms zou je zelfs medelijden krijgen met deze liefelijke wezentjes. Want zeg nu zelf, welke sadist maakt er nu met plezier een onschuldig ogend slijmpje af? Maar goed, het moet tenslotte gebeuren, daarom offer ik mij dan ook graag op zodat ik dit avontuur tot een goed einde kan brengen.
Dragon Quest XI bevat een vrij klassiek plot dat we al veel vaker hebben zien passeren in een game. Dit is echter geen nadeel, want het verhaal en het plot blijven gedurende de gehele game boeiend om te volgen. Het is eigenlijk zelfs niet echt het plot dat hier de show steelt maar wel de kleinere persoonlijkere verhalen van de beschikbare personages. Gaandeweg gedurende de game zal je steeds meer te weten komen over onze kleurrijke cast. Naast het overkoepelende verhaal (dat ik niet uitgebreid uit de doeken ga doen om de game niet te spoilen), bevat de game ook kleinere verhalende segmenten. telkens je een nieuw gebied of stad betreed zal er daar een eigen verhaal gaan plaatsvinden met situaties die jij moet zien te overwinnen om verder te raken.
Het hoofdpersonage is een naamloos iemand (althans in die zin dat jij deze hero een naam moet geven). Daarnaast is hij ook een stille protagonist zonder ook maar één enkele zin die hij zal uitspreken. De bedoeling is dan ook de game te beleven alsof jij onze nieuwe held bent. Gelukkig hebben alle neven personages veel persoonlijkheid. In tegenstelling tot de Japanse versie bevat deze release wel voice acting, en dit trouwens van een zeer hoog niveau. Alle stemmen en accenten passen perfect bij de personages, die hierdoor zeer geloofwaardig over komen. We gaan het nog even hebben over onze protagonist. Hij is een gewone boerenjongen die op zestienjarige leeftijd een “coming of age” trial moet doen, om te bewijzen dat hij nu een volwassen persoon is die zorgeloos en zonder hulp door het leven kan gaan. Het is ook hier dat hij ontdekt dat hij de Luminary is, een held die volgens talrijke profeten de wereld zal gaan redden van het kwaad. Zoals je ziet, het verhaal is er eentje van dertien in een dozijn. Maar dankzij de interessante personages, de nodige drama en humor, blijft het verhaal in ieder geval leuk om te blijven volgen.
Klassieke turn-based RPG
De gameplay zal ook zeker bekend aanvoelen voor fans van deze reeks en van klassieke turn-based RPG’s. Dragon Quest XI doet niets nieuws op het vlak van gameplay, maar verfijnt wel alle gevestigde waarden uit het genre. Wanneer je de game start zal je merken dat de computer alle andere party leden zal besturen (iets dat natuurlijk erg handig is om te gaan grinden). Gelukkig kan je dit op het tactics scherm aanpassen, waardoor je zelf de controle kan nemen over je volledige party. Gaande weg zullen er natuurlijk meer en meer personages zich bij je voegen. Hierdoor kan natuurlijk niet iedereen tegelijk deelnemen aan een gevecht. Gelukkig kan je wel tijdens elk gevecht party leden wisselen met inactieve leden. Ook wanneer iemand uit je party K.O. is gegaan. Zeer handig tijdens baasgevechten. Uiteraard verleent het turn-based systeem zich perfect voor strategisch denken. Je zal dan ook zelf moeten inschatten wanneer te healen of wanneer personages te buffen en uitzoeken welke aanvallen effectief zijn tegen welke vijanden. Toch voelt de game af en toe net iets te makkelijk aan. Je zal dan ook niet vaak moeten grinden om een boss aan te kunnen, al is het natuurlijk perfect mogelijk om dit te doen om zo een zeer sterk team uit te bouwen.
Dragon Quest XI bevat geen random encounters, je zal alle vijanden gewoonweg zien rondwandelen in de wereld. Je kan hier zelfs gebruik van maken door voor een gevecht snel even een slag uit te delen, waardoor vijanden alvast wat schade oplopen nog voor het gevecht daadwerkelijk van start is gegaan. Tijdens gevechten kan je, na zelf vaak genoeg aangevallen te zijn geweest, gebruik maken van “pep powers”. Deze zijn een soort van limit-break, waarbij je toegang krijgt tot krachtige aanvallen en buff’s. Sommige van deze aanvallen vereisen echter wel dat meerdere personages (maximum drie) in deze status zitten. Zo kunnen ze samen een krachtige gecombineerde aanval uitvoeren. Al bestaan er natuurlijk ook pep powers die je met een enkel personage kan uitvoeren.
Af en toe zal het ook voorvallen dat je verslagen vijanden kan gebruiken als mount. Dit is natuurlijk erg handig om snel over de wereld voort te kunnen bewegen. Maar ook om bepaalde puzzels op te lossen en om op voorheen onbereikbare plekken te raken. Het loont dus om met deze mounts de wereld te verkennen om zo goede loot te kunnen verzamelen. Met deze loot kan je trouwens ook nieuwe wapens en armor craften met de “fun-size forge”. Deze is beschikbaar bij kampvuren. Het craften van items is een mini-game waarin je elk onderdeel van je item zelf moet bewerken met de hamer om zo proberen tot een item te komen van goede kwaliteit. Hoe beter de kwaliteit, hoe beter de stats van je zelfgemaakte item zullen zijn. Naast het maken van nieuw materiaal is het hiermee ook mogelijk om je bestaande uitrusting te verbeteren.
Dit is trouwens niet het enige waarvoor kampvuren dienen. Hier vind je, net als in elke kerk een savepunt. Je kan in deze game helaas niet saven wanneer je wil. Net zoals in oude klassieke RPG’s moet je dus op zoek gaan naar een savepunt. De game zal af en toe wel een autosave aanmaken, maar dit gebeurd enkel na cruciale momenten. Hou hier dus zeker rekening mee alvorens je de game afsluit. Een ander nut van deze kampvuren is dat je hier de personages kan laten uitrusten om zo terug op krachten te komen. Wanneer je hier gaat rusten kan je ook kiezen hoelang je dit zal doen. Dit heeft trouwens ook invloed op de wereld, want sommige monsters kan je enkel overdag of tijdens de nacht tegen het lijf lopen. Het is dan ook erg handig dat je op deze manier even wat tijd kunt skippen, zeker wanneer je bepaalde monsters zoekt voor een eventuele side-quest.
Wanneer je personages stijgen in level, krijg je automatisch nieuwe skills en spells toegewezen. Dit wil echter niet zeggen dat je totaal geen controle hebt over de progressie van je personages. Je krijgt alsnog skill points die je kan spenderen om bepaalde stats omhoog te halen of om je personage te laten specialiseren in bepaalde wapens, waardoor hij of zij hier steeds beter mee zal worden. Elk personage kan meerdere soorten wapens gebruiken, het is dan ook aan jou om te bepalen welk wapen jij het best bij het personage vind passen. Dit systeem leent zich perfect om een gebalanceerd team uit te bouwen met een grote diversiteit aan wapens en speel stijlen.
Conclusie
Dragon Quest XI: Echoes of an Elusive Age is een ode aan zichzelf en de klassieke RPG’s van weleer. Hoewel de game over een vrij standaard en cliché verhaal beschikt gaat de game echter nooit vervelen dankzij de geweldige turn-based combat en levendige, overtuigende personages met een sterke voice cast. De game oogt prachtig dankzij de zeer mooie cell shaded graphics die samen met de sterke soundtrack voor een unieke en prachtige sfeer zorgen. Square Enix is zonder twijfel er in geslaagd om Dragon Quest XI als één van de beste JRPG’s voor deze generatie neer te zetten.
