Ik ben absoluut niet vies van een tycoon game, ik sprong dan ook een gat in de lucht wanneer ik de kans kreeg om Moviehouse te recenseren. Een grote reden waarom ik zo enthousiast op deze titel sprong is de grote gelijkenis in opzet met een ander film tycoon-spelletje genaamd “The Movies”. Een game die ontsproten is uit het brein van niemand minder dan Peter Molyneux. Jammer genoeg blijkt bij het spelen dat Moviehouse weinig gemeen heeft met The Movies, behalve dan het genre. Moviehouse lijkt meer op Game Dev Story, en laat ons duidelijk zijn, hier klaag ik ook niet over, want ook van Game Dev Story heb ik genoten. Met veel plezier begon ik hierdoor aan Moviehouse, ontdek even met mij mee of ik een filmhit kan scoren in deze tycoon game.
De game doet mij, zoals ik net al aangaf, eerder denken aan een game als Game Dev Story. Moviehouse is een managementspel dat je begint in je nederige caravan, waarin je door goed te scoren met je producties, je bedrijfje moet opwerken tot een grote toonaangevende filmstudio. Net zoals in Game Dev Story.
Basic
Om meteen met de deur in huis te vallen, Moviehouse is vrij simpel en basic. Hoewel de game pretendeert geïnspireerd te zijn op The Movies, en zich wil brengen als een soort van spirituele opvolger, is deze game dat duidelijk niet. In The Movies kon je zelf aan de slag gaan met een film te maken, je kan hierin vanaf het begin tot het einde van de productie betrokken zijn met de film. In The movies kon je naast het managen van je filmstudio ook tijdens het maken van een film aan de slag met rekwisieten, film, hoeken bepalen, montage, regie, en zowat alles wat bij het maken van een film komt kijken. Het zorgde voor een verslavende en meeslepende ervaring. Dit alles is helaas niet mogelijk in Moviehouse.
Moviehouse is een game waarin je, net als in Game Dev Story en soortgelijke games, de parameters van een productie aanpast en selecteert. Je neemt regisseurs en schrijvers aan die verantwoordelijk zijn voor de film en je neemt een crew aan om sets te maken of locaties te scouten. Het enige dat je vervolgens moet doen is even aanklikken wat ze moeten doen of produceren. Je kiest een genre en kiest drie elementen uit waarover de film moet gaan. Je huurt acteurs in en de rest wordt door de game gedaan. Af en toe mag je tussendoor nog even een beslissing selecteren en dan hebben we eigenlijk de gehele gameplay al behandeld. Daarna mag je nog even afwachten tot de film klaar is en ontdekken of het geld al dan niet binnenrolt, om daarna aan de volgende film te beginnen of eventueel je studio te upgraden. De opzet en de gameplay die de game biedt zijn in alle eerlijkheid van een minuscuul niveau. Hoewel de gameplay goed werkt en het alles doet wat het hoort te doen, valt er voor de speler om eerlijk te zijn vrij weinig te beleven.
Idle
Ondanks het commentaar die ik hier net geef, is de game ook weer niet slecht te noemen, althans als je deze op een wat andere manier speelt. De game is in alle eerlijkheid vooral geschikt om wat idle in de achtergrond te laten draaien terwijl je wat Netflix kijkt, of in mijn geval wat foto’s bewerkt. Af en toe klik je in een menu iets aan om een keuze te maken, en je doet verder met wat je bezig was tot je weer een melding krijgt om wat te selecteren.
Voor wie zulke games graag speelt of wie tussen andere taken door graag af en toe wat aanklikt, of ter afleiding wat in de achtergrond wil hebben lopen is Moviehouse perfect geschikt. Voor de serieuze gamer weet deze game helaas net te weinig te bieden. Op zich is het wel leuk om te proberen door goede keuzes te maken een top release te produceren, maar de invloed en mogelijkheden die je zelf hebt zijn te gering, waardoor Moviehouse niet lang je aandacht zal weten vast te houden. Mochten er in de toekomst nog updates komen om de game wat meer immersief te maken en om de speler meer invloed te geven zou de verslavingsfactor vrij hoog kunnen worden in Moviehouse. Helaas is dat momenteel nog niet het geval, waardoor de game niet lang blijft boeien.
Een van de manieren waarop je je zuurverdiende geld uitgeeft, is investeren in concurrerende film studio’s. Deze zullen vervolgens gewoon films blijven produceren, maar zullen hun inkomsten met je delen. Dit zorgt ervoor dat er samen met je eigen producties een stabiele cash flow opgebouwd wordt, waardoor je niet snel zonder geld zal komen te zitten. In alle eerlijkheid zorgt dit er ook voor dat je te makkelijk te snel teveel geld verdient, waardoor je je al na een uurtje of 2 spelen nooit nog zorgen hoeft te maken om je budget. Hierdoor moet je niet echt meer goed gaan nadenken over je keuzes, waardoor je input en selecties eigenlijk onbelangrijk worden en je daardoor ook geen gevoel meer krijgt dat je in de game iets hebt verwezenlijkt. Het wordt je tenslotte allemaal op een gouden schoteltje aangeboden zodra je genoeg investeert in je concurrentie en enkele winstgevende films hebt uitgebracht.
Tot slot is de game grafisch erg simplistisch. De game bestaat gewoon uit wat schermpjes met, menu’s en schuifregelaars. De soundtrack is van eenzelfde niveau en had ik na een half uurtje al uitgezet om mijn eigen muziekjes af te spelen via Spotify.
Conclusie
Het idee achter Moviehouse is goed, de uitvoering laat helaas wat te wensen over. De game scoort op zich nog wel goed als een soort idle game, maar dat is eigenlijk niet de opzet van deze game. De ontwikkelaar poogde een tycoon ervaring neer te zetten en een soort van spirituele opvolger te creëren op The Movies. Jammer genoeg zijn ze daar helaas niet in geslaagd. De ontwikkelaars komen echter wel in de buurt van een leuke tycoon game. Met wat kleine aanpassingen en toevoegingen zou Moviehouse best wel een verslavende game kunnen worden. Nu is de game net iets te simpel en te basic om lang te blijven boeien.
