Ineens was hij er. Een trailer van de nieuwste Square Enix RPG-worp. Met deze keer de boerderij-sim eraan toegevoegd. Als liefhebber van Harvest Moon, Story of Seasons en natuurlijk mijn persoonlijke favoriet Stardew Valley kon ik mijn nieuwsgierigheid niet onderdrukken. Trek je botten aan, we gaan het land op!
Het leven zoals het is: de JRPG
Ook deze keer word je wakker, met geheugenverlies, tussen de dorpsgenoten en baan je je langzaam maar zeker een weg door deze wereld en zijn verhaal. Met deze keer weer als belangrijkste factor dat jij speciaal bent. Hoe speciaal? Jij kan iets overleven dat “the Quietus” wordt genoemd. Dat is een dag die het tussenschot vormt tussen de seizoenen. Je plantjes gaan dood, de dorpelingen melden dat iedereen die zich buiten waagt dood gaat, er is een nieuw seizoen in aantocht… Enfin, de levenscyclus die zich voortzet. Wacht… iedereen gaat dood behalve jij? Op onderzoek!
De dorpelingen geven voor het fenomeen van “The Quietus” de schuld aan wezens die ze “Omens” noemen. Op het eerste zicht een soort van robotachtige wezens zonder directe gevoelens. Maar zoals altijd zit er meer achter, dus als er eentje neerstort (in het kielzog van een glanzende meteoriet) ga je natuurlijk naar binnen om ze te redden. Dit tot grote ergernis van je nieuwe lotgenoten overigens. Vanaf hier word je meegezogen in een grootse wereld, gebaseerd op een klassieke, fantasierijke wereld doorspekt met sci-fi elementen die deze game de echte Square Enix flair geven. Een mix van monsters, sprookjesachtige wezens en tijdreizen nemen je mee door de diepe emotionele verhalen die draaien om verlies, het verwerken van trauma, het eigen lot en de cyclistische aard van het leven.
Harvestella is daarnaast ook gewoon een mooie game. Soms kunnen bepaalde textures er troebel en wazig uit zien, zeker in handheld modus, maar het heeft genoeg kenmerkende landschappen en voldoende originaliteit om je te laten verlangen naar het volgende hoofdstuk. Ook de illustraties van de diverse maaltijden, machines en dieren zijn mooi weergegeven op de Encyclopedie pagina’s. Dit alles wordt ondersteund door een geweldige soundtrack, compleet met harmonisch orkest.
Klein minpuntje misschien: de opties voor het maken van het hoofdpersonage zijn minimaal te noemen. Op de optie na dat je nu ook een non-binair karakter kunt maken, mocht je dat willen. Nog een minpuntje: geen stemmencast. Het voelt een beetje goedkoop aan dat zelfs in de tussenfilmpjes er een afwezigheid heerst van goede voice acting. Vooral voor een triple A-game waar je de volle pot voor betaald, mag je dat toch op zijn minst verwachten.
Het leven zoals het is: de externe klok
Je hebt veel te doen in een etmaal, naast het verkennen en verslaan van monsters her en der. Want het zou geen boerderij-sim zijn zonder je stukje land om te bewerken, toch? In dit geval heet je stukje land “Birds Eye Brae” en is het de thuisbasis van waar je zult vertrekken. Op je stukje land kun je zaden planten, verschillende machines neerzetten om te koken, drankjes te mengen enzovoort. En natuurlijk heb je ook twee stukken land voorzien om op lange termijn schattige beestjes te houden die vanzelfsprekend ook hun steentje bijdragen aan de geldkist.
En daar wringt al het eerste schoentje voor mij. Er is een immense tijdsdruk om alles gebalanceerd te krijgen. Enerzijds is het planten, water geven en oogsten van je gewassen miniem gehouden (je vakje ziet er groter uit dan het gewas dat je er voor krijgt), anderzijds is het ploeteren door de dungeons zo tijdrovend dat je meermaals aan dezelfde dungeon mag beginnen. Natuurlijk zijn er her en der waypoints voorzien, maar die zijn eerder beperkt per gebied. Je kan dus niet van bij je thuis naar het laatste waypoint van een bepaalde dungeon gaan, iets wat in bijvoorbeeld Rune Factory wél kan. Is het tegelijkertijd niet de uitdaging om je tijd zo in te delen om er het maximum uit te halen? Uiteraard. Ware het niet dat de tijdmechaniek op Red Bull loopt in plaats van je de tijd te geven om uit te maken wat je gaat doen met je dag.
Het vechtsysteem dan. Het is een beetje hack en slash met een eigen job systeem. Per zoveel xp kun je skills per job unlocken en hoe verder je geraakt, des te meer kracht je kunt ontwikkelen om de steeds sterkere monsters te lijf te gaan. Opgepast: soms zijn er monsters die 10 levels hoger zijn dan jij en die kun je best ontwijken. Meermaals is het mij overkomen dat ik hier mijn tanden op stuk beet. Terwijl de bazen een stuk makkelijker (en sneller) het loodje legden. Je kunt ook van job wisselen en dan ook van vechtstijl. Al moet ik toegeven dat ik weinig verschil zag tussen de verschillende jobs. Het deed me bij momenten een beetje denken aan het Xenoblade systeem.
Het is ook wel aangewezen om je eerst te verdiepen in het maken van eten/drinken overigens. Je kan niet zomaar eten maken om een hele dungeon door te worstelen, op een gegeven moment ben je verzadigd van het eten dat je naar binnen heb gespeeld. Wederom, een onzichtbare muur die je verhinderd om snelle progressie te maken.
Het leven zoals het is: de boerderij-sim
Zoals je wellicht merkt, heb ik de grootste moeite om mijn wrange gevoel uit te leggen. Deze game ziet er bijzonder mooi uit, met bijhorende soundtrack en werkelijk alles is uit de kast gehaald om mij dat verzadigende gevoel te geven die andere games in dit genre mij bezorgen. Alle mechanieken zijn aanwezig, maar zijn zo miniem dat ik niet de indruk heb dat het er eigenlijk toe doet. Mijn uithoudingsvermogen groeit niet met de dingen die ik onderneem, de klok werkt als een sneltrein en het vecht/jobsysteem is eigenlijk een lachertje als je kijkt naar de immense skilltrees van games zoals bijvoorbeeld Assassins Creed.
Dit is een rasechte JRPG waar sprankeltjes van een boerderij-sim zijn overgesprenkeld. Genoeg om het genre erbij te halen, niet genoeg om het de bijhorende diepgang te geven die het verdient. Tel daar nog alle activiteiten (zoals vissen, wat gewoon 30 minuten in game tijd van je in beslag neemt en geen uitdaging vormt) bij en dit wordt uiteindelijk een mooi maar mager uitziend beestje.
Conclusie
Square Enix zorgt altijd voor kwaliteit, het moet gezegd worden. Maar in de stroom van vele boerderij-sims is dit een matige poging om een nieuw publiek aan te trekken. De rest zit wél op het goede spoor en kan een hele lading elementen laten zien die van dit een goede JRPG maken.
