GRID is zo één van die reeksen die ik bij elk nieuw deel weer met veel plezier opneem. In 2019 mochten we na 5 jaar stilte eindelijk weer genieten van een nieuwe GRID game. Deze keer hebben we gelukkig niet zolang moeten wachten, want ondertussen heeft diens vervolg, GRID Legends, zichzelf alweer aangeboden. Dit is meteen ook de eerste GRID game die naar de huidige generatie consoles komt.
Grid
Iedereen die bekend is met de GRID-games, weet telkens wel weer min of meer wat ze moeten verwachten van een nieuw deel. Hoewel de roots van de reeks ligt bij de sim-racer, is de reeks alweer enkele jaren geleden geëvolueerd naar een arcade racer met hier en daar wat sim-elementen. Niets mis mee uiteindelijk, want hiermee weet de reeks het gat te vullen tussen sim-racers en arcade racers. Dit betekent dat de games meestal fans van beide soorten race-games weet te bekoren.
GRID Legends volgt de bekende formule en daarmee ook de toon die gezet is in de vorige release. Alle elementen die daar geïntroduceerd werden doen hier opnieuw hun intrede. Op vlak van gameplay zal je dus niet veel verschil merken met het vorige deel, wat niet betekent dat er geen vernieuwing is, want deze keer beschikt de game ook over een Story-mode.
Story
Het verhaal wordt gaandeweg – net als in Need for Speed – uit de doeken gedaan door filmpjes met echte acteurs, die het doen en laten van een raceteam en het GRID-kampioenschap uitbeelden. Persoonlijk ben ik niet zo onder de indruk van het verhaal dat toegevoegd is aan deze game. Het volgt een team dat in de pro series wil raken en, onder andere dankzij de speler, erin slaagt. Vervolgens is het jouw doel om samen met je teamgenoot het GRID-seizoen te winnen in de pro league. Na elk stukje verhaal mag je een race uitvoeren, gevolgd door opnieuw een scene om het verhaal uit te doeken te doen. De acteerprestaties zijn niet enorm geweldig, maar ze slagen er gelukkig wel in om een semi-geloofwaardige scene en situatie neer te zetten.
Wat jammer is in het verhaal, is dat het niet altijd strookt met wat jij presteert tijdens de races. Zelfs al win je elke race, en finished je teamgenoot telkens ergens rond de 8ste positie, zal het verhaal doen alsof jouw teamgenoot de grootste held is en jij als beginnend racer wat achterna huppelt. Dit zorgt ervoor dat het verhaal al snel ongeloofwaardig en zelfs overbodig wordt. Sterker nog, af en toe kreeg ik het gevoel alsof ik geen moeite meer moest doen in de races, want ondanks jouw winst deed het verhaal alsof een ander team de overwinning wist binnen te halen, of verheerlijkten ze jouw teamgenoot alsof die een pak hoger dan jij wist te finishen. Op zich is daar geen ramp, maar dit maakt in mijn ogen het verhaal, nogal nutteloos. Zeker aangezien het verhaal geen rekening hield met jouw overwinningen. Zonde, want hier had men zoveel meer kunnen doen. Desondanks ga ik de toevoeging van een verhaal niet volledig de grond inboren. Hoewel ik persoonlijk een verhaal overbodig vind in een racing game, is het toch een leuk extraatje wat zorgt voor een extra doel in het spel.
Career-mode
De story-mode schuift de carrière mode wat meer naar de achtergrond, terwijl dit toch echt wel de belangrijkste modus was in de vorige game. Gelukkig verloopt deze nog steeds zoals je gewent bent, zonder verhaal of extra overbodige onzin. Hier rijd je opnieuw kampioenschappen uit onderverdeeld in niveaus van beginnende tot expert-racer. In deze mode mag je los gaan met een eigen team. Je koopt auto’s je rijd kampioenschappen en events uit waarmee je meer cash verdient om vervolgens je racewagens te upgraden of om er nieuwe aan te kopen. Om sommige events te joinen zul je dus je wagen moeten upgraden. Wat hier opvalt, is dat je hiervoor genoeg kilometers met die bepaalde wagen hebt moeten rijden voordat je deze kunt upgraden.
Een vreemde keuze, want hierdoor zul je af en toe dezelfde events opnieuw moeten uitrijden. Je kan dus niet zomaar wanneer je wil een auto upgraden. Gelukkig tellen de kilometers die je in online races maakt met een auto mee voor het aantal kilometers dat je nodig hebt om te kunnen upgraden. Een ramp is het dus niet, maar het zorgt er wel voor dat de game artificieel verlengd wordt en de spelers dwingt om langer te spelen voordat je alles kan uitrijden. Gelukkig is het racen erg leuk, dus het voelt nooit aan als een straf. Verder volgt de carrièremode dezelfde lijn als de voorgaande game, dus wie die game gespeeld heeft, weet meteen wat te verwachten.
Bekende formule
GRID Legends brengt verder alles wat de vorige game al had weer opnieuw naar tafel, net zoals een opnieuw opgewarmd kliekje. Gelukkig wel eentje waar ik en andere gamers weer lekker van kunnen smullen. De vernieuwingen die in de vorige game zijn toegevoegd maken hier dus opnieuw hun opwachting. Het Nemesis-systeem dat in GRID geïntroduceerd werd keert weer terug. Je kan dus opnieuw je tegenstanders irriteren, tot ze kwaad op je worden en als “nemesis” aangeduid worden. Dit betekent dat ze zich agressiever zullen gedragen naar jou toe en alles op alles zullen zetten om te verhinderen dat je hun voorbij raakt. Ze zullen je dus proberen te blokken en soms zelfs jou proberen te rammen.
Ook kan je weer opnieuw je team aansturen tijdens het racen. Je kan aangeven of je teamgenoot moet aanvallen of juist jullie positie moet verdedigen door andere racers te blokken. Het zorgt ervoor dat het racen een tactisch kantje krijgt. Al merk je hier in de praktijk erg weinig van als je altijd goed presteert. Deze opties hebben vooral baat wanneer je de moeilijkheidsgraad wat hoger zet.
Nieuwigheden
Hoewel GRID Legends in zijn geheel bijna dezelfde game is als zijn voorganger, zitten er naast de story mode toch nog enkele nieuwigheden in. Grid Legends beschikt over een Race Creator, waarin je races kunt opzetten met de vrijheid om race modes, weersomstandigheden en de tijd van de dag te kiezen. Je kan zelfs Boost gates en ramps toevoegen om sprongen te maken met je auto’s om zo de races wat pittiger te maken.
Een andere vernieuwing is terug te vinden in het online gedeelte van de game. Vanaf nu kan je halverwege een online race instappen in de evenementen waaraan online spelers momenteel aan deelnemen en daarin de controle van een AI-voertuig overnemen. Hierdoor moet je effectief minder lang wachten in de lobby’s voordat je kan mee racen. Wat mij betreft, is dit een erg mooie optie, want dit betekent dat je meer tijd hebt om te racen en minder moet wachten terwijl je naar het menuscherm zit te staren. Ook beschikt Grid Legends over Cross-platform Multiplayer waardoor spelers op verschillende platformen met elkaar kunnen spelen.
Current-gen
Zoals je wellicht zou verwachten oogt deze game prachtig op PC en de huidige console generatie. De vorige GRID was al een lust voor het oog op de vorige generatie toestellen, maar deze keer ziet de game er nog extra gelikter uit. Weer zijn er prachtige licht- en weerseffecten te bewonderen tijdens het racen, en de schade aan de wagens oogt erg realistisch. Tijdens de race word je vergezeld van epische muziek die van toon en intensiteit veranderd naarmate hoe je rijdt. Wanneer je een spannende race rijdt en aan het vechten bent om je positie zal de muziek lekker bombastisch klinken, wanneer je het verkloot of crasht, zal de muziek verder gaan in mineur. Het geeft een leuk effect en zorgt voor een geslaagde sfeer, al werd ik de muziek na een tijdje wel beu. Gelukkig kan je deze in het optiemenu uitzetten en kiezen om je eigen muziek op te zetten via bijvoorbeeld Spotify.
Conclusie
GRID Legends is naar traditie weer een heerlijke racing game geworden. Ondanks het slappe verhaaltje dat niet echt strookt met de realiteit van jouw prestaties, is het toch een leuk extraatje dat voor een doel in de game zorgt. Verder zet de game de verbeteringen en gameplay voort zoals je gewent bent uit deze reeks. De carrière mode brengt niets nieuws of spectaculair, maar zal desondanks toch uren plezier weten op te leveren. Een mooie verbetering is de mogelijkheid om wanneer je maar wil een online race te joinen, zelfs als deze al bezig is, hierdoor moet je nooit lang wachten om in de race actie ondergedompeld te worden. GRID Legends is wat mij betreft weer een erg vermakelijk deel van deze langlopende serie.
