Iedereen kent natuurlijk Pokémon, maar is Digimon ook nog steeds zo gekend? Ik weet nog dat ik vroeger helemaal into Digimon was, tenminste tot aan seizoen 3 van de reeks. Op vlak van games heb ik vooral de PS1 RPG-titels (Digimon World en Digimon World 2003) gespeeld en enkele van de fighting games. Er zijn nog verschillende, van wat ik gehoord heb zeer goede, JRPG-games geweest van Digimon, maar deze heb ik, desondanks ze al jaren in mijn collectie zitten, nog steeds niet gespeeld. Vandaag kan ik op zijn minst de kans nemen om te kijken naar een nog relatief recente titel die nu naar de Switch komt, namelijk Digimon World: New Order. Deze game verscheen oorspronkelijk in 2016 voor de PS Vita in Japan en kreeg een jaar later een port naar de PlayStation 4. Nu komt hij eindelijk ook naar de Switch en PC, maar is het na 7 jaren de moeite om de port nog op te pikken?
DigiDestined
Dat Digimon World: Next Order een port is van de PlayStation Vita game, kan je moeilijk naast kijken. Dankzij de cartoonish style ziet de game er nog redelijk goed uit voor zijn leeftijd, maar er zijn heel wat andere zichtbare gebreken die de leeftijd doen doorschijnen. Dit gaat van het ontbreken van interessante (en wat meer afwisselende) animaties bij aanvallen en voornamelijk speciale moves tot de abrupte overgangen tussen dag en nacht fases. Het is ook duidelijk dat deze game een ode is aan de originele Digimon World van op de PS1, tot aan de sound effecten toe. Ook de opzet van het verhaal, namelijk dat jij in de Digimon wereld verzeild bent geraakt en inwoners moet zoeken om de stad die als hub dient te doen groeien terwijl je op zoek gaat naar een weg terug naar huis, is vrij gelijkend. Verder is ook de gameplay vrij gelijkend, met als grote verandering dat je niet voor één maar voor twee Digimon tegelijk moet zorgen en inzet in gevechten.
Digimon! Digital Monsters! Digimon are the Champions!
Het hoofddoel van de game, op gameplay vlak alleszins, is het opvoeden en trainen van je Digimon. Afhankelijk van hoe je ze traint en behandelt, kunnen ze een van de 217 verschillende Digimon worden wat best een mooi aantal is en waarvan je wellicht in een gewone playthrough niet eens de helft van zal zien. In dit aantal zitten de verschillende stages van Digimon verwikkeld, van baby Digimon tot Mega Digimon. Zoals ik eerder aanhaalde Digivolven je Digimon op basis van hoe je ze traint. Elke Digimon heeft zes statistieken die je kan trainen, en als je voor bepaalde Digimon wil gaan zal je hier voldoende in moeten trainen in de gym van je stadje alvorens de Digivolve plaats zal vinden. Dit gebeurt trouwens automatisch na een bepaald aantal in-game dagen. Voldoet je Digimon qua statistieken aan geen enkele mogelijke volgende Digimon in de evolutie lijn, deze informatie kan je overigens vinden in je menu nadat je Digimon een bepaalde band met je gevormd hebben, dan zal je Digimon sterven. Vrij drastisch, maar niet het einde van je spel want je Digimon zal herboren worden in een baby vorm die steeds een lichte stijging krijgen in hun stats.
Het is vrij verslavend om gewoon in de stad te blijven en je Digimon te trainen om zo te kijken welke verschillende Digimon je kan maken, maar er is nog een hele wereld te ontdekken. Dat, en je zal redelijk snel zonder eten vallen als je je stad niet verder uit bouwt of eten in de wereld gaat zoeken. Deze wereld is in een, niet al té grote, open-world format opgezet en je bent vrij om te gaan en staan waar je wilt. Maar je zal al snel merken waar je naar toe moet gaan op basis van de levels van je vijanden. Toch is het soms ook wat misleiden, want als je niet eerst je Digimon wat grind, sorry… traint, en Digivolved is de kans groot dat zelfs vijanden met hetzelfde level (en soms zelfs lager!) de vloer met je aan veegt. Dit is ook deels door de frustrerende combat, waar je eigenlijk alleen maar je Digimon kan supporten om, als je genoeg punten hebt, bepaalde commando’s kan roepen naar je Digimon om aanvallen af te vuren. Ondertussen staan je Digimon niet stil en vallen ze op eigen houtje ook aan, maar het merendeel van de tijd ben je eerder paniekerig je levenspunten in het oog aan het houden. Wat ook frustrerend is, is dat veel aanvallen gewoon niet connecteren met de vijand omdat deze ook in beweging is. Tel hier nog bovenop dat het winnen van gevechten je vrij weinig experience punten oplevert voor je Tamer level, waardoor je bepaalde passieve upgrades kan leren die het spel iets gemakkelijker kunnen maken, en je Digimon er minder op vooruit gaan dan wanneer je zou trainen, en je merkt op dat je ofwel in een grind-heavy routine valt of zoveel mogelijk probeert vijanden te ontlopen.
Toch worden gevechten interessanter naarmate je vordert, of vooral wanneer je Digimon sterker worden en naar hogere level Digimon Digivolven, je Tamer level hoger is waardoor je sneller support punten binnen haalt en de mogelijkheid hebt meerdere attacks te koppelen aan je Digimon. Maar dit kan vrij snel terug ongedaan gemaakt worden wanneer je Digimon onvermijdelijk op een moment dood gaat en terug reïncarneert naar een baby Digimon en daardoor een hele terugval heeft in kracht waardoor je weer noodgedwongen moet grinden in de gym of tegen andere Digimon.
Conclusie
Als grote fan van de Digimon World game op PS1, die vrij lang op zijn honger is blijven zitten tot er een soortgelijke game zou verschijnen, kan ik enkel zeggen dat ik enorm tevreden ben van Digimon World: Next Order. Op alle vlakken voelt dit effectief aan als een ode aan die game met alle aspecten die terugkeren zoals het opbouwen van de stad, het opvoeden van je Digimon als echte digitale huisdieren (een beetje zoals Tamagotchi) en het zoeken naar een weg terug naar huis uit deze vreemde wereld terwijl je deze moet redden van de ondergang. Wat wel jammer is, en een beetje vreemd, is dat de Nintendo Switch versie iets mist tegenover de andere versies. Ik heb het dan over de Japanse audio, iets wat voor velen misschien klinkt als een triviaal iets om over te vallen, maar het is niet echt logisch dat enkel de Switch versie die mist. Losstaand daarvan is deze Digimon game echt wel enorm de moeite voor Digimon fans, als je kan leven met het fluctuerende verloop van grinden tot je sterk genoeg bent om uitdagingen aan te kunnen gaan tot het terugvallen naar een baby Digimon wanneer deze onvermijdelijk sterft en reïncarneert waardoor je opnieuw moet gaan grinden vooraleer je verder zal kunnen raken. Of je zet moeilijkheidsgraad op “easy”, wat enkel invloed heeft op de hoeveelheid punten die je Digimon krijgen tijdens hun training sessies. Hoe dan ook, ik hoop dat we dankzij deze game mogen uitkijken naar een nieuwe game in dit genre dat heel wat van de outdated zaken op de schop weet te nemen.
