Destroy All Humans! 2 – Reprobed is de remake van de tweede titel uit de Destroy All Humans!-serie. De game blijft trouw aan de originele release, zonder aanpassingen aan het verhaal of de gameplay. Wanneer ik de game voor het eerst opstartte, kreeg ik meteen weer hetzelfde gevoel zoals gamen mij gaf in 2006, het jaar waarin het origineel is uitgekomen. Hoewel 2006 naar mijn gevoel nog niet zo lang geleden is, zijn er ondertussen toch alweer een jaar of 16 verstreken. Destroy All Humans! 2 – Reprobed laat hierdoor goed zien hoe gaming in de loop van deze jaren veranderd is.
Destroy All Humans! 2 – Reprobed is het vervolg op de eerste Destroy All Humans! waarvan er twee jaar geleden, door dezelfde ontwikkelaar, ook een remake is verschenen. Net zoals in 2006 gaat deze game verder waar de vorige is gebleven. Dit met een minimum aan aanpassingen waardoor de ervaring bijna hetzelfde is, behalve dan het verhaal en het nagenoeg ontbreken van de stealth elementen uit de vorige game. Dit betekent dat je eigenlijk ook gewoon mijn review van Destroy All Humans! kan (her)lezen om een goed beeld te hebben over deze uitgave.
The swinging sixties
Het spel borduurt, zoals je wellicht al door had, voort op het verhaal van het originele Destroy All Humans!. Je neemt in deze game de controle over Cryptosporidium, een vuilgebekte alien op aarde in 1969 die het moet opnemen tegen de KGB die je moederschip en je baas hebben opgeblazen. Het is eind jaren ’60, de hippiecultuur is in volle gang, en vrije liefde wordt gebruikt om de bevolking te kalmeren. Crypto is dan weer alles behalve een kalme alien, want hij zint natuurlijk op wraak.
Gelukkig voor hem is zijn baas erin geslaagd zijn bewustzijn in een hologram te dumpen zodat hij bevelen kan blijven blaffen en Crypto bij elke gelegenheid kan berispen. Het zorgt voor enkele leuke interacties, en het blijft leuk om Crypto geïrriteerd te zien worden door het commentaar van zijn “geliefde” leider. Bovendien kun je kiezen wat Crypto tijdens conversaties zegt met een aantal dialoogopties, waardoor Crypto soms hilarisch foute antwoorden kan geven, heerlijk. Crytpo’s wraak brengt hem over de hele wereld en zelfs alle kanten van de planeet. De afschuwelijke en prachtige wapens zijn terug met een paar nieuwe toevoegingen, en zijn trouwe vliegende schotel is altijd bij de hand als je ooit de lucht in moet om dood en verderf te zaaien. Er zijn vijf kleine open werelden om te verkennen vol met sidequests en verzamelobjecten, samen met nieuwe wapens om vrij te spelen die je allen vervolgens weer kan upgraden.
Humor uit 2006
Destroy All Humans! 2 – Reprobed blijft trouw aan het origineel. Dit betekent dat de foute humor en grappen zonder aanpassingen zijn overgezet naar deze remake. Hoewel de humor niet altijd de tand des tijd goed heeft doorstaan, kon ik deze af en toe toch best smaken, ook al was de game zelfs destijds niet altijd even grappig. Maar goed, ik liep in 2006 ook alweer meer dan 20 jaar rond op deze planeet, dus ik ben wel wat gewend op dat gebied. Echter zijn veel van de grappen ondertussen echt wel net iets te fout en achterhaald. Dit getuige ook de waarschuwing aan het begin van de game dat de beschikbare grappen en humor uit een heel andere tijd stammen en ondertussen als erg grof en verkeerd aanzien worden, wat tegenwoordig door veel mensen in de huidige maatschappij niet altijd zomaar meer geslikt wordt.
Het zal gamers die, net zoals ik destijds, al heel wat game-ervaring hebben niet snel gaan storen. Maar de nieuwere generatie gamers zullen toch vaak hun wenkbrauwen fronsen bij de uitspraken van Crypto. Uiteraard kan je vanwege het buitenaardse onderwerp een stortvloed van anale grappen verwachten, want uiteraard wil elke alien blijkbaar toch deelnemen aan anal probing bij mensen. Het is flauw en een beetje afgezaagd, maar toegegeven, het past bij de setting van deze game.
Let’s do this (again)
De gameplay is eigenlijk bijna hetzelfde gebleven in dit vervolg. De game plaatst je nog steeds in enkele open world levels waarin je verschillende missies moet voltooien om het verhaal verder te zetten. De gameplay is fun, maar ook een beetje repetitief. Het is hier dat de game de ontwerpfilosofie uit 2006 goed laat zien, destijds zag je wel meer games als dit met eenzelfde missiestructuur, echter zie je dit in deze tijd nog amper terug.
Je doorloopt een handvol missies die meestal draaien om van alles te vernietigen, het escorteren van een NPC naar een gemarkeerde locatie op de kaart, het doden van een bepaald aantal vijanden, het verdedigen van een basis tegen golven vijanden en nog wat opdrachtjes die wat als filler aanvoelen. Deze missies zijn vaak repetitief en hierdoor af en toe een beetje saai. Je doorloopt meestal het level, terwijl je wat vijanden afschiet om uiteindelijk wel eens bij een missie terecht te komen met een bossfight.
In tegenstelling tot normale vijanden zijn deze boss personages meestal een soort van schadespons met eventueel wat speciale aanvallen. In feite is de tactiek meestal gewoon blijven schieten, beetje dodgen en nog wat meer schieten, tot de boss uiteindelijk verslagen neervalt. Wie midden jaren 2000 al met gaming bezig was kent deze opzet wel, echter betwijfel ik of nieuwkomers hier lang plezier aan gaan beleven. De gameplay is bij momenten zonder twijfel erg leuk, maar voelt iets te snel repetitief aan. Destijds was dit soort gameplay zeker in orde. Maar in deze moderne tijd waarin de jongere generatie gamers de aandachtsspanne heeft van een bejaarde goudvis, voelt de game nogal snel verouderd aan. Desondanks heb ik toch veel plezier beleeft aan deze game, maar ik ben ondertussen alweer een oude zak die de gameplay uit 2006 nog steeds gewoon is en hier met een nostalgisch oog naar kijkt.
Upgrades
Ontwikkelaar Black Forest Games heeft op grafisch vlak flink zijn best gedaan, want de grafische update die Destroy All Humans! 2 – Reprobed kreeg is opmerkelijk. Het uiterlijk van Crypto, en de NPC’s, is indrukwekkend gemaakt. Personages zien er cartoony en kleurrijk uit en passen perfect in de wereld van Destroy All Humans!. Doordat de laatste jaren de meeste games serieuzer en stukken minder kleurrijk zijn voelt Destroy All Humans! 2 – Reprobed dankzij het heldere kleurenpalet erg verfrissend aan, wat erg vreemd klinkt voor een game die afstamt uit 2006, maar toch is het zo, want de game oogt erg aantrekkelijk.
Conclusie
Destroy All Humans! 2 – Reprobed is wat mij betreft een geslaagde remake, die de toon uit 2006 perfect weet over te zetten naar een game die er grafisch modern en verfrissend uitziet. De gameplay is zeer goed overgezet en voelt nog steeds hetzelfde aan als het origineel. Echter betekend dit dat de gameplay af en toe wat repetitief en soms wat ouderwets kan aanvoelen. De game maakt vrij snel duidelijk waarom games als deze tegenwoordig niet meer gemaakt worden. Toch weet de game een mooie liefdesbrief te schrijven naar het tijdperk van mid 2000. Gamers die deze periode bewust hebben meegemaakt zullen deze titel hierdoor goed kunnen smaken, moderne gamers zullen vermoedelijk wat minder lang hun aandacht kunnen houden op deze game. Maar voor de nostalgici onder ons, en zij die houden van retro design, is Reprobed een leuk alternatief op het moderne gamegeweld.
